< ایوب 35 >
آیا این درست است که ادعا میکنی که در حضور خدا بیگناهی، و میگویی: «از این پاکی و بیگناهی خود سودی نبردهام»؟ | 1 |
Og Elihu tok til ords og sagde:
«Seg, trur du vel at slikt er rett, so du meir rettvis er enn Gud,
når djervt du spør: «Kva gagn hev eg, kva løn um eg frå syndi flyr?»
من جواب تو و همهٔ دوستانت را میدهم. | 4 |
På dette vil eg svara deg og likeins venerne med deg.
به آسمان بلندی که بر فراز سر توست نگاه کن. | 5 |
Ditt auga du mot himmelen snu, og sjå på skyerne der uppe!
اگر گناه کنی چه لطمهای به خدا میزنی؟ اگر خطاهای تو زیاد شود چه تأثیری بر او دارد؟ | 6 |
Di synd, kann ho vel skade honom? Lid han, um dine brot er mange?
یا اگر گناه نکنی، چه نفعی به او میرسانی؟ | 7 |
Er du rettvis, kva gjev du honom? Kva fær han då utav di hand?
خواه گناه کنی، و خواه کار خوب انجام دهی، تأثیر آن فقط بر انسانهاست. | 8 |
Di synd vedkjem ein mann som deg, di rettferd gjeld eit menneskje.
وقتی به انسانها ظلم میشود، آنها ناله میکنند و فریاد برمیآورند تا کسی به دادشان برسد. | 9 |
Dei klagar yver urett stor og skrik um hjelp mot valdsmenns arm;
اما کسی نمیگوید: «خدای آفرینندۀ من کجاست، که شبانگاه سرودها میبخشد؟ | 10 |
men spør’kje: «Kvar er Gud, min skapar, som let ved natt lovsongar tona,
او که ما را توسط حیوانات زمین تعلیم میدهد، و توسط پرندگان آسمان حکیم میسازد؟» | 11 |
gjev oss meir vit enn dyr på mark og meir forstand enn fugl i luft?»
فریاد برمیآورند و کمک میطلبند اما خدا پاسخی نمیدهد، زیرا متکبر و شرور هستند. | 12 |
Der ropar dei - han svarar ikkje - um hjelp mot ovmod hjå dei vonde.
فریاد آنها سودی ندارد، زیرا خدای قادر مطلق آن را نمیشنود و به آن توجهی ندارد. | 13 |
Gud høyrer ei på tome ord, slikt agtar Allvald ikkje på.
پس چقدر بیشتر، وقتی میگویی او را نمیبینی و دعویات در حضور وی است، و منتظر او هستی، خدا تو را نخواهد شنید | 14 |
Um enn du segjer du ei ser han, han ser han nok saki, bi på honom!
میگویی: «خدا گناهکار را مجازات نمیکند و به گناهان او توجهی ندارد.» | 15 |
Og no, når vreiden hans ei refser, tru han ei kjenner dårskapen?
اما ای ایوب، تو از روی نادانی سخن میگویی و سخنانت پوچ و باطل است. | 16 |
Men Job let upp sin munn til fåfengd, uvitugt talar han so mykje.»