ایوب 5

1 فریاد برآور و کمک بطلب، ولی آیا کسی گوش می‌دهد؟ کدام یک از فرشتگان به دادت می‌رسد.

2 سرانجام در عجز و درماندگی از غصه می‌میرند.

3 کسانی که از خدا برمی‌گردند، ظاهراً کامیاب هستند، ولی بلای ناگهانی بر آنها نازل می‌شود.

4 فرزندان ایشان بی‌پناه می‌گردند و در محکمه محکوم می‌شوند و کسی از آنها حمایت نمی‌کند.

5 محصولاتشان را گرسنگان می‌خورند و ثروتشان را حریصان غارت می‌کنند.

6 بلا و بدبختی هرگز بدون علّت دامنگیر انسان نمی‌شود.

7 بدبختی از خود انسان سرچشمه می‌گیرد، همچنانکه شعله از آتش برمی‌خیزد.

8 اگر من جای تو بودم، مشکل خود را نزد خدا می‌بردم.

9 زیرا او معجزات شگفت‌انگیز می‌کند و کارهای عجیب و خارق‌العادهٔ بی‌شمار انجام می‌دهد.

10 بر زمین باران می‌باراند و کشتزارها را سیراب می‌کند،

11 فروتنان را سرافراز می‌گرداند و رنجدیدگان را شادی می‌بخشد.

12 او نقشه‌های اشخاص حیله‌گر را نقش بر آب می‌کند تا کاری از پیش نبرند.

13 حکیمان را در زیرکیِ خودشان به دام می‌اندازد و توطئه‌های ایشان را خنثی می‌نماید.

14 روز روشن برای آنها مانند شب تاریک است و در آن کورمال کورمال راه می‌روند.

15 خدا مظلومان و فقیران را از چنگ ظالمان می‌رهاند.

16 او به فقیران امید می‌بخشد و دهان ظالمان را می‌بندد.

17 خوشا به حال کسی که خدای قادرمطلق تأدیبش می‌کند. پس وقتی او تو را تأدیب می‌نماید، دلگیر نشو.

18 اگر خدا تو را مجروح کند خودش هم زخمهایت را می‌بندد و تو را شفا می‌بخشد.

19 او تو را از هر بلایی می‌رهاند تا گزندی به تو نرسد.

20 خدا تو را هنگام قحطی از مرگ نجات خواهد داد و در موقع جنگ از دم شمشیر خواهد رهانید.

21 از زخم زبان در امان خواهی بود و وقتی هلاکت آید، از آن نخواهی ترسید.

22 بر هلاکت و قحطی خواهی خندید و از حیوانات وحشی هراس به دل راه نخواهی داد.

23 زمینی که شخم می‌زنی خالی از سنگ خواهد بود و جانوران خطرناک با تو در صلح و صفا به سر خواهند برد.

24 خانهٔ تو در امان خواهد بود و از اموال تو چیزی دزدیده نخواهد شد.

25 نسل تو مانند علف صحرا زیاد خواهند بود،

26 و تو همچون خوشهٔ گندم که تا وقتش نرسد درو نمی‌شود، در کمال پیری، کامیاب از دنیا خواهی رفت.

27 تجربه به من ثابت کرده است که همهٔ اینها حقیقت دارد؛ پس به خاطر خودت نصیحت مرا بشنو.