ایوب 35

1 آیا این درست است که ادعا می‌کنی که در حضور خدا بی‌گناهی، و می‌گویی: «از این پاکی و بی‌گناهی خود سودی نبرده‌ام»؟

Moreover Elihu, responded and said: —

2

This, dost thou think to be right? Thou hast said—My righteousness is more than GOD’S.

3

For thou dost say, How can one profit by thee? How can I benefit, more than by my sin?

4 من جواب تو و همهٔ دوستانت را می‌دهم.

I, will answer thee plainly, and thy friends with thee.

5 به آسمان بلندی که بر فراز سر توست نگاه کن.

Look at the heavens and see, —and survey the skies—they are higher than thou.

6 اگر گناه کنی چه لطمه‌ای به خدا می‌زنی؟ اگر خطاهای تو زیاد شود چه تأثیری بر او دارد؟

If thou sinnest, what canst thou work against him? Or, if thy transgressions be multiplied, what canst thou do unto him?

7 یا اگر گناه نکنی، چه نفعی به او می‌رسانی؟

If thou art righteous, what canst thou give unto him? Or what, at thy hand, can he accept?

8 خواه گناه کنی، و خواه کار خوب انجام دهی، تأثیر آن فقط بر انسانهاست.

Unto a man like thyself, might thy lawlessness [reach], and, unto a son of the earth-born, thy righteousness.

9 وقتی به انسانها ظلم می‌شود، آنها ناله می‌کنند و فریاد برمی‌آورند تا کسی به دادشان برسد.

By reason of the multitude of oppressions, [men] make outcry, They cry for help, by reason of the arm of the mighty;

10 اما کسی نمی‌گوید: «خدای آفرینندۀ من کجاست، که شبانگاه سرودها می‌بخشد؟

But none saith—Where is GOD my maker, Who giveth songs in the night;

11 او که ما را توسط حیوانات زمین تعلیم می‌دهد، و توسط پرندگان آسمان حکیم می‌سازد؟»

Who teacheth us more than the beasts of the earth, and, beyond the bird of the heavens, giveth us wisdom?

12 فریاد برمی‌آورند و کمک می‌طلبند اما خدا پاسخی نمی‌دهد، زیرا متکبر و شرور هستند.

There, [men] make outcry, and he answereth not, because of the arrogance of evil-doers.

13 فریاد آنها سودی ندارد، زیرا خدای قادر مطلق آن را نمی‌شنود و به آن توجهی ندارد.

Howbeit, vanity, will GOD not hear, Yea, the Almighty, will not regard it.

14 پس چقدر بیشتر، وقتی می‌گویی او را نمی‌بینی و دعوی‌ات در حضور وی است، و منتظر او هستی، خدا تو را نخواهد شنید

How much less when thou sayest thou wilt not regard him! The cause, is before him, and thou must wait for him.

15 می‌گویی: «خدا گناهکار را مجازات نمی‌کند و به گناهان او توجهی ندارد.»

But, now, because it is not so, [thou sayest] —His anger hath punished, and yet hath he not at all known of transgression;

16 اما ای ایوب، تو از روی نادانی سخن می‌گویی و سخنانت پوچ و باطل است.

Thus, Job, vainly openeth his mouth, Without knowledge, he multiplieth words.