< ایوب 5 >

فریاد برآور و کمک بطلب، ولی آیا کسی گوش می‌دهد؟ کدام یک از فرشتگان به دادت می‌رسد. 1
»Raab kun! Giver nogen dig Svar? Og til hvem af de Hellige vender du dig?
سرانجام در عجز و درماندگی از غصه می‌میرند. 2
Thi Daarens Harme koster ham Livet, Taabens Vrede bliver hans Død.
کسانی که از خدا برمی‌گردند، ظاهراً کامیاب هستند، ولی بلای ناگهانی بر آنها نازل می‌شود. 3
Selv har jeg set en Daare rykkes op, hans Bolig raadne brat;
فرزندان ایشان بی‌پناه می‌گردند و در محکمه محکوم می‌شوند و کسی از آنها حمایت نمی‌کند. 4
hans Sønner var uden Hjælp, traadtes ned i Porten, ingen reddede dem;
محصولاتشان را گرسنگان می‌خورند و ثروتشان را حریصان غارت می‌کنند. 5
sultne aad deres Høst, de tog den, selv mellem Torne, og tørstige drak deres Mælk.
بلا و بدبختی هرگز بدون علّت دامنگیر انسان نمی‌شود. 6
Thi Vanheld vokser ej op af Støvet, Kvide spirer ej frem af Jorden,
بدبختی از خود انسان سرچشمه می‌گیرد، همچنانکه شعله از آتش برمی‌خیزد. 7
men Mennesket avler Kvide, og Gnisterne flyver til Vejrs.
اگر من جای تو بودم، مشکل خود را نزد خدا می‌بردم. 8
Nej, jeg vilde søge til Gud og lægge min Sag for ham,
زیرا او معجزات شگفت‌انگیز می‌کند و کارهای عجیب و خارق‌العادهٔ بی‌شمار انجام می‌دهد. 9
som øver ufattelig Vælde og Undere uden Tal,
بر زمین باران می‌باراند و کشتزارها را سیراب می‌کند، 10
som giver Regn paa Jorden og nedsender Vand over Marken
فروتنان را سرافراز می‌گرداند و رنجدیدگان را شادی می‌بخشد. 11
for at løfte de bøjede højt, saa de sørgende opnaar Frelse,
او نقشه‌های اشخاص حیله‌گر را نقش بر آب می‌کند تا کاری از پیش نبرند. 12
han, som krydser de kloges Tanker, saa de ikke virker noget, der varer,
حکیمان را در زیرکیِ خودشان به دام می‌اندازد و توطئه‌های ایشان را خنثی می‌نماید. 13
som fanger de vise i deres Kløgt, saa de listiges Raad er forhastet;
روز روشن برای آنها مانند شب تاریک است و در آن کورمال کورمال راه می‌روند. 14
i Mørke raver de, selv om Dagen, famler ved Middag, som var det Nat.
خدا مظلومان و فقیران را از چنگ ظالمان می‌رهاند. 15
Men han frelser den arme fra Sværdet og fattig af stærkes Haand,
او به فقیران امید می‌بخشد و دهان ظالمان را می‌بندد. 16
saa der bliver Haab for den ringe og Ondskaben lukker sin Mund.
خوشا به حال کسی که خدای قادرمطلق تأدیبش می‌کند. پس وقتی او تو را تأدیب می‌نماید، دلگیر نشو. 17
Held den Mand, som revses at Gud; ringeagt ej den Almægtiges Tugt!
اگر خدا تو را مجروح کند خودش هم زخمهایت را می‌بندد و تو را شفا می‌بخشد. 18
Thi han saarer, og han forbinder, han slaar, og hans Hænder læger.
او تو را از هر بلایی می‌رهاند تا گزندی به تو نرسد. 19
Seks Gange redder han dig i Trængsel, syv gaar Ulykken uden om dig;
خدا تو را هنگام قحطی از مرگ نجات خواهد داد و در موقع جنگ از دم شمشیر خواهد رهانید. 20
han frier dig fra Døden i Hungersnød, i Krig fra Sværdets Vold;
از زخم زبان در امان خواهی بود و وقتی هلاکت آید، از آن نخواهی ترسید. 21
du er gemt for Tungens Svøbe, har intet at frygte, naar Voldsdaad kommer;
بر هلاکت و قحطی خواهی خندید و از حیوانات وحشی هراس به دل راه نخواهی داد. 22
du ler ad Voldsdaad og Hungersnød og frygter ej Jordens vilde Dyr;
زمینی که شخم می‌زنی خالی از سنگ خواهد بود و جانوران خطرناک با تو در صلح و صفا به سر خواهند برد. 23
du har Pagt med Markens Sten, har Fred med Markens Vilddyr;
خانهٔ تو در امان خواهد بود و از اموال تو چیزی دزدیده نخواهد شد. 24
du kender at have dit Telt i Fred, du mønstrer din Bolig, og intet fattes;
نسل تو مانند علف صحرا زیاد خواهند بود، 25
du kender at have et talrigt Afkom, som Jordens Urter er dine Spirer;
و تو همچون خوشهٔ گندم که تا وقتش نرسد درو نمی‌شود، در کمال پیری، کامیاب از دنیا خواهی رفت. 26
Graven naar du i Ungdomskraft, som Neg føres op, naar Tid er inde.
تجربه به من ثابت کرده است که همهٔ اینها حقیقت دارد؛ پس به خاطر خودت نصیحت مرا بشنو. 27
Se, det har vi gransket, saaledes er det; det har vi hørt, saa vid ogsaa du det!

< ایوب 5 >