< ایوب 34 >

ای مردان حکیم و دانا به من گوش دهید. 1
ADEMÁS respondió Eliú, y dijo:
2
Oid, sabios, mis palabras; y vosotros, doctos, estadme atentos.
همچنانکه زبان طعم غذای خوب را می‌فهمد همان‌گونه نیز گوش سخنان درست را تشخیص می‌دهد؛ 3
Porque el oído prueba las palabras, como el paladar gusta para comer.
پس بیایید آنچه را که خوب و درست است تشخیص داده، آن را اختیار کنیم. 4
Escojamos para nosotros el juicio, conozcamos entre nosotros cuál [sea] lo bueno:
ایوب گفته است: «من گناهی ندارم، ولی خدا مرا گناهکار می‌داند. 5
Porque Job ha dicho: Yo soy justo, y Dios me ha quitado mi derecho.
هر چند که تقصیری ندارم او مرا دروغگو می‌داند. با اینکه هیچ خطایی نکرده‌ام، اما سخت تنبیه شده‌ام.» 6
¿He de mentir yo contra mi razón? Mi saeta es gravosa sin [haber yo] prevaricado.
ببینید ایوب چه حرفهای توهین‌آمیزی می‌زند! حتماً با بدکاران همنشین بوده است! 7
¿Qué hombre hay como Job, que bebe el escarnio como agua?
8
Y va en compañía con los que obran iniquidad, y anda con los hombres maliciosos.
زیرا می‌گوید: «برای انسان چه فایده‌ای دارد که در صدد خشنود ساختن خدا برآید؟» 9
Porque ha dicho: De nada servirá al hombre el conformar su voluntad con Dios.
ای کسانی که فهم و شعور دارید، به من گوش دهید. چطور ممکن است خدای قادر مطلق، بدی و ظلم بکند؟ 10
Por tanto, varones de seso, oidme: Lejos esté de Dios la impiedad, y del Omnipotente la iniquidad.
او هر کس را موافق عملش جزا می‌دهد. 11
Porque él pagará al hombre según su obra, y él le hará hallar conforme á su camino.
براستی که خدای قادر مطلق، بدی و بی‌انصافی نمی‌کند. 12
Sí, por cierto, Dios no hará injusticia, y el Omnipotente no pervertirá el derecho.
اقتدار و اختیار تمام جهان در دست اوست. 13
¿Quién visitó por él la tierra? ¿y quién puso en orden todo el mundo?
اگر خدا اراده کند که روح و نفس خود را از انسان بگیرد، 14
Si él pusiese sobre el [hombre] su corazón, y recogiese así su espíritu y su aliento,
اثری از زندگی در او باقی نمی‌ماند و او به خاک باز می‌گردد. 15
Toda carne perecería juntamente, y el hombre se tornaría en polvo.
حال، اگر فهم داری، گوش کن. 16
Si pues [hay en ti] entendimiento, oye esto: escucha la voz de mis palabras.
اگر خدا از عدالت و انصاف متنفر بود آیا می‌توانست جهان را اداره کند؟ آیا می‌خواهی آن داور بزرگ را محکوم کنی؟ 17
¿Enseñorearáse el que aborrece juicio? ¿y condenarás tú al que es tan justo?
او کسی است که پادشاهان و نجبا را به بدکاری و بی‌انصافی متهم می‌کند، 18
¿Hase de decir al rey: Perverso; y á los príncipes: Impíos?
هرگز از قدرتمندان طرفداری نمی‌نماید و ثروتمند را بر فقیر ترجیح نمی‌دهد، زیرا همهٔ انسانها آفریدهٔ دست او هستند. 19
¿[Cuánto menos á] aquel que no hace acepción de personas de príncipes, ni el rico es de él más respetado que el pobre? porque todos son obras de sus manos.
خدا می‌تواند نیمه‌شب در یک لحظه جان انسان را بگیرد و با یک اشاره قدرتمندترین انسانها را از پای درآورد. 20
En un momento morirán, y á media noche se alborotarán los pueblos, y pasarán, y sin mano será quitado el poderoso.
خدا تمام کارهای انسان را به دقت زیر نظر دارد و همه را می‌بیند. 21
Porque sus ojos están sobre los caminos del hombre, y ve todos sus pasos.
هیچ ظلمتی نمی‌تواند آدمهای بدکار را از نظر او پنهان سازد. 22
No hay tinieblas ni sombra de muerte donde se encubran los que obran maldad.
پس خدا احتیاجی ندارد که برای داوری کردن انسان صبر کند. 23
No carga pues él al hombre más [de lo justo], para que vaya con Dios á juicio.
بی‌آنکه نیازی به تحقیق و بررسی باشد خدا قدرتمندان را خرد و متلاشی می‌کند و دیگران را به جای آنها می‌نشاند، 24
El quebrantará á los fuertes sin pesquisa, y hará estar otros en su lugar.
زیرا او از کارهای ایشان آگاه است و در یک شب ایشان را سرنگون می‌سازد. 25
Por tanto él hará notorias las obras de ellos, cuando los trastornará en la noche, y serán quebrantados.
او آنها را در حضور همگان به سزای اعمالشان می‌رساند، 26
Como á malos los herirá en lugar donde sean vistos:
چون از پیروی او انحراف ورزیده به احکام او توجهی نکرده‌اند، 27
Por cuanto así se apartaron de él, y no consideraron todos sus caminos;
و آنچنان بر فقرا ظلم نموده‌اند که فریادشان به گوش خدا رسیده است. بله، خدا نالهٔ مظلومان را می‌شنود. 28
Haciendo venir delante de él el clamor del pobre, y que oiga el clamor de los necesitados.
وقتی او آرام است، کیست که بتواند او را مضطرب کند؟ و چون روی خود را بپوشاند، کیست که بتواند او را ببیند؟ هیچ قومی و هیچ انسانی نمی‌تواند. 29
Y si él diere reposo, ¿quién inquietará? si escondiere el rostro, ¿quién lo mirará? [Esto] sobre una nación, y lo mismo sobre un hombre;
او نمی‌گذارد بدکاران بر مردم حکومت رانند و آنها را اسیر کنند. 30
Haciendo que no reine el hombre hipócrita para vejaciones del pueblo.
ای ایوب، آیا گناهانت را پیش خدا اعتراف نموده‌ای؟ آیا به او قول داده‌ای که دیگر گناه نکنی؟ 31
De seguro conviene se diga á Dios: Llevado he ya [castigo], no [más] ofenderé:
آیا از خدا خواسته‌ای که خطاهایت را به تو نشان دهد؟ آیا حاضری از آنها دست بکشی؟ 32
Enséñame tú lo que yo no veo: que si hice mal, no lo haré más.
آیا عدالت خدا باید مطابق خواسته های تو باشد؟ حال آنکه تو او را طرد کرده‌ای؟ تصمیم با توست، نه با من. بگو چه فکر می‌کنی. 33
¿[Ha de ser eso] según tu mente? El te retribuirá, ora rehuses, ora aceptes, y no yo: di si no, lo que tú sabes.
هر انسان فهمیده و با شعوری این حرف مرا تصدیق خواهد کرد که تو مثل آدم نادان حرف می‌زنی. 34
Los hombres de seso dirán conmigo, y el hombre sabio me oirá:
35
Que Job no habla con sabiduría, y que sus palabras no son con entendimiento.
ای ایوب، کاش به نهایت آزموده شوی، چون مثل شریران پاسخ می‌د‌هی 36
Deseo yo que Job sea probado ampliamente, á causa de sus respuestas por los hombres inicuos.
و نافرمانی را بر گناهان دیگر خود افزوده‌ای و با بی‌حرمتی و با خشم بر ضد خدا سخن می‌گویی. 37
Porque á su pecado añadió impiedad: bate las manos entre nosotros, y contra Dios multiplica sus palabras.

< ایوب 34 >