ایوب 41
| آیا می‌توانی لِویاتان را با قلاب صید کنی یا به دور زبانش کمند بیندازی؟ | 1 |
Dost thou draw leviathan with an angle? And with a rope thou lettest down — his tongue?
| آیا می‌توانی از بینی او طناب رد کنی یا چانه‌اش را با نیزه سوراخ نمایی؟ | 2 |
Dost thou put a reed in his nose? And with a thorn pierce his jaw?
| آیا از تو خواهش خواهد کرد که دست از سرش برداری؟ | 3 |
Doth he multiply unto thee supplications? Doth he speak unto thee tender things?
| آیا می‌پذیرد که تا آخر عمر، او را بردهٔ خود سازی؟ | 4 |
Doth he make a covenant with thee? Dost thou take him for a servant age-during?
| آیا می‌توانی با او مثل یک پرنده بازی کنی یا به او افسار زده، او را به دخترانت هدیه نمایی؟ | 5 |
Dost thou play with him as a bird? And dost thou bind him for thy damsels?
| آیا ماهیگیران می‌توانند او را تکه‌تکه کرده، به تاجران بفروشند؟ | 6 |
(Feast upon him do companions, They divide him among the merchants!)
| آیا تیر به پوست او فرو می‌رود یا نیزهٔ ماهیگیری سر او را سوراخ می‌کند؟ | 7 |
Dost thou fill with barbed irons his skin? And with fish-spears his head?
| اگر به او دست بزنی چنان آشوبی به پا می‌کند که دیگر هرگز هوس نکنی به او نزدیک شوی! | 8 |
Place on him thy hand, Remember the battle — do not add!
| هر که بخواهد او را بگیرد از دیدنش به لرزه می‌افتد و تلاشش نافرجام می‌ماند. | 9 |
Lo, the hope of him is found a liar, Also at his appearance is not one cast down?
| هیچ‌کس جرأت ندارد او را تحریک کند یا در مقابلش بایستد. | 10 |
None so fierce that he doth awake him, And who [is] he before Me stationeth himself?
| در تمام دنیا کسی نیست که با او درگیر شود و جان به در برد. | 11 |
Who hath brought before Me and I repay? Under the whole heavens it [is] mine.
| از عظمت و قدرت اعضای بدن او دیگر چه گویم؟ | 12 |
I do not keep silent concerning his parts, And the matter of might, And the grace of his arrangement.
| کیست که بتواند پوستش را از او بِکَنَد؟ کیست که بتواند به زِرۀ دو لایۀ او نفوذ کند؟ | 13 |
Who hath uncovered the face of his clothing? Within his double bridle who doth enter?
| کیست که بتواند دروازۀ دهان او را باز کند؟ دندانهایش بسیار ترسناکند. | 14 |
The doors of his face who hath opened? Round about his teeth [are] terrible.
| پشت او از فلسهایی که محکم به هم چسبیده‌اند پوشیده شده است، به طوری که هیچ چیز قادر نیست آنها را از هم جدا کند و حتی هوا نیز نمی‌تواند به داخل آنها نفوذ نماید. | 15 |
A pride — strong ones of shields, Shut up — a close seal.
| 16 |
One unto another they draw nigh, And air doth not enter between them.
| 17 |
One unto another they adhere, They stick together and are not separated.
| وقتی عطسه می‌کند بخار آن در پرتو نور خورشید می‌درخشد. چشمانش مانند طلوع خورشید درخشان است. | 18 |
His sneezings cause light to shine, And his eyes [are] as the eyelids of the dawn.
| از دهانش آتش زبانه می‌کشد. | 19 |
Out of his mouth do flames go, sparks of fire escape.
| دودی که از سوراخهای بینی‌اش خارج می‌شود مانند بخاری است که از دیگ جوشان برمی‌خیزد. | 20 |
Out of his nostrils goeth forth smoke, As a blown pot and reeds.
| نفس او هیزم را به آتش می‌کشد؛ شعله‌های سوزان از دهانش می‌جهد. | 21 |
His breath setteth coals on fire, And a flame from his mouth goeth forth.
| قدرت حیرت‌آوری در گردن او نهفته است و هر که او را می‌بیند به وحشت می‌افتد. | 22 |
In his neck lodge doth strength, And before him doth grief exult.
| لایه‌های گوشت بدنش سفت و محکم به هم چسبیده است. | 23 |
The flakes of his flesh have adhered — Firm upon him — it is not moved.
| دلش مثل سنگ زیرین آسیاب سخت است. | 24 |
His heart [is] firm as a stone, Yea, firm as the lower piece.
| وقتی برمی‌خیزد زورمندان هراسان می‌شوند و از ترس بیهوش می‌گردند. | 25 |
From his rising are the mighty afraid, From breakings they keep themselves free.
| شمشیر، نیزه، تیر یا زوبین بر او کارگر نیست. | 26 |
The sword of his overtaker standeth not, Spear — dart — and lance.
| آهن برایش مثل کاه است و مفرغ مانند چوب پوسیده. | 27 |
He reckoneth iron as straw, brass as rotten wood.
| تیرهای کمان نمی‌توانند او را فراری دهند. سنگهای فلاخن چون پر کاه بر او بی‌اثرند. | 28 |
The son of the bow doth not cause him to flee, Turned by him into stubble are stones of the sling.
| چماق برای او مانند کاه است. او به تیرهایی که به طرفش پرتاب می‌شوند، می‌خندد. | 29 |
As stubble have darts been reckoned, And he laugheth at the shaking of a javelin.
| پوست شکمش مانند تکه‌های سفال، تیز است و مانند چنگال خرمنکوب روی زمین شیار به وجود می‌آورد. | 30 |
Under him [are] sharp points of clay, He spreadeth gold on the mire.
| با حرکات خود اعماق دریا را مانند یک ظرف جوشان به جوش و خروش می‌آورد و دریا را مثل دیگ عطاران به هم می‌زند. | 31 |
He causeth to boil as a pot the deep, The sea he maketh as a pot of ointment.
| ردپایی درخشان به دنبال خود برجای می‌گذارد، به طوری که دریا از کف سفید پوشیده می‌شود. | 32 |
After him he causeth a path to shine, One thinketh the deep to be hoary.
| در روی زمین هیچ موجودی مانند او بی‌باک نیست. | 33 |
There is not on the earth his like, That is made without terror.
| او سلطان حیوانات وحشی است و هیچ جانوری به پای او نمی‌رسد. | 34 |
Every high thing he doth see, He [is] king over all sons of pride.
