ایوب 5

1 فریاد برآور و کمک بطلب، ولی آیا کسی گوش می‌دهد؟ کدام یک از فرشتگان به دادت می‌رسد.

Sauc jel, vai būs kāds, kas tev atbild? Un pie kura no svētiem tu gribi griezties?

2 سرانجام در عجز و درماندگی از غصه می‌میرند.

Jo sirdēsti nokauj ģeķi, un pārsteigšanās nonāvē nejēgu.

3 کسانی که از خدا برمی‌گردند، ظاهراً کامیاب هستند، ولی بلای ناگهانی بر آنها نازل می‌شود.

Es redzēju ģeķi iesakņotu, bet piepeši nolādēju viņa namu.

4 فرزندان ایشان بی‌پناه می‌گردند و در محکمه محکوم می‌شوند و کسی از آنها حمایت نمی‌کند.

Viņa bērni palika tālu no pestīšanas un tapa satriekti vārtos, un nebija glābēja.

5 محصولاتشان را گرسنگان می‌خورند و ثروتشان را حریصان غارت می‌کنند.

Viņa pļāvumu ēda izsalkuši, un pat no ērkšķu vidus to lasīja, un laupītāji aprija viņa padomu.

6 بلا و بدبختی هرگز بدون علّت دامنگیر انسان نمی‌شود.

Jo no pīšļiem neizaug nelaime, un no zemes neizplaukst grūtums.

7 بدبختی از خود انسان سرچشمه می‌گیرد، همچنانکه شعله از آتش برمی‌خیزد.

Bet cilvēks uz grūtumu piedzimst, kā dzirksteles no oglēm paceļas skraidīt.

8 اگر من جای تو بودم، مشکل خود را نزد خدا می‌بردم.

Bet es meklētu to stipro Dievu un Dievam pavēlētu savas lietas.

9 زیرا او معجزات شگفت‌انگیز می‌کند و کارهای عجیب و خارق‌العادهٔ بی‌شمار انجام می‌دهد.

Viņš dara lielas lietas, kas nav izprotamas, un brīnumus, ko nevar skaitīt.

10 بر زمین باران می‌باراند و کشتزارها را سیراب می‌کند،

Viņš dod lietu virs zemes un ūdenim liek nākt pār druvām.

11 فروتنان را سرافراز می‌گرداند و رنجدیدگان را شادی می‌بخشد.

Zemos Viņš liek augstā vietā, un bēdīgie tiek celti laimē.

12 او نقشه‌های اشخاص حیله‌گر را نقش بر آب می‌کند تا کاری از پیش نبرند.

Viņš iznīcina viltniekiem padomu, ka viņu rokas nekā derīga nevar padarīt.

13 حکیمان را در زیرکیِ خودشان به دام می‌اندازد و توطئه‌های ایشان را خنثی می‌نماید.

Viņš satver gudros viņu viltībā, un netikliem padoms ātri krīt.

14 روز روشن برای آنها مانند شب تاریک است و در آن کورمال کورمال راه می‌روند.

Pa dienu tie skraida tumsā, un dienas vidū tie grābstās kā naktī.

15 خدا مظلومان و فقیران را از چنگ ظالمان می‌رهاند.

Bet Viņš izglābj no zobena, no viņu mutes, un to bēdīgo no varenā rokas.

16 او به فقیران امید می‌بخشد و دهان ظالمان را می‌بندد.

Tā nabagam nāk cerība, bet blēdībai būs turēt muti.

17 خوشا به حال کسی که خدای قادرمطلق تأدیبش می‌کند. پس وقتی او تو را تأدیب می‌نماید، دلگیر نشو.

Redzi, svētīgs tas cilvēks, ko Dievs pārmāca, tāpēc neņem par ļaunu tā Visuvarenā pārmācību.

18 اگر خدا تو را مجروح کند خودش هم زخمهایت را می‌بندد و تو را شفا می‌بخشد.

Jo Viņš ievaino un atkal sasien, Viņš sadauza, un Viņa roka dziedina.

19 او تو را از هر بلایی می‌رهاند تا گزندی به تو نرسد.

Sešās bēdās Viņš tevi izglābs, un septītā tevi ļaunums neaizskars.

20 خدا تو را هنگام قحطی از مرگ نجات خواهد داد و در موقع جنگ از دم شمشیر خواهد رهانید.

Bada laikā Viņš tevi izpestīs no nāves, un kara laikā no zobena cirtieniem.

21 از زخم زبان در امان خواهی بود و وقتی هلاکت آید، از آن نخواهی ترسید.

No ļaunām mēlēm tu tapsi paglābts, un nebīsies no posta, kad tas nāks.

22 بر هلاکت و قحطی خواهی خندید و از حیوانات وحشی هراس به دل راه نخواهی داد.

Postīšanā un badā tu smiesies, un no zemes zvēriem tu nebīsies.

23 زمینی که شخم می‌زنی خالی از سنگ خواهد بود و جانوران خطرناک با تو در صلح و صفا به سر خواهند برد.

Jo tev būs derība ar akmeņiem tīrumā, un zvēri laukā turēs ar tevi mieru.

24 خانهٔ تو در امان خواهد بود و از اموال تو چیزی دزدیده نخواهد شد.

Un tu samanīsi, ka tavs dzīvoklis mierā, un apraudzīsi savu namu un trūkuma nebūs.

25 نسل تو مانند علف صحرا زیاد خواهند بود،

Un tu samanīsi, ka tava dzimuma būs daudz, un tavi pēcnākamie kā zāle virs zemes.

26 و تو همچون خوشهٔ گندم که تا وقتش نرسد درو نمی‌شود، در کمال پیری، کامیاب از دنیا خواهی رفت.

Vecumā tu iesi kapā, tā kā kūlīšus ieved savā laikā.

27 تجربه به من ثابت کرده است که همهٔ اینها حقیقت دارد؛ پس به خاطر خودت نصیحت مرا بشنو.

Redzi, to mēs esam izmeklējuši, tā tas ir; klausi tu un ņem to labi vērā.