ایوب 34

1 ای مردان حکیم و دانا به من گوش دهید.

Entonces Elihú continuó:

2

“Escuchen mis palabras, hombres que se creen sabios; presten atención a lo que digo, ustedes que creen que saben.

3 همچنانکه زبان طعم غذای خوب را می‌فهمد همان‌گونه نیز گوش سخنان درست را تشخیص می‌دهد؛

El oído distingue las palabras igual que el paladar distingue los alimentos.

4 پس بیایید آنچه را که خوب و درست است تشخیص داده، آن را اختیار کنیم.

Discernamos por nosotros mismos lo que es justo; decidamos entre nosotros lo que es bueno.

5 ایوب گفته است: «من گناهی ندارم، ولی خدا مرا گناهکار می‌داند.

Job dijo: ‘Soy inocente, y Dios me ha negado la justicia.

6 هر چند که تقصیری ندارم او مرا دروغگو می‌داند. با اینکه هیچ خطایی نکرده‌ام، اما سخت تنبیه شده‌ام.»

Aunque tengo razón, me tratan como a un mentiroso; me estoy muriendo de mis heridas, aunque no he hecho nada malo’.

7 ببینید ایوب چه حرفهای توهین‌آمیزی می‌زند! حتماً با بدکاران همنشین بوده است!

“¿Ha habido alguna vez un hombre como Job con tanta sed de ridiculizar a los demás?

8

Se hace compañía de gente malvada; se asocia con los que hacen el mal.

9 زیرا می‌گوید: «برای انسان چه فایده‌ای دارد که در صدد خشنود ساختن خدا برآید؟»

Incluso ha dicho: ‘¿De qué sirve ser amigo de Dios?’

10 ای کسانی که فهم و شعور دارید، به من گوش دهید. چطور ممکن است خدای قادر مطلق، بدی و ظلم بکند؟

“¡Así que escúchenme, hombres de entendimiento! Es imposible que Dios haga el mal y que el Todopoderoso actué con maldad.

11 او هر کس را موافق عملش جزا می‌دهد.

Él paga a la gente por lo que ha hecho y la trata como se merece.

12 براستی که خدای قادر مطلق، بدی و بی‌انصافی نمی‌کند.

Es absolutamente seguro que Dios no actúa con maldad; el Todopoderoso nunca pervertiría la justicia.

13 اقتدار و اختیار تمام جهان در دست اوست.

¿Quién lo puso a cargo de la tierra? ¿Quién le dio la responsabilidad de todo el mundo?

14 اگر خدا اراده کند که روح و نفس خود را از انسان بگیرد،

Si se retirara su espíritu, si recuperara su aliento,

15 اثری از زندگی در او باقی نمی‌ماند و او به خاک باز می‌گردد.

todos los seres vivos morirían inmediatamente y los seres humanos volverían al polvo.

16 حال، اگر فهم داری، گوش کن.

“Si tienen entendimiento, escuchen esto; presten atención a lo que digo.

17 اگر خدا از عدالت و انصاف متنفر بود آیا می‌توانست جهان را اداره کند؟ آیا می‌خواهی آن داور بزرگ را محکوم کنی؟

¿De verdad crees que puede gobernar alguien que odia la justicia? ¿Vas a condenar a Dios Todopoderoso, que siempre hace lo que es justo?

18 او کسی است که پادشاهان و نجبا را به بدکاری و بی‌انصافی متهم می‌کند،

Él es quien dice a los reyes: ‘Ustedes son unos inútiles’, o a los nobles: ‘Ustedes son unos malvados’.

19 هرگز از قدرتمندان طرفداری نمی‌نماید و ثروتمند را بر فقیر ترجیح نمی‌دهد، زیرا همهٔ انسانها آفریدهٔ دست او هستند.

No tiene en mayor consideración a los ricos que a los pobres, pues todos son personas que él mismo hizo.

20 خدا می‌تواند نیمه‌شب در یک لحظه جان انسان را بگیرد و با یک اشاره قدرتمندترین انسانها را از پای درآورد.

Mueren en un momento; a medianoche se estremecen y pasan; los poderosos se van sin esfuerzo.

21 خدا تمام کارهای انسان را به دقت زیر نظر دارد و همه را می‌بیند.

“Porque él vigila lo que hacen y ve por donde van.

22 هیچ ظلمتی نمی‌تواند آدمهای بدکار را از نظر او پنهان سازد.

No hay oscuridad tan profunda en la que los que hacen el mal puedan esconderse de él.

23 پس خدا احتیاجی ندارد که برای داوری کردن انسان صبر کند.

Dios no necesita examinar a nadie con mayor detalle para que se presente ante él para ser juzgado.

24 بی‌آنکه نیازی به تحقیق و بررسی باشد خدا قدرتمندان را خرد و متلاشی می‌کند و دیگران را به جای آنها می‌نشاند،

Él hace caer a los poderosos sin necesidad de una investigación; pone a otros en su lugar.

25 زیرا او از کارهای ایشان آگاه است و در یک شب ایشان را سرنگون می‌سازد.

Sabiendo lo que han hecho, los derriba en una noche y los destruye.

26 او آنها را در حضور همگان به سزای اعمالشان می‌رساند،

Los derriba por su maldad en público, donde pueden ser vistos

27 چون از پیروی او انحراف ورزیده به احکام او توجهی نکرده‌اند،

porque se apartaron de seguirlo, despreciando todos sus caminos.

28 و آنچنان بر فقرا ظلم نموده‌اند که فریادشان به گوش خدا رسیده است. بله، خدا نالهٔ مظلومان را می‌شنود.

Hicieron que los pobres lo llamaran, y él escuchó los gritos de los oprimidos.

29 وقتی او آرام است، کیست که بتواند او را مضطرب کند؟ و چون روی خود را بپوشاند، کیست که بتواند او را ببیند؟ هیچ قومی و هیچ انسانی نمی‌تواند.

Pero si Dios quiere guardar silencio, ¿quién puede condenarlo? Si decide ocultar su rostro, ¿quién podrá verlo? Ya sea que se trate de una nación o de un individuo,

30 او نمی‌گذارد بدکاران بر مردم حکومت رانند و آنها را اسیر کنند.

una persona que rechaza a Dios no debe gobernar para no engañar a la gente.

31 ای ایوب، آیا گناهانت را پیش خدا اعتراف نموده‌ای؟ آیا به او قول داده‌ای که دیگر گناه نکنی؟

“Si tú le dijeras a Dios: ‘He pecado, pero ya no haré cosas malas.

32 آیا از خدا خواسته‌ای که خطاهایت را به تو نشان دهد؟ آیا حاضری از آنها دست بکشی؟

Muéstrame lo que no puedo ver. Si he hecho el mal, no lo volveré a hacer’,

33 آیا عدالت خدا باید مطابق خواسته های تو باشد؟ حال آنکه تو او را طرد کرده‌ای؟ تصمیم با توست، نه با من. بگو چه فکر می‌کنی.

entonces, ¿debe Dios recompensarte por seguir tus propias opiniones ya que has rechazado las suyas? ¡Tú eres el que tiene que elegir, no yo! Dinos lo que piensas.

34 هر انسان فهمیده و با شعوری این حرف مرا تصدیق خواهد کرد که تو مثل آدم نادان حرف می‌زنی.

Porque la gente que entiende – los sabios que han oído lo que he dicho – me dirán

35

‘Job no sabe lo que dice. Lo que dice no tiene ningún sentido’.

36 ای ایوب، کاش به نهایت آزموده شوی، چون مثل شریران پاسخ می‌د‌هی

Si tan solo Job fuera condenado porque habla como lo hacen los malvados.

37 و نافرمانی را بر گناهان دیگر خود افزوده‌ای و با بی‌حرمتی و با خشم بر ضد خدا سخن می‌گویی.

Ahora ha añadido la rebeldía a sus pecados y nos aplaude, haciendo largos discursos llenos de acusaciones contra Dios”.