ایوب 5

1 فریاد برآور و کمک بطلب، ولی آیا کسی گوش می‌دهد؟ کدام یک از فرشتگان به دادت می‌رسد.

Call now, if there be any that will answer thee; and to which of the saints wilt thou turn?

2 سرانجام در عجز و درماندگی از غصه می‌میرند.

For wrath killeth the foolish man, and envy slayeth the silly one.

3 کسانی که از خدا برمی‌گردند، ظاهراً کامیاب هستند، ولی بلای ناگهانی بر آنها نازل می‌شود.

I have seen the foolish taking root: but suddenly I cursed his habitation.

4 فرزندان ایشان بی‌پناه می‌گردند و در محکمه محکوم می‌شوند و کسی از آنها حمایت نمی‌کند.

His children are far from safety, and they are crushed in the gate, neither is there any to deliver them.

5 محصولاتشان را گرسنگان می‌خورند و ثروتشان را حریصان غارت می‌کنند.

Whose harvest the hungry eateth up, and taketh it even out of the thorns, and the robber swalloweth up their substance.

6 بلا و بدبختی هرگز بدون علّت دامنگیر انسان نمی‌شود.

Although affliction cometh not forth of the dust, neither doth trouble spring out of the ground;

7 بدبختی از خود انسان سرچشمه می‌گیرد، همچنانکه شعله از آتش برمی‌خیزد.

Yet man is born unto trouble, as the sparks fly upward.

8 اگر من جای تو بودم، مشکل خود را نزد خدا می‌بردم.

I would seek unto El, and unto Elohim would I commit my cause:

9 زیرا او معجزات شگفت‌انگیز می‌کند و کارهای عجیب و خارق‌العادهٔ بی‌شمار انجام می‌دهد.

Which doeth great things and unsearchable; marvellous things without number:

10 بر زمین باران می‌باراند و کشتزارها را سیراب می‌کند،

Who giveth rain upon the earth, and sendeth waters upon the fields:

11 فروتنان را سرافراز می‌گرداند و رنجدیدگان را شادی می‌بخشد.

To set up on high those that be low; that those which mourn may be exalted to safety.

12 او نقشه‌های اشخاص حیله‌گر را نقش بر آب می‌کند تا کاری از پیش نبرند.

He disappointeth the devices of the crafty, so that their hands cannot perform their enterprise.

13 حکیمان را در زیرکیِ خودشان به دام می‌اندازد و توطئه‌های ایشان را خنثی می‌نماید.

He taketh the wise in their own craftiness: and the counsel of the froward is carried headlong.

14 روز روشن برای آنها مانند شب تاریک است و در آن کورمال کورمال راه می‌روند.

They meet with darkness in the daytime, and grope in the noonday as in the night.

15 خدا مظلومان و فقیران را از چنگ ظالمان می‌رهاند.

But he saveth the poor from the sword, from their mouth, and from the hand of the mighty.

16 او به فقیران امید می‌بخشد و دهان ظالمان را می‌بندد.

So the poor hath hope, and iniquity stoppeth her mouth.

17 خوشا به حال کسی که خدای قادرمطلق تأدیبش می‌کند. پس وقتی او تو را تأدیب می‌نماید، دلگیر نشو.

Behold, happy is the man whom Eloah correcteth: therefore despise not thou the chastening of the Almighty:

18 اگر خدا تو را مجروح کند خودش هم زخمهایت را می‌بندد و تو را شفا می‌بخشد.

For he maketh sore, and bindeth up: he woundeth, and his hands make whole.

19 او تو را از هر بلایی می‌رهاند تا گزندی به تو نرسد.

He shall deliver thee in six troubles: yea, in seven there shall no evil touch thee.

20 خدا تو را هنگام قحطی از مرگ نجات خواهد داد و در موقع جنگ از دم شمشیر خواهد رهانید.

In famine he shall redeem thee from death: and in war from the power of the sword.

21 از زخم زبان در امان خواهی بود و وقتی هلاکت آید، از آن نخواهی ترسید.

Thou shalt be hid from the scourge of the tongue: neither shalt thou be afraid of destruction when it cometh.

22 بر هلاکت و قحطی خواهی خندید و از حیوانات وحشی هراس به دل راه نخواهی داد.

At destruction and famine thou shalt laugh: neither shalt thou be afraid of the beasts of the earth.

23 زمینی که شخم می‌زنی خالی از سنگ خواهد بود و جانوران خطرناک با تو در صلح و صفا به سر خواهند برد.

For thou shalt be in league with the stones of the field: and the beasts of the field shall be at peace with thee.

24 خانهٔ تو در امان خواهد بود و از اموال تو چیزی دزدیده نخواهد شد.

And thou shalt know that thy tabernacle shall be in peace; and thou shalt visit thy habitation, and shalt not sin.

25 نسل تو مانند علف صحرا زیاد خواهند بود،

Thou shalt know also that thy seed shall be great, and thine offspring as the grass of the earth.

26 و تو همچون خوشهٔ گندم که تا وقتش نرسد درو نمی‌شود، در کمال پیری، کامیاب از دنیا خواهی رفت.

Thou shalt come to thy grave in a full age, like as a shock of corn cometh in in his season.

27 تجربه به من ثابت کرده است که همهٔ اینها حقیقت دارد؛ پس به خاطر خودت نصیحت مرا بشنو.

Lo this, we have searched it, so it is; hear it, and know thou it for thy good.