< ایوب 37 >

دل من می‌لرزد؛ 1
之がためにわが心わななき その處を動き離る
گوش دهید و غرش صدای خدا را بشنوید. 2
神の聲の響およびその口より出る轟聲を善く聽け
او برق خود را به سراسر آسمان می‌فرستد. 3
これを天が下に放ち またその電光を地の極にまで至らせたまふ
سپس غرش صدای او شنیده می‌شود، غرش مهیب رعد به گوش می‌رسد و باز برق، آسمان را روشن می‌کند. 4
その後聲ありて打響き 彼威光の聲を放ちて鳴わたりたまふ その御聲聞えしむるに當りては電光を押へおきたまはず
صدای او در رعد باشکوه است. ما نمی‌توانیم عظمت قدرت او را درک کنیم. 5
神奇しくも御聲を放ちて鳴わたり 我儕の知ざる大なる事を行ひたまふ
وقتی او برف و باران شدید بر زمین می‌فرستد، 6
かれ雪にむかひて地に降れと命じたまふ 雨すなはちその權能の大雨にも亦しかり
مردم از کار کردن باز می‌مانند و متوجه قدرت او می‌شوند، 7
斯かれ一切の人の手を封じたまふ 是すべての人にその御工作を知しめんがためなり
حیوانات وحشی به پناهگاه خود می‌شتابند و در لانه‌های خویش پنهان می‌مانند. 8
また獸は穴にいりてその洞に居る
از جنوب طوفان می‌آید و از شمال سرما. 9
南方の密室より暴風きたり 北より寒氣きたる
خدا بر آبها می‌دمد، به طوری که حتی وسیعترین دریاها نیز یخ می‌بندد. 10
神の氣吹によりて氷いできたり 水の寛狹くせらる
او ابرها را از رطوبت، سنگین می‌کند و برق خود را به‌وسیلۀ آنها پراکنده می‌سازد. 11
かれ水をもて雲に搭載せまた電光の雲を遠く散したまふ
آنها به دستور او به حرکت در می‌آیند و احکام او را در سراسر زمین به جا می‌آورند. 12
是は神の導引によりて週る 是は彼の命ずるところを盡く世界の表面に爲んがためなり
او ابرها را برای مجازات مردم و یا برای سیراب کردن زمین و نشان دادن رحمتش به ایشان، می‌فرستد. 13
その之を來らせたまふは或は懲罰のため あるひはその地のため 或は恩惠のためなり
ای ایوب، گوش بده و دربارهٔ اعمال شگفت‌آور خدا تأمل و تفکر کن. 14
ヨブよ是を聽け 立ちて神の奇妙き工作を考がへよ
آیا تو می‌دانی که خدا چگونه تمام طبیعت را اداره نموده، برق را از ابرها ساطع می‌کند؟ 15
神いかに是等に命を傳へその雲の光明をして輝やかせたまふか汝これを知るや
آیا تو می‌دانی چگونه ابرها در هوا معلق می‌مانند؟ آیا تو عظمت این کار خدا را می‌توانی درک کنی؟ 16
なんぢ雲の平衡知識の全たき者の奇妙き工作を知るや
آیا وقتی زمین زیر وزش باد گرم جنوب قرار دارد و لباسهایت از گرما به تنت چسبیده است، 17
南風によりて地の穩かになる時なんぢの衣服は熱くなるなり
تو می‌توانی به خدا کمک کنی تا وضع آسمان را که مانند فلز سخت است تغییر دهد؟ 18
なんぢ彼とともに彼の堅くして鑄たる鏡のごとくなる蒼穹を張ることを能せんや
آیا تو می‌توانی به ما بگویی چگونه باید با خدا مواجه شد؟ ما با این فکر تاریکمان نمی‌دانیم چگونه با او سخن گوییم. 19
われらが彼に言ふべき事を我らに敎へよ 我らは暗昧して言詞を列ぬること能はざるなり
من با چه جرأتی با خدا صحبت کنم؟ چرا خود را به کشتن دهم؟ 20
われ語ることありと彼に告ぐべけんや 人あに滅ぼさるることを望まんや
همان‌طور که در یک روز آفتابی بی‌ابر، نمی‌توانیم به تابش خورشید نگاه کنیم، 21
人いまは雲霄に輝やく光明を見ること能はず 然れど風きたりて之を吹清む
همچنان نیز نمی‌توانیم به جلال پرشکوه خدا که از آسمان با درخشندگی خیره‌کننده‌ای بر ما نمایان می‌شود خیره شویم. 22
北より黄金いできたる 神には畏るべき威光あり
ما نمی‌توانیم به قدرت خدای قادر مطلق پی ببریم. او نسبت به ما عادل و رحیم است و بر کسی ظلم نمی‌کند، 23
全能者はわれら測りきはむることを得ず 彼は能おほいなる者にいまし審判をも公義をも抂たまはざるなり
و تحت تأثیر داناترین مردم جهان نیز قرار نمی‌گیرد، از این جهت ترس و احترام او در دل همهٔ مردم جا دارد. 24
この故に人々かれを畏る 彼はみづから心に有智とする者をかへりみたまはざるなり

< ایوب 37 >