ایوب 34

1 ای مردان حکیم و دانا به من گوش دهید.

Eliú respondeu mais, dizendo:

2

Ouvi, vós sábios, minhas palavras; e vós, inteligentes, dai-me ouvidos.

3 همچنانکه زبان طعم غذای خوب را می‌فهمد همان‌گونه نیز گوش سخنان درست را تشخیص می‌دهد؛

Porque o ouvido prova as palavras, assim como o paladar experimenta a comida.

4 پس بیایید آنچه را که خوب و درست است تشخیص داده، آن را اختیار کنیم.

Escolhamos para nós o que é correto, [e] conheçamos entre nós o que é bom.

5 ایوب گفته است: «من گناهی ندارم، ولی خدا مرا گناهکار می‌داند.

Pois Jó disse: Eu sou justo, e Deus tem me tirado meu direito.

6 هر چند که تقصیری ندارم او مرا دروغگو می‌داند. با اینکه هیچ خطایی نکرده‌ام، اما سخت تنبیه شده‌ام.»

Por acaso devo eu mentir quanto ao meu direito? Minha ferida é dolorosa mesmo que eu não tenha transgressão.

7 ببینید ایوب چه حرفهای توهین‌آمیزی می‌زند! حتماً با بدکاران همنشین بوده است!

Que homem há como Jó, que bebe o escárnio como água?

8

E que caminha na companhia dos que praticam maldade, e anda com homens perversos?

9 زیرا می‌گوید: «برای انسان چه فایده‌ای دارد که در صدد خشنود ساختن خدا برآید؟»

Porque disse: De nada aproveita ao homem agradar-se em Deus.

10 ای کسانی که فهم و شعور دارید، به من گوش دهید. چطور ممکن است خدای قادر مطلق، بدی و ظلم بکند؟

Portanto vós, homens de bom-senso, escutai-me; longe de Deus esteja a maldade, e do Todo- Poderoso a perversidade!

11 او هر کس را موافق عملش جزا می‌دهد.

Porque ele paga ao ser humano [conforme] sua obra, e faz a cada um conforme o seu caminho.

12 براستی که خدای قادر مطلق، بدی و بی‌انصافی نمی‌کند.

Certamente Deus não faz injustiça, e o Todo-Poderoso não perverte o direito.

13 اقتدار و اختیار تمام جهان در دست اوست.

Quem o pôs para administrar a terra? E quem dispôs a todo o mundo?

14 اگر خدا اراده کند که روح و نفس خود را از انسان بگیرد،

Se ele tomasse a decisão, e recolhesse para si seu espírito e seu fôlego,

15 اثری از زندگی در او باقی نمی‌ماند و او به خاک باز می‌گردد.

Toda carne juntamente expiraria, e o ser humano se tornaria em pó.

16 حال، اگر فهم داری، گوش کن.

Se pois há [em ti] entendimento, ouve isto: dá ouvidos ao som de minhas palavras.

17 اگر خدا از عدالت و انصاف متنفر بود آیا می‌توانست جهان را اداره کند؟ آیا می‌خواهی آن داور بزرگ را محکوم کنی؟

Por acaso quem odeia a justiça poderá governar? E condenarás tu ao Poderoso Justo?

18 او کسی است که پادشاهان و نجبا را به بدکاری و بی‌انصافی متهم می‌کند،

Pode, por acaso, o rei ser chamado de vil, [e] os príncipes de perversos?

19 هرگز از قدرتمندان طرفداری نمی‌نماید و ثروتمند را بر فقیر ترجیح نمی‌دهد، زیرا همهٔ انسانها آفریدهٔ دست او هستند.

[Quanto menos] a aquele que não faz acepção de pessoas de príncipes, nem valoriza mais o rico que o pobre! Pois todos são obras de suas mãos.

20 خدا می‌تواند نیمه‌شب در یک لحظه جان انسان را بگیرد و با یک اشاره قدرتمندترین انسانها را از پای درآورد.

Em um momento morrem; e à meia noite os povos são sacudidos, e passam; e o poderoso será tomado sem ação humana.

21 خدا تمام کارهای انسان را به دقت زیر نظر دارد و همه را می‌بیند.

Porque seus olhos estão sobre os caminhos do homem, e ele vê todos os seus passos.

22 هیچ ظلمتی نمی‌تواند آدمهای بدکار را از نظر او پنهان سازد.

Não há trevas nem sombra de morte em que os que praticam maldade possam se esconder.

23 پس خدا احتیاجی ندارد که برای داوری کردن انسان صبر کند.

Pois ele não precisa observar tanto ao homem para que este possa entrar em juízo com Deus.

24 بی‌آنکه نیازی به تحقیق و بررسی باشد خدا قدرتمندان را خرد و متلاشی می‌کند و دیگران را به جای آنها می‌نشاند،

Ele quebranta aos fortes sem [precisar de] investigação, e põe outros em seu lugar.

25 زیرا او از کارهای ایشان آگاه است و در یک شب ایشان را سرنگون می‌سازد.

Visto que ele conhece suas obras, de noite os trastorna, e ficam destroçados.

26 او آنها را در حضور همگان به سزای اعمالشان می‌رساند،

Ele os espanca à vista pública por serem maus.

27 چون از پیروی او انحراف ورزیده به احکام او توجهی نکرده‌اند،

Pois eles se desviaram de segui-lo, e não deram atenção a nenhum de seus caminhos.

28 و آنچنان بر فقرا ظلم نموده‌اند که فریادشان به گوش خدا رسیده است. بله، خدا نالهٔ مظلومان را می‌شنود.

Assim fizeram com que viesse a ele o clamor do pobre, e ele ouvisse o clamor dos aflitos.

29 وقتی او آرام است، کیست که بتواند او را مضطرب کند؟ و چون روی خود را بپوشاند، کیست که بتواند او را ببیند؟ هیچ قومی و هیچ انسانی نمی‌تواند.

E se ele ficar quieto, quem [o] condenará? Se ele esconder o rosto, quem o olhará? [Ele está] quer sobre um povo, quer sobre um único ser humano,

30 او نمی‌گذارد بدکاران بر مردم حکومت رانند و آنها را اسیر کنند.

Para que a pessoa hipócrita não reine, [e] não haja ciladas ao povo.

31 ای ایوب، آیا گناهانت را پیش خدا اعتراف نموده‌ای؟ آیا به او قول داده‌ای که دیگر گناه نکنی؟

Por que [não tão somente] se diz: Suportei [teu castigo] não farei mais o que é errado;

32 آیا از خدا خواسته‌ای که خطاهایت را به تو نشان دهد؟ آیا حاضری از آنها دست بکشی؟

Ensina-me o que não vejo; se fiz alguma maldade, nunca mais a farei?

33 آیا عدالت خدا باید مطابق خواسته های تو باشد؟ حال آنکه تو او را طرد کرده‌ای؟ تصمیم با توست، نه با من. بگو چه فکر می‌کنی.

Será a recompensa da parte dele como tu queres, para que a recuses? És tu que escolhes, e não eu; o que tu sabes, fala.

34 هر انسان فهمیده و با شعوری این حرف مرا تصدیق خواهد کرد که تو مثل آدم نادان حرف می‌زنی.

As pessoas de entendimento dirão comigo, e o homem sábio me ouvirá;

35

Jó não fala com conhecimento, e a suas palavras falta prudência.

36 ای ایوب، کاش به نهایت آزموده شوی، چون مثل شریران پاسخ می‌د‌هی

Queria eu que Jó fosse provado até o fim, por causa de suas respostas comparáveis a de homens malignos.

37 و نافرمانی را بر گناهان دیگر خود افزوده‌ای و با بی‌حرمتی و با خشم بر ضد خدا سخن می‌گویی.

Pois ao seu pecado ele acrescentou rebeldia; ele bate as mãos [de forma desrespeitosa] entre nós, e multiplica suas palavras contra Deus.