ایوب 6
| آنگاه ایوب پاسخ داد: | 1 |
Et Job prit la parole, et dit:
| اگر می‌توانستید غصهٔ مرا وزن کنید، | 2 |
Oh! si l'on pesait ma douleur, et si l'on mettait en même temps mes calamités dans la balance!
| آنگاه می‌دیدید که از شنهای ساحل دریا نیز سنگینتر است. برای همین است که حرفهای من تند و بی‌پرواست. | 3 |
Elles seraient plus pesantes que le sable des mers! Voilà pourquoi mes paroles sont outrées.
| خدای قادر مطلق با تیرهای خود مرا به زمین زده است. تیرهای زهرآلودش در قلب من فرو رفته است. یورشهای ناگهانی خدا مرا به وحشت انداخته است. | 4 |
Car les flèches du Tout-Puissant sont sur moi: mon âme en boit le venin. Les terreurs de Dieu se rangent en bataille contre moi.
| آیا من حق اعتراض ندارم؟ آیا خرِ وحشی با داشتن علف عَرعَر می‌کند؟ یا گاو با داشتن یونجه ماغ می‌کِشد؟ | 5 |
L'onagre brait-il auprès de l'herbe? Et le bœuf mugit-il auprès de son fourrage?
| آیا انسان از بی‌نمک بودن غذا شکایت نمی‌کند؟ یا کسی سفیده تخم‌مرغ بی‌مزه را دوست دارد؟ | 6 |
Mange-t-on sans sel ce qui est fade? Trouve-t-on du goût dans un blanc d'œuf?
| هنگامی که به چنین غذایی نگاه می‌کنم اشتهایم کور می‌شود و حالم به هم می‌خورد. | 7 |
Ce que mon âme refusait de toucher, est comme devenu ma dégoûtante nourriture.
| ای کاش خدا خواسته مرا به‌جا آورد و آرزوی مرا برآورده سازد. | 8 |
Oh! puisse mon vœu s'accomplir et Dieu me donner ce que j'attends!
| ای کاش خدا مرا لِه می‌کرد، و دستش را دراز کرده، مرا می‌کشت. | 9 |
Qu'il plaise à Dieu de me réduire en poussière, qu'il laisse aller sa main pour m'achever!
| آنگاه دستِ کم این مرا تسلی می‌داد که با وجود همه این دردها هرگز سخنان آن قدوس را انکار نکرده‌ام. | 10 |
Et j'aurai une consolation, et j'aurai des transports de joie au milieu des tourments qu'il ne m'épargne pas: c'est que je n'ai pas renié les paroles du Saint.
| من چطور می‌توانم این وضع را تحمل کنم؟ به چه امیدی به زندگی خود ادامه دهم؟ | 11 |
Quelle est ma force pour que j'espère, et quelle est ma fin pour que je prenne patience?
| آیا من از سنگ ساخته شده‌ام؟ آیا بدنم از آهن است؟ | 12 |
Ma force est-elle la force des pierres? Ma chair est-elle d'airain?
| کاری از دستم برنمی‌آید و کسی به دادم نمی‌رسد. | 13 |
Ne suis-je pas sans secours, et toute ressource ne m'est-elle pas ôtée?
| انسان باید نسبت به دوست عاجز خود مهربان باشد، حتی اگر او خدای قادر مطلق را ترک گفته باشد. | 14 |
Le malheureux a droit à la pitié de son ami, eût-il abandonné la crainte du Tout-Puissant.
| ولی ای دوستان، من به دوستی شما اعتماد ندارم، زیرا مثل نهری هستید که در زمستان از برف و یخ پر است و در تابستان آب آن خشک و ناپدید می‌شود؛ کاروانها به کنار آن می‌روند تا عطش خود را فرو بنشانند؛ ولی آبی در آن نمی‌یابند؛ پس، از تشنگی هلاک می‌شوند. | 15 |
Mes amis m'ont trompé comme un torrent, comme le lit des torrents qui passent;
| 16 |
Ils sont troublés par les glaçons, la neige s'y engloutit;
| 17 |
Mais, au temps de la sécheresse, ils tarissent, et, dans les chaleurs, ils disparaissent de leur place.
| 18 |
Les caravanes se détournent de leur route; elles montent dans le désert et se perdent.
| وقتی که کاروانهای تیما و سبا برای نوشیدن آب در آنجا توقف می‌کنند، ناامید می‌شوند. من هم از شما قطع امید کرده‌ام. شما از دیدن وضع من می‌ترسید و حاضر نیستید کمکم کنید. | 19 |
Les caravanes de Théma y comptaient; les voyageurs de Shéba s'y attendaient.
| 20 |
Ils sont honteux d'avoir eu cette confiance: ils arrivent sur les lieux, et restent confondus.
| 21 |
C'est ainsi que vous me manquez à présent; vous voyez une chose terrible, et vous en avez horreur!
| ولی چرا؟ آیا هرگز از شما کوچکترین چیزی خواسته‌ام؟ آیا درخواست هدیه‌ای کرده‌ام؟ | 22 |
Mais vous ai-je dit: “Donnez-moi quelque chose, et, de vos biens, faites des présents en ma faveur;
| آیا تاکنون از شما خواسته‌ام مرا از دست دشمنان و ظالمان برهانید؟ | 23 |
Délivrez-moi de la main de l'ennemi, et rachetez-moi de la main des violents? “
| تنها چیزی که من از شما می‌خواهم یک جواب منطقی است، آنگاه ساکت خواهم شد. به من بگویید که چه خطایی کرده‌ام؟ | 24 |
Instruisez-moi, et je me tairai. Faites-moi comprendre en quoi j'ai erré.
| البته حقیقت دردناک است، اما انتقادهای شما دور از حقیقت است. آیا فقط به این دلیل که از فرط یأس و نومیدی بی‌اراده فریاد برآوردم می‌خواهید مرا محکوم کنید؟ | 25 |
Oh! que les paroles droites ont de force! Mais que veut censurer votre censure?
| 26 |
Sont-ce des mots que vous voulez censurer? Mais il faut laisser au vent les paroles d'un homme au désespoir.
| شما حتی به یتیم هم رحم نمی‌کنید و حاضرید دوست خود را نیز بفروشید. | 27 |
Vraiment, vous joueriez au sort un orphelin, et vous vendriez votre ami!
| به چشمان من نگاه کنید. آیا من به شما دروغ می‌گویم؟ | 28 |
Mais, à présent, veuillez jeter les yeux sur moi, et voyez si je vous mens en face!
| مرا محکوم نکنید، چون بی‌گناهم. اینقدر بی‌انصاف نباشید. | 29 |
Revenez donc, et soyez sans injustice! Revenez, et que mon bon droit paraisse!
| آیا فکر می‌کنید من دروغ می‌گویم و یا نمی‌توانم درست را از نادرست تشخیص دهم؟ | 30 |
Y a-t-il de l'injustice dans ma langue? Et mon palais ne sait-il pas discerner le mal?
