ایوب 5

1 فریاد برآور و کمک بطلب، ولی آیا کسی گوش می‌دهد؟ کدام یک از فرشتگان به دادت می‌رسد.

Rop du bare! Er det vel nogen som svarer dig? Og til hvem av de hellige vil du vende dig?

2 سرانجام در عجز و درماندگی از غصه می‌میرند.

For harme slår dåren ihjel, og vrede dreper den tåpelige.

3 کسانی که از خدا برمی‌گردند، ظاهراً کامیاب هستند، ولی بلای ناگهانی بر آنها نازل می‌شود.

Jeg så en dåre skyte røtter; men med ett måtte jeg rope ve over hans bolig.

4 فرزندان ایشان بی‌پناه می‌گردند و در محکمه محکوم می‌شوند و کسی از آنها حمایت نمی‌کند.

Hans barn var uten hjelp; de blev trådt ned i porten, og det var ingen som frelste dem.

5 محصولاتشان را گرسنگان می‌خورند و ثروتشان را حریصان غارت می‌کنند.

De hungrige åt op hans avling, ja, midt ut av torner hentet de den, og snaren lurte på hans gods.

6 بلا و بدبختی هرگز بدون علّت دامنگیر انسان نمی‌شود.

For ikke skyter ulykke op av støvet, og møie spirer ikke frem av jorden;

7 بدبختی از خود انسان سرچشمه می‌گیرد، همچنانکه شعله از آتش برمی‌خیزد.

men mennesket fødes til møie, likesom ildens gnister flyver høit i været.

8 اگر من جای تو بودم، مشکل خود را نزد خدا می‌بردم.

Men jeg vilde vende mig til Gud og overlate min sak til ham,

9 زیرا او معجزات شگفت‌انگیز می‌کند و کارهای عجیب و خارق‌العادهٔ بی‌شمار انجام می‌دهد.

han som gjør store, uransakelige ting, under uten tall,

10 بر زمین باران می‌باراند و کشتزارها را سیراب می‌کند،

som sender regn utover jorden og lar vann strømme utover markene,

11 فروتنان را سرافراز می‌گرداند و رنجدیدگان را شادی می‌بخشد.

som ophøier de ringe og lar de sørgende nå frem til frelse,

12 او نقشه‌های اشخاص حیله‌گر را نقش بر آب می‌کند تا کاری از پیش نبرند.

som gjør de kløktiges råd til intet, så deres hender ikke får utrettet noget som varer,

13 حکیمان را در زیرکیِ خودشان به دام می‌اندازد و توطئه‌های ایشان را خنثی می‌نماید.

han som fanger de vise i deres kløkt og lar de listiges råd bli forhastet;

14 روز روشن برای آنها مانند شب تاریک است و در آن کورمال کورمال راه می‌روند.

om dagen støter de på mørke, og om middagen famler de som om natten.

15 خدا مظلومان و فقیران را از چنگ ظالمان می‌رهاند.

Og således frelser han den fattige fra sverdet, fra deres munn og fra den sterkes hånd,

16 او به فقیران امید می‌بخشد و دهان ظالمان را می‌بندد.

og det blir håp for den ringe, og ondskapen må lukke sin munn.

17 خوشا به حال کسی که خدای قادرمطلق تأدیبش می‌کند. پس وقتی او تو را تأدیب می‌نماید، دلگیر نشو.

Ja, salig er det menneske Gud refser, og den Allmektiges tukt må du ikke akte ringe!

18 اگر خدا تو را مجروح کند خودش هم زخمهایت را می‌بندد و تو را شفا می‌بخشد.

For han sårer, og han forbinder; han slår, og hans hender læger.

19 او تو را از هر بلایی می‌رهاند تا گزندی به تو نرسد.

I seks trengsler skal han berge dig, og i den syvende skal intet ondt røre dig.

20 خدا تو را هنگام قحطی از مرگ نجات خواهد داد و در موقع جنگ از دم شمشیر خواهد رهانید.

I hungersnød frir han dig fra døden og i krig fra sverdets vold.

21 از زخم زبان در امان خواهی بود و وقتی هلاکت آید، از آن نخواهی ترسید.

For tungens svepe skal du være skjult, og du skal ikke frykte når ødeleggelsen kommer.

22 بر هلاکت و قحطی خواهی خندید و از حیوانات وحشی هراس به دل راه نخواهی داد.

Ødeleggelse og hunger skal du le av, og for jordens ville dyr skal du ikke frykte;

23 زمینی که شخم می‌زنی خالی از سنگ خواهد بود و جانوران خطرناک با تو در صلح و صفا به سر خواهند برد.

for med markens stener står du i pakt, og markens ville dyr holder fred med dig.

24 خانهٔ تو در امان خواهد بود و از اموال تو چیزی دزدیده نخواهد شد.

Og du skal få se at ditt telt er trygt, og ser du over din eiendom, skal du intet savne.

25 نسل تو مانند علف صحرا زیاد خواهند بود،

Og du skal få se at din ætt blir tallrik, og dine efterkommere som jordens urter.

26 و تو همچون خوشهٔ گندم که تا وقتش نرسد درو نمی‌شود، در کمال پیری، کامیاب از دنیا خواهی رفت.

Du skal i fullmoden alder gå i graven, likesom kornbånd føres inn sin tid.

27 تجربه به من ثابت کرده است که همهٔ اینها حقیقت دارد؛ پس به خاطر خودت نصیحت مرا بشنو.

Se, dette er det vi har utgransket, og således er det. Hør det og merk dig det!