ایوب 36

1 حوصله کن و به آنچه که دربارهٔ خدا می‌گویم گوش بده.

Addens quoque Eliu, hæc locutus est:

2

Sustine me paululum, et indicabo tibi: adhuc enim habeo quod pro Deo loquar.

3 من با دانش وسیع خود به تو نشان خواهم داد که خالق من عادل است.

Repetam scientiam meam a principio, et operatorem meum probabo iustum.

4 بدان کسی که در مقابل تو ایستاده، مردی فاضل است و آنچه می‌گوید عین حقیقت می‌باشد.

Vere enim absque mendacio sermones mei, et perfecta scientia probabitur tibi.

5 فهم و دانایی خدا کامل است. او قادر به انجام هر کاری است، با وجود این کسی را خوار نمی‌شمارد.

Deus potentes non abiicit, cum et ipse sit potens.

6 او بدکاران را بی‌سزا نمی‌گذارد و به داد مظلومان می‌رسد.

Sed non salvat impios, et iudicium pauperibus tribuit.

7 از نیکان حمایت کرده، آنها را چون پادشاهان سرافراز می‌نماید و عزت ابدی به آنها می‌بخشد.

Non auferet a iusto oculos suos, et reges in solio collocat in perpetuum, et illi eriguntur.

8 هرگاه در زحمت بیفتند و اسیر و گرفتار شوند،

Et si fuerint in catenis, et vinciantur funibus paupertatis.

9 خدا اعمال گناه‌آلود و تکبر ایشان را که موجب گرفتاریشان شده به آنها نشان می‌دهد

Indicabit eis opera eorum, et scelera eorum, quia violenti fuerunt.

10 و به ایشان کمک می‌کند که به سخنان او توجه نمایند و از گناه دست بکشند.

Revelabit quoque aurem eorum, ut corripiat: et loquetur, ut revertantur ab iniquitate.

11 اگر به او گوش داده، از او اطاعت کنند، آنگاه تمام عمر شادمان و خوشبخت خواهند بود؛

Si audierint et observaverint, complebunt dies suos in bono, et annos suos in gloria:

12 و اگر گوش ندهند، در جنگ هلاک شده، در جهل و نادانی خواهند مرد.

Si autem non audierint, transibunt per gladium, et consumentur in stultitia.

13 اشخاص خدانشناس در دل خود خشم را می‌پرورانند و حتی وقتی خدا آنها را تنبیه می‌کند از او کمک نمی‌طلبند.

Simulatores et callidi provocant iram Dei, neque clamabunt cum vincti fuerint.

14 آنها به سوی فساد و هرزگی کشیده می‌شوند و در عنفوان جوانی می‌میرند.

Morietur in tempestate anima eorum, et vita eorum inter effeminatos.

15 خدا به‌وسیلۀ سختی و مصیبت با انسان سخن می‌گوید و او را از رنجهایش می‌رهاند.

Eripiet de angustia sua pauperem, et revelabit in tribulatione aurem eius.

16 خدا می‌خواهد تو را از این سختی و مصیبت برهاند و تو را کامیاب سازد تا بتوانی در امنیت و وفور نعمت زندگی کنی.

Igitur salvabit te de ore angusto latissime, et non habente fundamentum subter se: requies autem mensæ tuæ erit plena pinguedine.

17 اما در حال حاضر فکرت با داوری شریران درگیر است. نگران نباش داوری و عدالت اجرا خواهند شد.

Causa tua quasi impii iudicata est, causam iudiciumque recipies.

18 مواظب باش کسی با رشوه و ثروت، تو را از راه راست منحرف نسازد.

Non te ergo superet ira, ut aliquem opprimas: nec multitudo donorum inclinet te.

19 فریاد تو به جایی نخواهد رسید و با همۀ تلاشهای سختت نمی‌توانی از این تنگنا آزاد شوی.

Depone magnitudinem tuam absque tribulatione, et omnes robustos fortitudine.

20 در آرزوی فرا رسیدن شب نباش، تا مردم را از مکانشان بیرون بِکِشی.

Ne protrahas noctem, ut ascendant populi pro eis.

21 از گناه دوری کن، زیرا خدا این گرفتاری را به همین سبب فرستاده است تا تو را از گناه دور نگه دارد.

Cave ne declines ad iniquitatem: hanc enim cœpisti sequi post miseriam.

22 بدان که قدرت خدا برتر از هر قدرتی است. کیست که مثل او بتواند به انسان تعلیم دهد؟

Ecce, Deus excelsus in fortitudine sua, et nullus ei similis in legislatoribus.

23 چه کسی می‌تواند چیزی به خدا یاد دهد و یا او را به بی‌انصافی متهم سازد؟

Quis poterit scrutari vias eius? aut quis potest ei dicere: Operatus es iniquitatem?

24 به یاد داشته باش که کارهای او را تجلیل کنی، کارهایی که مردمان در وصف آنها سراییده‌اند.

Memento quod ignores opus eius, de quo cecinerunt viri.

25 همهٔ مردم کارهای خدا را مشاهده می‌کنند، هر چند از درک کامل آنها عاجزند.

Omnes homines vident eum, unusquisque intuetur procul.

26 زیرا خدا به قدری عظیم است که نمی‌توان او را آنچنان که باید شناخت و به ازلیت وی پی برد.

Ecce, Deus magnus vincens scientiam nostram: numerus annorum eius inæstimabilis.

27 او بخار آب را به بالا می‌فرستد و آن را به باران تبدیل می‌کند.

Qui aufert stillas pluviæ, et effundit imbres ad instar gurgitum.

28 سپس ابرها آن را به فراوانی برای انسان فرو می‌ریزند.

Qui de nubibus fluunt, quæ prætexunt cuncta desuper.

29 آیا واقعاً کسی چگونگی گسترده شدن ابرها در آسمان و برخاستن غرش رعد از درون آنها را می‌فهمد؟

Si voluerit extendere nubes quasi tentorium suum,

30 ببینید چگونه سراسر آسمان را با برق روشن می‌سازد، ولی اعماق دریا همچنان تاریک می‌ماند.

Et fulgurare lumine suo desuper, cardines quoque maris operiet.

31 خدا با کارهای حیرت‌انگیز خود غذای فراوان در دسترس همهٔ انسانها قرار می‌دهد.

Per hæc enim iudicat populos, et dat escas multis mortalibus.

32 او دستهای خود را با تیرهای آتشین برق پر می‌کند و هر یک از آنها را به سوی هدف پرتاب می‌نماید.

In manibus abscondit lucem, et præcepit ei ut rursus adveniat.

33 رعد او از فرا رسیدن طوفان خبر می‌دهد؛ و حتی حیوانات نیز از آمدن آن آگاه می‌شوند.

Annunciat de ea amico suo, quod possessio eius sit, et ad eam possit ascendere.