ایوب 5
| فریاد برآور و کمک بطلب، ولی آیا کسی گوش می‌دهد؟ کدام یک از فرشتگان به دادت می‌رسد. | 1 |
Call, I pray thee—is there one to answer thee? Or, to which of the holy ones, wilt thou turn?
| سرانجام در عجز و درماندگی از غصه می‌میرند. | 2 |
For, to the foolish man, death is caused by vexation, and, the simple one, is slain by jealousy.
| کسانی که از خدا برمی‌گردند، ظاهراً کامیاب هستند، ولی بلای ناگهانی بر آنها نازل می‌شود. | 3 |
I, have seen the foolish taking root, and then hath his home decayed, in a moment:
| فرزندان ایشان بی‌پناه می‌گردند و در محکمه محکوم می‌شوند و کسی از آنها حمایت نمی‌کند. | 4 |
His children are far removed from safety, and they are crushed in the gate, and there is none to deliver:
| محصولاتشان را گرسنگان می‌خورند و ثروتشان را حریصان غارت می‌کنند. | 5 |
Whose harvest, the hungry, eateth up, and, even out of thorn hedges, he taketh it, and the snare gapeth for their substance.
| بلا و بدبختی هرگز بدون علّت دامنگیر انسان نمی‌شود. | 6 |
For sorrow, cometh not forth out of the dust, —nor, out of the ground, sprouteth trouble.
| بدبختی از خود انسان سرچشمه می‌گیرد، همچنانکه شعله از آتش برمی‌خیزد. | 7 |
Though, man, to trouble, were born, as, sparks, on high, do soar,
| اگر من جای تو بودم، مشکل خود را نزد خدا می‌بردم. | 8 |
Yet indeed, I, would seek unto El, and, unto Elohim, would I set forth any cause: —
| زیرا او معجزات شگفت‌انگیز می‌کند و کارهای عجیب و خارق‌العادهٔ بی‌شمار انجام می‌دهد. | 9 |
Who doeth great things, beyond all search, —Wondrous things, till they cannot be recounted;
| بر زمین باران می‌باراند و کشتزارها را سیراب می‌کند، | 10 |
Who giveth rain, upon the face of the earth, and sendeth forth waters, over the face of the open fields;
| فروتنان را سرافراز می‌گرداند و رنجدیدگان را شادی می‌بخشد. | 11 |
Setting the lowly on high, and, mourners, are uplifted to safety;
| او نقشه‌های اشخاص حیله‌گر را نقش بر آب می‌کند تا کاری از پیش نبرند. | 12 |
Who doth frustrate the schemes of the crafty, that their hands cannot achieve abiding success;
| حکیمان را در زیرکیِ خودشان به دام می‌اندازد و توطئه‌های ایشان را خنثی می‌نماید. | 13 |
Who captureth the wise in their own craftiness, yea the headlong counsel of the crooked:
| روز روشن برای آنها مانند شب تاریک است و در آن کورمال کورمال راه می‌روند. | 14 |
By day, they encounter darkness, and, as though it were night, they grope at high noon.
| خدا مظلومان و فقیران را از چنگ ظالمان می‌رهاند. | 15 |
But he saveth from the sword, out of their mouth, and, out of the hand of the strong, the needy.
| او به فقیران امید می‌بخشد و دهان ظالمان را می‌بندد. | 16 |
Thus to the poor hath come hope, and, perversity, hath shut her mouth.
| خوشا به حال کسی که خدای قادرمطلق تأدیبش می‌کند. پس وقتی او تو را تأدیب می‌نماید، دلگیر نشو. | 17 |
Lo! how happy is the man whom God correcteth! Therefore, the chastening of the Almighty, do not thou refuse;
| اگر خدا تو را مجروح کند خودش هم زخمهایت را می‌بندد و تو را شفا می‌بخشد. | 18 |
For, he, woundeth that he may bind up, He smiteth through, that, his own hands, may heal.
| او تو را از هر بلایی می‌رهاند تا گزندی به تو نرسد. | 19 |
In six troubles, he will rescue thee, and, in seven, there shall smite thee no misfortune:
| خدا تو را هنگام قحطی از مرگ نجات خواهد داد و در موقع جنگ از دم شمشیر خواهد رهانید. | 20 |
In famine, he will ransom thee from death, and in battle from the power of the sword;
| از زخم زبان در امان خواهی بود و وقتی هلاکت آید، از آن نخواهی ترسید. | 21 |
During the scourge of the tongue, shalt thou be hid, neither shalt thou be afraid of destruction when it cometh;
| بر هلاکت و قحطی خواهی خندید و از حیوانات وحشی هراس به دل راه نخواهی داد. | 22 |
At destruction and at hunger, shalt thou laugh, and, of the wild beast of the earth, be not thou afraid;
| زمینی که شخم می‌زنی خالی از سنگ خواهد بود و جانوران خطرناک با تو در صلح و صفا به سر خواهند برد. | 23 |
For, with the stones of the field, shall be thy covenant, and, the wild beast of the field, hath been made thy friend;
| خانهٔ تو در امان خواهد بود و از اموال تو چیزی دزدیده نخواهد شد. | 24 |
And thou shalt know that, at peace, is thy tent, and shalt visit thy fold, and miss nothing;
| نسل تو مانند علف صحرا زیاد خواهند بود، | 25 |
And thou shalt know, that numerous is thy seed, and, thine offspring, like the young shoots of the field.
| و تو همچون خوشهٔ گندم که تا وقتش نرسد درو نمی‌شود، در کمال پیری، کامیاب از دنیا خواهی رفت. | 26 |
Thou shalt come, yet robust, to the grave, as a stack of sheaves mounteth up in its season.
| تجربه به من ثابت کرده است که همهٔ اینها حقیقت دارد؛ پس به خاطر خودت نصیحت مرا بشنو. | 27 |
Lo! as for this, we have searched it out—so, it is, Hear it, and know, thou, for thyself.
