ایوب 39
| آیا زمان زاییدن بز کوهی را می‌دانی؟ آیا وضع حمل آهو را با چشم خود دیده‌ای؟ | 1 |
Knowest thou the time when the wild goats of the rock bring forth? [Or] canst thou mark when the hinds do calve?
| آیا می‌دانی چند ماه طول می‌کشد تا بچه‌های خود را زاییده از بارداری فارغ شوند؟ | 2 |
Canst thou number the months that they fulfil? Or knowest thou the time when they bring forth?
| 3 |
They bow themselves, they bring forth their young, They cast out their pains.
| بچه‌های آنها در صحرا رشد می‌کنند، سپس والدین خود را ترک نموده، دیگر نزدشان برنمی‌گردند. | 4 |
Their young ones become strong, they grow up in the open field; They go forth, and return not again.
| چه کسی خر وحشی را رها کرده است؟ چه کسی بندهای او را گشوده است؟ | 5 |
Who hath sent out the wild ass free? Or who hath loosed the bonds of the swift ass,
| من بیابانها و شوره‌زارها را مسکن آنها ساخته‌ام. | 6 |
Whose home I have made the wilderness, And the salt land his dwelling-place?
| از سر و صدای شهر بیزارند و کسی نمی‌تواند آنها را رام کند. | 7 |
He scorneth the tumult of the city, Neither heareth he the shoutings of the driver.
| دامنهٔ کوهها چراگاه آنهاست و در آنجا هر سبزه‌ای پیدا کنند می‌خورند. | 8 |
The range of the mountains is his pasture, And he searcheth after every green thing.
| آیا گاو وحشی راضی می‌شود تو را خدمت کند؟ آیا او کنار آخور تو می‌ایستد؟ | 9 |
Will the wild-ox be content to serve thee? Or will he abide by thy crib?
| آیا می‌توانی گاو وحشی را با طناب ببندی تا زمینت را شخم بزند؟ | 10 |
Canst thou bind the wild-ox with his band in the furrow? Or will he harrow the valleys after thee?
| آیا صرفاً به خاطر قوت زیادش می‌توانی به او اعتماد کنی و کار خودت را به او بسپاری؟ | 11 |
Wilt thou trust him, because his strength is great? Or wilt thou leave to him thy labor?
| آیا می‌توانی او را بفرستی تا محصول تو را بیاورد و در خرمنگاه جمع کند؟ | 12 |
Wilt thou confide in him, that he will bring home thy seed, And gather [the grain] of thy threshing-floor?
| شترمرغ با غرور بالهایش را تکان می‌دهد، ولی نمی‌تواند مانند لک‌لک پرواز کند. | 13 |
The wings of the ostrich wave proudly; [But] are they the pinions and plumage of love?
| شترمرغ تخمهای خود را روی زمین می‌گذارد تا خاک آنها را گرم کند. | 14 |
For she leaveth her eggs on the earth, And warmeth them in the dust,
| او فراموش می‌کند که ممکن است کسی بر آنها پا بگذارد و آنها را له کند و یا حیوانات وحشی آنها را از بین ببرند. | 15 |
And forgetteth that the foot may crush them, Or that the wild beast may trample them.
| او نسبت به جوجه‌هایش چنان بی‌توجه است که گویی مال خودش نیستند، و اگر بمیرند اعتنایی نمی‌کند؛ | 16 |
She dealeth hardly with her young ones, as if they were not hers: Though her labor be in vain, [she is] without fear;
| زیرا من او را از فهم و شعور محروم کرده‌ام. | 17 |
Because God hath deprived her of wisdom, Neither hath he imparted to her understanding.
| ولی هر وقت بالهایش را باز می‌کند تا بدود هیچ اسب و سوارکاری به پایش نمی‌رسد. | 18 |
What time she lifteth up herself on high, She scorneth the horse and his rider.
| آیا قوت اسب را تو به او داده‌ای؟ یا تو گردنش را با یال پوشانیده‌ای؟ | 19 |
Hast thou given the horse [his] might? Hast thou clothed his neck with the quivering mane?
| آیا تو به او توانایی بخشیده‌ای تا چون ملخ خیز بردارد و با خُرناسِ مهیبش وحشت ایجاد کند؟ | 20 |
Hast thou made him to leap as a locust? The glory of his snorting is terrible.
| ببین چگونه سم خود را به زمین می‌کوبد و از قدرت خویش لذت می‌برد. هنگامی که به جنگ می‌رود نمی‌هراسد؛ تیغ شمشیر و رگبار تیر و برق نیزه او را به عقب بر نمی‌گرداند. | 21 |
He paweth in the valley, and rejoiceth in his strength: He goeth out to meet the armed men.
| 22 |
He mocketh at fear, and is not dismayed; Neither turneth he back from the sword.
| 23 |
The quiver rattleth against him, The flashing spear and the javelin.
| وحشیانه سم بر زمین می‌کوبد و به مجرد نواخته شدن شیپور حمله، به میدان کارزار یورش می‌برد. | 24 |
He swalloweth the ground with fierceness and rage; Neither believeth he that it is the voice of the trumpet.
| با شنیدن صدای شیپور، شیهه برمی‌آورد و بوی جنگ را از فاصلهٔ دور استشمام می‌کند. از غوغای جنگ و فرمان سرداران به وجد می‌آید. | 25 |
As oft as the trumpet [soundeth] he saith, Aha! And he smelleth the battle afar off, The thunder of the captains, and the shouting.
| آیا تو به شاهین یاد داده‌ای که چگونه بپرد و بالهایش را به سوی جنوب پهن کند؟ | 26 |
Is it by thy wisdom that the hawk soareth, [And] stretcheth her wings toward the south?
| آیا به فرمان توست که عقاب بر فراز قله‌ها به پرواز در می‌آید تا در آنجا آشیانهٔ خود را بسازد؟ | 27 |
Is it at thy command that the eagle mounteth up, And maketh her nest on high?
| ببین چگونه روی صخره‌ها آشیانه می‌سازد و بر قله‌های بلند زندگی می‌کند | 28 |
On the cliff she dwelleth, and maketh her home, Upon the point of the cliff, and the stronghold.
| و از آن فاصلهٔ دور، شکار خود را زیر نظر می‌گیرد. | 29 |
From thence she spieth out the prey; Her eyes behold it afar off.
| ببین چگونه دور اجساد کشته شده را می‌گیرد و جوجه‌هایشان خون آنها را می‌خورد. | 30 |
Her young ones also suck up blood: And where the slain are, there is she.
