< ایوب 6 >

آنگاه ایوب پاسخ داد: 1
Job vastasi ja sanoi:
اگر می‌توانستید غصهٔ مرا وزن کنید، 2
"Oi, jospa minun suruni punnittaisiin ja kova onneni pantaisiin sen kanssa vaakaan!
آنگاه می‌دیدید که از شنهای ساحل دریا نیز سنگینتر است. برای همین است که حرفهای من تند و بی‌پرواست. 3
Sillä se on nyt raskaampi kuin meren hiekka; sentähden menevät sanani harhaan.
خدای قادر مطلق با تیرهای خود مرا به زمین زده است. تیرهای زهرآلودش در قلب من فرو رفته است. یورشهای ناگهانی خدا مرا به وحشت انداخته است. 4
Sillä Kaikkivaltiaan nuolet ovat sattuneet minuun; minun henkeni juo niiden myrkkyä. Jumalan kauhut ahdistavat minua.
آیا من حق اعتراض ندارم؟ آیا خرِ وحشی با داشتن علف عَرعَر می‌کند؟ یا گاو با داشتن یونجه ماغ می‌کِشد؟ 5
Huutaako villiaasi vihannassa ruohikossa, ammuuko härkä rehuviljansa ääressä?
آیا انسان از بی‌نمک بودن غذا شکایت نمی‌کند؟ یا کسی سفیده تخم‌مرغ بی‌مزه را دوست دارد؟ 6
Käykö äitelää syöminen ilman suolaa, tahi onko makua munanvalkuaisessa?
هنگامی که به چنین غذایی نگاه می‌کنم اشتهایم کور می‌شود و حالم به هم می‌خورد. 7
Sieluni ei tahdo koskea sellaiseen, se on minulle kuin saastainen ruoka.
‏ای کاش خدا خواسته مرا به‌جا آورد و آرزوی مرا برآورده سازد. 8
Oi, jospa minun pyyntöni täyttyisi ja Jumala toteuttaisi minun toivoni!
ای کاش خدا مرا لِه می‌کرد، و دستش را دراز کرده، مرا می‌کشت. 9
Jospa Jumala suvaitsisi musertaa minut, ojentaa kätensä ja katkaista elämäni langan!
آنگاه دستِ کم این مرا تسلی می‌داد که با وجود همه این دردها هرگز سخنان آن قدوس را انکار نکرده‌ام. 10
Niin olisi vielä lohdutuksenani-ja ilosta minä hypähtäisin säälimättömän tuskan alla-etten ole kieltänyt Pyhän sanoja.
من چطور می‌توانم این وضع را تحمل کنم؟ به چه امیدی به زندگی خود ادامه دهم؟ 11
Mikä on minun voimani, että enää toivoisin, ja mikä on loppuni, että tätä kärsisin?
آیا من از سنگ ساخته شده‌ام؟ آیا بدنم از آهن است؟ 12
Onko minun voimani vahva kuin kivi, onko minun ruumiini vaskea?
کاری از دستم برنمی‌آید و کسی به دادم نمی‌رسد. 13
Eikö minulla ole enää mitään apua, onko pelastus minusta karkonnut?
انسان باید نسبت به دوست عاجز خود مهربان باشد، حتی اگر او خدای قادر مطلق را ترک گفته باشد. 14
Tuleehan ystävän olla laupias nääntyvälle, vaikka tämä olisikin hyljännyt Kaikkivaltiaan pelon.
ولی ای دوستان، من به دوستی شما اعتماد ندارم، زیرا مثل نهری هستید که در زمستان از برف و یخ پر است و در تابستان آب آن خشک و ناپدید می‌شود؛ کاروانها به کنار آن می‌روند تا عطش خود را فرو بنشانند؛ ولی آبی در آن نمی‌یابند؛ پس، از تشنگی هلاک می‌شوند. 15
Minun veljeni ovat petolliset niinkuin vesipuro, niinkuin sadepurot, jotka juoksevat kuiviin.
16
Ne ovat jääsohjusta sameat, niihin kätkeytyy lumi;
17
auringon paahtaessa ne ehtyvät, ne häviävät paikastansa helteen tullen.
18
Niiden juoksun urat mutkistuvat, ne haihtuvat tyhjiin ja katoavat.
وقتی که کاروانهای تیما و سبا برای نوشیدن آب در آنجا توقف می‌کنند، ناامید می‌شوند. من هم از شما قطع امید کرده‌ام. شما از دیدن وضع من می‌ترسید و حاضر نیستید کمکم کنید. 19
Teeman karavaanit tähystelivät, Seban matkueet odottivat niitä;
20
he joutuivat häpeään, kun niihin luottivat, pettyivät perille tullessansa.
21
Niin te olette nyt tyhjän veroiset: te näette kauhun ja peljästytte.
ولی چرا؟ آیا هرگز از شما کوچکترین چیزی خواسته‌ام؟ آیا درخواست هدیه‌ای کرده‌ام؟ 22
Olenko sanonut: 'Antakaa minulle ja suorittakaa tavaroistanne lahjus minun puolestani,
آیا تاکنون از شما خواسته‌ام مرا از دست دشمنان و ظالمان برهانید؟ 23
pelastakaa minut vihollisen vallasta ja lunastakaa minut väkivaltaisten käsistä'?
تنها چیزی که من از شما می‌خواهم یک جواب منطقی است، آنگاه ساکت خواهم شد. به من بگویید که چه خطایی کرده‌ام؟ 24
Opettakaa minua, niin minä vaikenen; neuvokaa minulle, missä olen erehtynyt.
البته حقیقت دردناک است، اما انتقادهای شما دور از حقیقت است. آیا فقط به این دلیل که از فرط یأس و نومیدی بی‌اراده فریاد برآوردم می‌خواهید مرا محکوم کنید؟ 25
Kuinka tehoaakaan oikea puhe! Mutta mitä merkitsee teidän nuhtelunne?
26
Aiotteko nuhdella sanoja? Tuultahan ovat epätoivoisen sanat.
شما حتی به یتیم هم رحم نمی‌کنید و حاضرید دوست خود را نیز بفروشید. 27
Orvostakin te heittäisitte arpaa ja hieroisitte kauppaa ystävästänne.
به چشمان من نگاه کنید. آیا من به شما دروغ می‌گویم؟ 28
Mutta suvaitkaa nyt kääntyä minuun; minä totisesti en valhettele vasten kasvojanne.
مرا محکوم نکنید، چون بی‌گناهم. اینقدر بی‌انصاف نباشید. 29
Palatkaa, älköön vääryyttä tapahtuko; palatkaa, vielä minä olen oikeassa siinä.
آیا فکر می‌کنید من دروغ می‌گویم و یا نمی‌توانم درست را از نادرست تشخیص دهم؟ 30
Olisiko minun kielelläni vääryys? Eikö suulakeni tuntisi, mikä turmioksi on?"

< ایوب 6 >