ایوب 37

1 دل من می‌لرزد؛

“Yes, at this my heart trembles, and is moved out of its place.

2 گوش دهید و غرش صدای خدا را بشنوید.

Hear, oh, hear the noise of his voice, the sound that goes out of his mouth.

3 او برق خود را به سراسر آسمان می‌فرستد.

He sends it out under the whole sky, and his lightning to the ends of the earth.

4 سپس غرش صدای او شنیده می‌شود، غرش مهیب رعد به گوش می‌رسد و باز برق، آسمان را روشن می‌کند.

After it a voice roars. He thunders with the voice of his majesty. He doesn’t hold back anything when his voice is heard.

5 صدای او در رعد باشکوه است. ما نمی‌توانیم عظمت قدرت او را درک کنیم.

God thunders marvelously with his voice. He does great things, which we can’t comprehend.

6 وقتی او برف و باران شدید بر زمین می‌فرستد،

For he says to the snow, ‘Fall on the earth,’ likewise to the shower of rain, and to the showers of his mighty rain.

7 مردم از کار کردن باز می‌مانند و متوجه قدرت او می‌شوند،

He seals up the hand of every man, that all men whom he has made may know it.

8 حیوانات وحشی به پناهگاه خود می‌شتابند و در لانه‌های خویش پنهان می‌مانند.

Then the animals take cover, and remain in their dens.

9 از جنوب طوفان می‌آید و از شمال سرما.

Out of its room comes the storm, and cold out of the north.

10 خدا بر آبها می‌دمد، به طوری که حتی وسیعترین دریاها نیز یخ می‌بندد.

By the breath of God, ice is given, and the width of the waters is frozen.

11 او ابرها را از رطوبت، سنگین می‌کند و برق خود را به‌وسیلۀ آنها پراکنده می‌سازد.

Yes, he loads the thick cloud with moisture. He spreads abroad the cloud of his lightning.

12 آنها به دستور او به حرکت در می‌آیند و احکام او را در سراسر زمین به جا می‌آورند.

It is turned around by his guidance, that they may do whatever he commands them on the surface of the habitable world,

13 او ابرها را برای مجازات مردم و یا برای سیراب کردن زمین و نشان دادن رحمتش به ایشان، می‌فرستد.

whether it is for correction, or for his land, or for loving kindness, that he causes it to come.

14 ای ایوب، گوش بده و دربارهٔ اعمال شگفت‌آور خدا تأمل و تفکر کن.

“Listen to this, Job. Stand still, and consider the wondrous works of God.

15 آیا تو می‌دانی که خدا چگونه تمام طبیعت را اداره نموده، برق را از ابرها ساطع می‌کند؟

Do you know how God controls them, and causes the lightning of his cloud to shine?

16 آیا تو می‌دانی چگونه ابرها در هوا معلق می‌مانند؟ آیا تو عظمت این کار خدا را می‌توانی درک کنی؟

Do you know the workings of the clouds, the wondrous works of him who is perfect in knowledge?

17 آیا وقتی زمین زیر وزش باد گرم جنوب قرار دارد و لباسهایت از گرما به تنت چسبیده است،

You whose clothing is warm when the earth is still by reason of the south wind?

18 تو می‌توانی به خدا کمک کنی تا وضع آسمان را که مانند فلز سخت است تغییر دهد؟

Can you, with him, spread out the sky, which is strong as a cast metal mirror?

19 آیا تو می‌توانی به ما بگویی چگونه باید با خدا مواجه شد؟ ما با این فکر تاریکمان نمی‌دانیم چگونه با او سخن گوییم.

Teach us what we will tell him, for we can’t make our case by reason of darkness.

20 من با چه جرأتی با خدا صحبت کنم؟ چرا خود را به کشتن دهم؟

Will it be told him that I would speak? Or should a man wish that he were swallowed up?

21 همان‌طور که در یک روز آفتابی بی‌ابر، نمی‌توانیم به تابش خورشید نگاه کنیم،

Now men don’t see the light which is bright in the skies, but the wind passes, and clears them.

22 همچنان نیز نمی‌توانیم به جلال پرشکوه خدا که از آسمان با درخشندگی خیره‌کننده‌ای بر ما نمایان می‌شود خیره شویم.

Out of the north comes golden splendor. With God is awesome majesty.

23 ما نمی‌توانیم به قدرت خدای قادر مطلق پی ببریم. او نسبت به ما عادل و رحیم است و بر کسی ظلم نمی‌کند،

We can’t reach the Almighty. He is exalted in power. In justice and great righteousness, he will not oppress.

24 و تحت تأثیر داناترین مردم جهان نیز قرار نمی‌گیرد، از این جهت ترس و احترام او در دل همهٔ مردم جا دارد.

Therefore men revere him. He doesn’t regard any who are wise of heart.”