ایوب 36

1 حوصله کن و به آنچه که دربارهٔ خدا می‌گویم گوش بده.

Elihu also proceeded, and said:

2

Suffer me a little, and I will tell thee; for there are yet words on God's behalf.

3 من با دانش وسیع خود به تو نشان خواهم داد که خالق من عادل است.

I will fetch my knowledge from afar, and will ascribe righteousness to my Maker.

4 بدان کسی که در مقابل تو ایستاده، مردی فاضل است و آنچه می‌گوید عین حقیقت می‌باشد.

For truly my words are not false; one that is upright in mind is with thee.

5 فهم و دانایی خدا کامل است. او قادر به انجام هر کاری است، با وجود این کسی را خوار نمی‌شمارد.

Behold, God is mighty, yet He despiseth not any; He is mighty in strength of understanding.

6 او بدکاران را بی‌سزا نمی‌گذارد و به داد مظلومان می‌رسد.

He preserveth not the life of the wicked; but giveth to the poor their right.

7 از نیکان حمایت کرده، آنها را چون پادشاهان سرافراز می‌نماید و عزت ابدی به آنها می‌بخشد.

He withdraweth not His eyes from the righteous; but with kings upon the throne He setteth them for ever, and they are exalted.

8 هرگاه در زحمت بیفتند و اسیر و گرفتار شوند،

And if they be bound in fetters, and be holden in cords of affliction;

9 خدا اعمال گناه‌آلود و تکبر ایشان را که موجب گرفتاریشان شده به آنها نشان می‌دهد

Then He declareth unto them their work, and their transgressions, that they have behaved themselves proudly.

10 و به ایشان کمک می‌کند که به سخنان او توجه نمایند و از گناه دست بکشند.

He openeth also their ear to discipline, and commandeth that they return from iniquity.

11 اگر به او گوش داده، از او اطاعت کنند، آنگاه تمام عمر شادمان و خوشبخت خواهند بود؛

If they hearken and serve Him, they shall spend their days in prosperity, and their years in pleasures.

12 و اگر گوش ندهند، در جنگ هلاک شده، در جهل و نادانی خواهند مرد.

But if they hearken not, they shall perish by the sword, and they shall die without knowledge.

13 اشخاص خدانشناس در دل خود خشم را می‌پرورانند و حتی وقتی خدا آنها را تنبیه می‌کند از او کمک نمی‌طلبند.

But they that are godless in heart lay up anger; they cry not for help when He bindeth them.

14 آنها به سوی فساد و هرزگی کشیده می‌شوند و در عنفوان جوانی می‌میرند.

Their soul perisheth in youth, and their life as that of the depraved.

15 خدا به‌وسیلۀ سختی و مصیبت با انسان سخن می‌گوید و او را از رنجهایش می‌رهاند.

He delivereth the afflicted by His affliction, and openeth their ear by tribulation.

16 خدا می‌خواهد تو را از این سختی و مصیبت برهاند و تو را کامیاب سازد تا بتوانی در امنیت و وفور نعمت زندگی کنی.

Yea, He hath allured thee out of distress into a broad place, where there is no straitness; and that which is set on thy table is full of fatness;

17 اما در حال حاضر فکرت با داوری شریران درگیر است. نگران نباش داوری و عدالت اجرا خواهند شد.

And thou art full of the judgment of the wicked; judgment and justice take hold on them.

18 مواظب باش کسی با رشوه و ثروت، تو را از راه راست منحرف نسازد.

For beware of wrath, lest thou be led away by thy sufficiency; neither let the greatness of the ransom turn thee aside.

19 فریاد تو به جایی نخواهد رسید و با همۀ تلاشهای سختت نمی‌توانی از این تنگنا آزاد شوی.

Will thy riches avail, that are without stint, or all the forces of thy strength?

20 در آرزوی فرا رسیدن شب نباش، تا مردم را از مکانشان بیرون بِکِشی.

Desire not the night, when peoples are cut off in their place.

21 از گناه دوری کن، زیرا خدا این گرفتاری را به همین سبب فرستاده است تا تو را از گناه دور نگه دارد.

Take heed, regard not iniquity; for this hast thou chosen rather than affliction.

22 بدان که قدرت خدا برتر از هر قدرتی است. کیست که مثل او بتواند به انسان تعلیم دهد؟

Behold, God doeth loftily in His power; who is a teacher like Him?

23 چه کسی می‌تواند چیزی به خدا یاد دهد و یا او را به بی‌انصافی متهم سازد؟

Who hath enjoined Him His way? Or who hath said: 'Thou hast wrought unrighteousness'?

24 به یاد داشته باش که کارهای او را تجلیل کنی، کارهایی که مردمان در وصف آنها سراییده‌اند.

Remember that thou magnify His work, whereof men have sung.

25 همهٔ مردم کارهای خدا را مشاهده می‌کنند، هر چند از درک کامل آنها عاجزند.

All men have looked thereon; man beholdeth it afar off.

26 زیرا خدا به قدری عظیم است که نمی‌توان او را آنچنان که باید شناخت و به ازلیت وی پی برد.

Behold, God is great, beyond our knowledge; the number of His years is unsearchable.

27 او بخار آب را به بالا می‌فرستد و آن را به باران تبدیل می‌کند.

For He draweth away the drops of water, which distil rain from His vapour;

28 سپس ابرها آن را به فراوانی برای انسان فرو می‌ریزند.

Which the skies pour down and drop upon the multitudes of men.

29 آیا واقعاً کسی چگونگی گسترده شدن ابرها در آسمان و برخاستن غرش رعد از درون آنها را می‌فهمد؟

Yea, can any understand the spreadings of the clouds, the crashings of His pavilion?

30 ببینید چگونه سراسر آسمان را با برق روشن می‌سازد، ولی اعماق دریا همچنان تاریک می‌ماند.

Behold, He spreadeth His light upon it; and He covereth the depths of the sea.

31 خدا با کارهای حیرت‌انگیز خود غذای فراوان در دسترس همهٔ انسانها قرار می‌دهد.

For by these He judgeth the peoples; He giveth food in abundance.

32 او دستهای خود را با تیرهای آتشین برق پر می‌کند و هر یک از آنها را به سوی هدف پرتاب می‌نماید.

He covereth His hands with the lightning, and giveth it a charge that it strike the mark.

33 رعد او از فرا رسیدن طوفان خبر می‌دهد؛ و حتی حیوانات نیز از آمدن آن آگاه می‌شوند.

The noise thereof telleth concerning it, the cattle also concerning the storm that cometh up.