< ایوب 5 >

فریاد برآور و کمک بطلب، ولی آیا کسی گوش می‌دهد؟ کدام یک از فرشتگان به دادت می‌رسد. 1
Взывай, если есть отвечающий тебе. И к кому из святых обратишься ты?
سرانجام در عجز و درماندگی از غصه می‌میرند. 2
Так, глупца убивает гневливость, и несмысленного губит раздра-жительность.
کسانی که از خدا برمی‌گردند، ظاهراً کامیاب هستند، ولی بلای ناگهانی بر آنها نازل می‌شود. 3
Видел я, как глупец укореняется, и тотчас проклял дом его.
فرزندان ایشان بی‌پناه می‌گردند و در محکمه محکوم می‌شوند و کسی از آنها حمایت نمی‌کند. 4
Дети его далеки от счастья, их будут бить у ворот, и не будет заступника.
محصولاتشان را گرسنگان می‌خورند و ثروتشان را حریصان غارت می‌کنند. 5
Жатву его съест голодный и из-за терна возьмет ее, и жаждущие поглотят имущество его.
بلا و بدبختی هرگز بدون علّت دامنگیر انسان نمی‌شود. 6
Так, не из праха выходит горе, и не из земли вырастает беда;
بدبختی از خود انسان سرچشمه می‌گیرد، همچنانکه شعله از آتش برمی‌خیزد. 7
но человек рождается на страдание, как искры, чтобы устремляться вверх.
اگر من جای تو بودم، مشکل خود را نزد خدا می‌بردم. 8
Но я к Богу обратился бы, предал бы дело мое Богу,
زیرا او معجزات شگفت‌انگیز می‌کند و کارهای عجیب و خارق‌العادهٔ بی‌شمار انجام می‌دهد. 9
Который творит дела великие и неисследимые, чудные без числа,
بر زمین باران می‌باراند و کشتزارها را سیراب می‌کند، 10
дает дождь на лице земли и посылает воды на лице полей;
فروتنان را سرافراز می‌گرداند و رنجدیدگان را شادی می‌بخشد. 11
униженных поставляет на высоту, и сетующие возносятся во спасение.
او نقشه‌های اشخاص حیله‌گر را نقش بر آب می‌کند تا کاری از پیش نبرند. 12
Он разрушает замыслы коварных, и руки их не довершают предприятия.
حکیمان را در زیرکیِ خودشان به دام می‌اندازد و توطئه‌های ایشان را خنثی می‌نماید. 13
Он уловляет мудрецов их же лукавством, и совет хитрых становится тщетным:
روز روشن برای آنها مانند شب تاریک است و در آن کورمال کورمال راه می‌روند. 14
днем они встречают тьму и в полдень ходят ощупью, как ночью.
خدا مظلومان و فقیران را از چنگ ظالمان می‌رهاند. 15
Он спасает бедного от меча, от уст их и от руки сильного.
او به فقیران امید می‌بخشد و دهان ظالمان را می‌بندد. 16
И есть несчастному надежда, и неправда затворяет уста свои.
خوشا به حال کسی که خدای قادرمطلق تأدیبش می‌کند. پس وقتی او تو را تأدیب می‌نماید، دلگیر نشو. 17
Блажен человек, которого вразумляет Бог, и потому наказания Вседержителева не отвергай,
اگر خدا تو را مجروح کند خودش هم زخمهایت را می‌بندد و تو را شفا می‌بخشد. 18
ибо Он причиняет раны и Сам обвязывает их; Он поражает, и Его же руки врачуют.
او تو را از هر بلایی می‌رهاند تا گزندی به تو نرسد. 19
В шести бедах спасет тебя, и в седьмой не коснется тебя зло.
خدا تو را هنگام قحطی از مرگ نجات خواهد داد و در موقع جنگ از دم شمشیر خواهد رهانید. 20
Во время голода избавит тебя от смерти, и на войне - от руки меча.
از زخم زبان در امان خواهی بود و وقتی هلاکت آید، از آن نخواهی ترسید. 21
От бича языка укроешь себя и не убоишься опустошения, когда оно придет.
بر هلاکت و قحطی خواهی خندید و از حیوانات وحشی هراس به دل راه نخواهی داد. 22
Опустошению и голоду посмеешься и зверей земли не убоишься,
زمینی که شخم می‌زنی خالی از سنگ خواهد بود و جانوران خطرناک با تو در صلح و صفا به سر خواهند برد. 23
ибо с камнями полевыми у тебя союз, и звери полевые в мире с тобою.
خانهٔ تو در امان خواهد بود و از اموال تو چیزی دزدیده نخواهد شد. 24
И узнаешь, что шатер твой в безопасности, и будешь смотреть за домом твоим, и не согрешишь.
نسل تو مانند علف صحرا زیاد خواهند بود، 25
И увидишь, что семя твое многочисленно, и отрасли твои, как трава на земле.
و تو همچون خوشهٔ گندم که تا وقتش نرسد درو نمی‌شود، در کمال پیری، کامیاب از دنیا خواهی رفت. 26
Войдешь во гроб в зрелости, как укладываются снопы пшеницы в свое время.
تجربه به من ثابت کرده است که همهٔ اینها حقیقت دارد؛ پس به خاطر خودت نصیحت مرا بشنو. 27
Вот, что мы дознали; так оно и есть: выслушай это и заметь для себя.

< ایوب 5 >