ایوب 37

1 دل من می‌لرزد؛

Bundan qəlbim çırpınıb yerindən oynayır,

2 گوش دهید و غرش صدای خدا را بشنوید.

Dinləyin! Gurlayan səsini dinləyin, Ağzından çıxan harayını eşidin!

3 او برق خود را به سراسر آسمان می‌فرستد.

Göy altında, hər yanda səs salır, Yer üzünün dörd bucağında şimşəyini çaxdırır.

4 سپس غرش صدای او شنیده می‌شود، غرش مهیب رعد به گوش می‌رسد و باز برق، آسمان را روشن می‌کند.

Ardınca nərə vurur, Əzəmətli səsi ilə gurlayır, Həniri eşidilir, dayanmadan şimşək çaxır.

5 صدای او در رعد باشکوه است. ما نمی‌توانیم عظمت قدرت او را درک کنیم.

Allahın səsi heyrətamiz şəkildə gurlayır, O bizə məlum olmayan böyük işlər görür.

6 وقتی او برف و باران شدید بر زمین می‌فرستد،

Çünki “yerə yağ” deyə qara əmr edir, Leysana “şiddətlə tökül” deyir.

7 مردم از کار کردن باز می‌مانند و متوجه قدرت او می‌شوند،

Yaratdığı bütün insanlar Onun işlərini bilsinlər deyə Hər kəsin əlini işdən saxlayır.

8 حیوانات وحشی به پناهگاه خود می‌شتابند و در لانه‌های خویش پنهان می‌مانند.

Heyvanlar yuvalarına çəkilir, Öz yerlərində qalır.

9 از جنوب طوفان می‌آید و از شمال سرما.

Tufan otağından çıxır, Soyuq şimal yellərindən gəlir.

10 خدا بر آبها می‌دمد، به طوری که حتی وسیعترین دریاها نیز یخ می‌بندد.

Allahın nəfəsi suları dondurur, Ümman sular buz bağlayır.

11 او ابرها را از رطوبت، سنگین می‌کند و برق خود را به‌وسیلۀ آنها پراکنده می‌سازد.

Buludlara nəm çəkdirərək yükləyir, Buludlar içindən şimşək səpələyir.

12 آنها به دستور او به حرکت در می‌آیند و احکام او را در سراسر زمین به جا می‌آورند.

Buludlar yer üzündə əmrini yerinə yetirmək üçün Onun istəyi istiqamətində dönüb fırlanır.

13 او ابرها را برای مجازات مردم و یا برای سیراب کردن زمین و نشان دادن رحمتش به ایشان، می‌فرستد.

Bəzən insanları cəzalandırmaq üçün, Bəzən torpağı suvarmaq üçün, Bəzən də sevgisini göstərmək üçün yağış göndərir.

14 ای ایوب، گوش بده و دربارهٔ اعمال شگفت‌آور خدا تأمل و تفکر کن.

Əyyub, bunu dinlə, Bir dayan, Allahın heyrətamiz işlərindən düşün.

15 آیا تو می‌دانی که خدا چگونه تمام طبیعت را اداره نموده، برق را از ابرها ساطع می‌کند؟

Allahın buludlar üçün necə nizam qurduğunu bilirsənmi? Buludlarındakı şimşəkdən necə od çıxır?

16 آیا تو می‌دانی چگونه ابرها در هوا معلق می‌مانند؟ آیا تو عظمت این کار خدا را می‌توانی درک کنی؟

Buludların tarazlığını, Kamil biliyə malik olanın heyrətamiz işlərini bilirsənmi?

17 آیا وقتی زمین زیر وزش باد گرم جنوب قرار دارد و لباسهایت از گرما به تنت چسبیده است،

Səmum küləyi dünyanın nəfəsini kəsərkən Paltarın içərisində istidən huşunu itirirsən.

18 تو می‌توانی به خدا کمک کنی تا وضع آسمان را که مانند فلز سخت است تغییر دهد؟

Tökmə bürünc ayna kimi möhkəm olan göy qübbəsini Allahla birlikdə sərə bilirsənmi?

19 آیا تو می‌توانی به ما بگویی چگونه باید با خدا مواجه شد؟ ما با این فکر تاریکمان نمی‌دانیم چگونه با او سخن گوییم.

Ona nə deyəcəyimizi bizə öyrət, Çünki cəhalətimiz üzündən sözlərimiz nizamsızdır.

20 من با چه جرأتی با خدا صحبت کنم؟ چرا خود را به کشتن دهم؟

Onunla danışmaq istərəm, bu Ona xəbər verilərmi? Kimsə udulmasını istərmi?

21 همان‌طور که در یک روز آفتابی بی‌ابر، نمی‌توانیم به تابش خورشید نگاه کنیم،

Külək qurtaranda, göyü təmizləyəndə Göydə parlayan işığa kimsə baxmaz.

22 همچنان نیز نمی‌توانیم به جلال پرشکوه خدا که از آسمان با درخشندگی خیره‌کننده‌ای بر ما نمایان می‌شود خیره شویم.

Şimaldan qızılı parıltı görünür, Allah qüdrətli əzəmətində gəlir.

23 ما نمی‌توانیم به قدرت خدای قادر مطلق پی ببریم. او نسبت به ما عادل و رحیم است و بر کسی ظلم نمی‌کند،

Biz Külli-İxtiyarı tapa bilmərik, Qüvvəti möhtəşəmdir. Salehliyi misilsizdir, ədalətlidir, Heç haqsızlıq etmir.

24 و تحت تأثیر داناترین مردم جهان نیز قرار نمی‌گیرد، از این جهت ترس و احترام او در دل همهٔ مردم جا دارد.

Buna görə insanlar Ondan qorxar, O özünü hikmətli sayanlara baxmaz».