ایوب 5

1 فریاد برآور و کمک بطلب، ولی آیا کسی گوش می‌دهد؟ کدام یک از فرشتگان به دادت می‌رسد.

“Pray, call, is there any to answer you? And to which of the holy ones do you turn?

2 سرانجام در عجز و درماندگی از غصه می‌میرند.

For provocation slays the perverse, And envy puts to death the simple,

3 کسانی که از خدا برمی‌گردند، ظاهراً کامیاب هستند، ولی بلای ناگهانی بر آنها نازل می‌شود.

I have seen the perverse taking root, And I mark his habitation straight away,

4 فرزندان ایشان بی‌پناه می‌گردند و در محکمه محکوم می‌شوند و کسی از آنها حمایت نمی‌کند.

His sons are far from safety, And they are bruised in the gate, And there is no deliverer.

5 محصولاتشان را گرسنگان می‌خورند و ثروتشان را حریصان غارت می‌کنند.

Whose harvest the hungry eat, And even take it from the thorns, And the designing swallowed their wealth.

6 بلا و بدبختی هرگز بدون علّت دامنگیر انسان نمی‌شود.

For sorrow does not come forth from the dust, Nor does misery spring up from the ground.

7 بدبختی از خود انسان سرچشمه می‌گیرد، همچنانکه شعله از آتش برمی‌خیزد.

For man is born to misery, And the sparks go high to fly.

8 اگر من جای تو بودم، مشکل خود را نزد خدا می‌بردم.

Yet I inquire for God, And for God I give my word,

9 زیرا او معجزات شگفت‌انگیز می‌کند و کارهای عجیب و خارق‌العادهٔ بی‌شمار انجام می‌دهد.

Doing great things, and there is no searching. Wonderful, until there is no numbering.

10 بر زمین باران می‌باراند و کشتزارها را سیراب می‌کند،

Who is giving rain on the face of the land, And is sending waters on the out-places.

11 فروتنان را سرافراز می‌گرداند و رنجدیدگان را شادی می‌بخشد.

To set the low on a high place, And the mourners have been high [in] safety.

12 او نقشه‌های اشخاص حیله‌گر را نقش بر آب می‌کند تا کاری از پیش نبرند.

Making void thoughts of the cunning, And their hands do not execute wisdom.

13 حکیمان را در زیرکیِ خودشان به دام می‌اندازد و توطئه‌های ایشان را خنثی می‌نماید.

Capturing the wise in their subtlety, And the counsel of wrestling ones was hurried,

14 روز روشن برای آنها مانند شب تاریک است و در آن کورمال کورمال راه می‌روند.

By day they meet darkness, And as night—they grope at noon.

15 خدا مظلومان و فقیران را از چنگ ظالمان می‌رهاند.

He saves the needy from the sword in their mouth, And from a strong hand,

16 او به فقیران امید می‌بخشد و دهان ظالمان را می‌بندد.

And there is hope for the poor, And perverseness has shut her mouth.

17 خوشا به حال کسی که خدای قادرمطلق تأدیبش می‌کند. پس وقتی او تو را تأدیب می‌نماید، دلگیر نشو.

Behold, the blessedness of mortal man, God reproves him: And do not despise the discipline of the Mighty,

18 اگر خدا تو را مجروح کند خودش هم زخمهایت را می‌بندد و تو را شفا می‌بخشد.

For He pains, and He binds up, He strikes, and His hands heal.

19 او تو را از هر بلایی می‌رهاند تا گزندی به تو نرسد.

In six distresses He delivers you, And in seven evil does not strike on you.

20 خدا تو را هنگام قحطی از مرگ نجات خواهد داد و در موقع جنگ از دم شمشیر خواهد رهانید.

In famine He has redeemed you from death, And in battle from the hands of the sword.

21 از زخم زبان در امان خواهی بود و وقتی هلاکت آید، از آن نخواهی ترسید.

When the tongue scourges you are hid, And you are not afraid of destruction, When it comes.

22 بر هلاکت و قحطی خواهی خندید و از حیوانات وحشی هراس به دل راه نخواهی داد.

At destruction and at hunger you mock, And of the beast of the earth, You are not afraid.

23 زمینی که شخم می‌زنی خالی از سنگ خواهد بود و جانوران خطرناک با تو در صلح و صفا به سر خواهند برد.

(For with sons of the field [is] your covenant, And the beast of the field Has been at peace with you.)

24 خانهٔ تو در امان خواهد بود و از اموال تو چیزی دزدیده نخواهد شد.

And you have known that your tent [is] peace, And inspected your habitation, and do not err,

25 نسل تو مانند علف صحرا زیاد خواهند بود،

And have known that your seed [is] numerous, And your offspring as the herb of the earth;

26 و تو همچون خوشهٔ گندم که تا وقتش نرسد درو نمی‌شود، در کمال پیری، کامیاب از دنیا خواهی رفت.

You come in full age to the grave, As the going up of a stalk in its season.

27 تجربه به من ثابت کرده است که همهٔ اینها حقیقت دارد؛ پس به خاطر خودت نصیحت مرا بشنو.

Behold, this—we searched it out—it [is] right, listen; And you, know for yourself!”