< ایوب 5 >

فریاد برآور و کمک بطلب، ولی آیا کسی گوش می‌دهد؟ کدام یک از فرشتگان به دادت می‌رسد. 1
Khue laeh nang aka doo om nim? U hlangcim taengah na mael ve.
سرانجام در عجز و درماندگی از غصه می‌میرند. 2
Aka ang te konoinah loh a ngawn tih hloih loh thatlainah a duek sak.
کسانی که از خدا برمی‌گردند، ظاهراً کامیاب هستند، ولی بلای ناگهانی بر آنها نازل می‌شود. 3
Aka ang loh a yung a hlak ka hmuh vaengah a tolkhoeng buengrhuet ka tap.
فرزندان ایشان بی‌پناه می‌گردند و در محکمه محکوم می‌شوند و کسی از آنها حمایت نمی‌کند. 4
A ca rhoek te khangnah lamloh lakhla tih vongka ah a phop uh vaengah aka huul om pawh.
محصولاتشان را گرسنگان می‌خورند و ثروتشان را حریصان غارت می‌کنند. 5
A cangah te bungpong loh a caak pah tih hlinghang lamkah a loh dae a thadueng te tuihal loh a mam pah.
بلا و بدبختی هرگز بدون علّت دامنگیر انسان نمی‌شود. 6
Laipi lamloh boethae thoeng pawt tih diklai lamloh thakthaenah a poe bal moenih.
بدبختی از خود انسان سرچشمه می‌گیرد، همچنانکه شعله از آتش برمی‌خیزد. 7
Tedae hlang he thakthaenah khuiah a sak tih rhaek ca rhoek bangla ding hang.
اگر من جای تو بودم، مشکل خود را نزد خدا می‌بردم. 8
Tedae kai tah Pathen te ka toem vetih Pathen taengah ni ka dumlai khaw ka hal eh.
زیرا او معجزات شگفت‌انگیز می‌کند و کارهای عجیب و خارق‌العادهٔ بی‌شمار انجام می‌دهد. 9
A len la a saii vaengah khobaerhambae te khenah lek pawh, tae lek pawh.
بر زمین باران می‌باراند و کشتزارها را سیراب می‌کند، 10
Diklai hman ah khotlan a paek tih lohma li ah tui a hlah.
فروتنان را سرافراز می‌گرداند و رنجدیدگان را شادی می‌بخشد. 11
Tlarhoel rhoek te hmuensang ah a khueh tih kopang rhoek te khangnah khuila a hoeptlang.
او نقشه‌های اشخاص حیله‌گر را نقش بر آب می‌کند تا کاری از پیش نبرند. 12
Aka thaai kah kopoek te a phae tih a kut loh lungming cueihnah saii thai pawh.
حکیمان را در زیرکیِ خودشان به دام می‌اندازد و توطئه‌های ایشان را خنثی می‌نماید. 13
Aka cueih khaw amah kah rhaithinah neh a tuuk tih aka hlang hnuei kah cilsuep he hma paitok.
روز روشن برای آنها مانند شب تاریک است و در آن کورمال کورمال راه می‌روند. 14
Khothaih ah a hmuep neh hum uh tih khothun ah khoyin bangla a phatuem uh.
خدا مظلومان و فقیران را از چنگ ظالمان می‌رهاند. 15
Khodaeng te amih ka dongkah cunghang lamlong khaw tlungluen kut lamloh a khang.
او به فقیران امید می‌بخشد و دهان ظالمان را می‌بندد. 16
Te dongah tattloel ham ngaiuepnah om dae dumlai loh amah ka a buem.
خوشا به حال کسی که خدای قادرمطلق تأدیبش می‌کند. پس وقتی او تو را تأدیب می‌نماید، دلگیر نشو. 17
Pathen loh a toel hlanghing he a yoethen tih Tlungthang kah thuituennah sit boeh.
اگر خدا تو را مجروح کند خودش هم زخمهایت را می‌بندد و تو را شفا می‌بخشد. 18
Amah loh a tloh sak dae a hma te a poi pah tih a kut dongah hoeih uh.
او تو را از هر بلایی می‌رهاند تا گزندی به تو نرسد. 19
Citcai parhuk lamloh nang n'huul vetih a parhih ah yoethae loh nang soah m'ben mahpawh.
خدا تو را هنگام قحطی از مرگ نجات خواهد داد و در موقع جنگ از دم شمشیر خواهد رهانید. 20
Nang te khokha vaengah dueknah lamloh, caemtloek vaengah cunghang kut lamloh n'lat ni.
از زخم زبان در امان خواهی بود و وقتی هلاکت آید، از آن نخواهی ترسید. 21
Olka dongkah rhuihet lamloh n'thuh vetih rhoelrhanah a pai vaengah na rhih mahpawh.
بر هلاکت و قحطی خواهی خندید و از حیوانات وحشی هراس به دل راه نخواهی داد. 22
Rhoelrhanah khui neh khokha rhamling khuiah na luem vetih diklai mulhing te na rhih mahpawh.
زمینی که شخم می‌زنی خالی از سنگ خواهد بود و جانوران خطرناک با تو در صلح و صفا به سر خواهند برد. 23
Na paipi te khohmuen lungto taengah om vetih kohong mulhing loh nang taengah n'thuung ni.
خانهٔ تو در امان خواهد بود و از اموال تو چیزی دزدیده نخواهد شد. 24
Na dap kah rhoepnah te na ming vetih na tolkhoeng na soep vaengah na hmaai mahpawh.
نسل تو مانند علف صحرا زیاد خواهند بود، 25
Na tiingan muep na ming vetih na cadil cahma te khohmuen baelhing bangla om ni.
و تو همچون خوشهٔ گندم که تا وقتش نرسد درو نمی‌شود، در کمال پیری، کامیاب از دنیا خواهی رفت. 26
A tue vaengkah canghlom a coi bangla na hminkhah vaengah phuel te na paan ni.
تجربه به من ثابت کرده است که همهٔ اینها حقیقت دارد؛ پس به خاطر خودت نصیحت مرا بشنو. 27
He tah amah la n'khe uh tangloeng he ne. He he hnatun lamtah namah loh namah dongah ming,” a ti nah.

< ایوب 5 >