ایوب 34
| ای مردان حکیم و دانا به من گوش دهید. | 1 |
Og Elihu tok atter til orde og sa:
| 2 |
Hør mine ord, I vise, og lån mig øre, I forstandige!
| همچنانکه زبان طعم غذای خوب را می‌فهمد همان‌گونه نیز گوش سخنان درست را تشخیص می‌دهد؛ | 3 |
Øret prøver jo ord, likesom ganen smaker mat.
| پس بیایید آنچه را که خوب و درست است تشخیص داده، آن را اختیار کنیم. | 4 |
La oss velge det som er rett; la oss sammen søke å finne ut hvad der er godt!
| ایوب گفته است: «من گناهی ندارم، ولی خدا مرا گناهکار می‌داند. | 5 |
Job har jo sagt: Jeg er rettferdig, og Gud har tatt min rett fra mig;
| هر چند که تقصیری ندارم او مرا دروغگو می‌داند. با اینکه هیچ خطایی نکرده‌ام، اما سخت تنبیه شده‌ام.» | 6 |
tross min rett skal jeg være en løgner; en drepende pil har rammet mig, enda der ingen brøde er hos mig.
| ببینید ایوب چه حرفهای توهین‌آمیزی می‌زند! حتماً با بدکاران همنشین بوده است! | 7 |
Hvem er en mann som Job, han som drikker bespottelse som vann
| 8 |
og gir sig i lag med dem som gjør ondt, og søker omgang med ugudelige menn?
| زیرا می‌گوید: «برای انسان چه فایده‌ای دارد که در صدد خشنود ساختن خدا برآید؟» | 9 |
For han har sagt: En mann har intet gagn av at han holder vennskap med Gud.
| ای کسانی که فهم و شعور دارید، به من گوش دهید. چطور ممکن است خدای قادر مطلق، بدی و ظلم بکند؟ | 10 |
Derfor, I forstandige, hør på mig! Det være langt fra Gud å gjøre noget syndig og fra den Allmektige å være urettferdig!
| او هر کس را موافق عملش جزا می‌دهد. | 11 |
Han lønner mennesket efter dets gjerninger og gjengjelder mannen efter hans ferd.
| براستی که خدای قادر مطلق، بدی و بی‌انصافی نمی‌کند. | 12 |
Ja sannelig, Gud gjør ikke noget syndig, og den Allmektige forvender ikke retten.
| اقتدار و اختیار تمام جهان در دست اوست. | 13 |
Hvem har overgitt jorden til hans varetekt, og hvem har overlatt hele jorderike til ham?
| اگر خدا اراده کند که روح و نفس خود را از انسان بگیرد، | 14 |
Dersom han bare vilde tenke på sig selv og dra sin Ånd og sin ånde til sig igjen,
| اثری از زندگی در او باقی نمی‌ماند و او به خاک باز می‌گردد. | 15 |
da skulde alt kjød opgi ånden på én gang, og mennesket bli til støv igjen.
| حال، اگر فهم داری، گوش کن. | 16 |
Men gi nu akt og hør på dette, lytt nøye til mine ord!
| اگر خدا از عدالت و انصاف متنفر بود آیا می‌توانست جهان را اداره کند؟ آیا می‌خواهی آن داور بزرگ را محکوم کنی؟ | 17 |
Kan vel en som hater retten, være hersker? Eller tør du fordømme den Rettferdige, den Mektige?
| او کسی است که پادشاهان و نجبا را به بدکاری و بی‌انصافی متهم می‌کند، | 18 |
Sier vel nogen til en konge: Din niding, eller til en fyrste: Du ugudelige?
| هرگز از قدرتمندان طرفداری نمی‌نماید و ثروتمند را بر فقیر ترجیح نمی‌دهد، زیرا همهٔ انسانها آفریدهٔ دست او هستند. | 19 |
Gud tar jo ikke parti for fyrster og akter ikke en rik høiere enn en fattig? De er jo alle hans henders verk.
| خدا می‌تواند نیمه‌شب در یک لحظه جان انسان را بگیرد و با یک اشاره قدرتمندترین انسانها را از پای درآورد. | 20 |
I et øieblikk dør de, midt om natten; folket raver og forgår, og den mektige rykkes bort, ikke ved menneskehånd.
| خدا تمام کارهای انسان را به دقت زیر نظر دارد و همه را می‌بیند. | 21 |
For hans øine vokter på hver manns veier, og han ser alle hans skritt;
| هیچ ظلمتی نمی‌تواند آدمهای بدکار را از نظر او پنهان سازد. | 22 |
det finnes intet mørke og ingen dødsskygge hvor de som gjør ondt kan skjule sig;
| پس خدا احتیاجی ندارد که برای داوری کردن انسان صبر کند. | 23 |
Gud har ikke nødig å gi lenge akt på en mann før han må møte for Guds dom.
| بی‌آنکه نیازی به تحقیق و بررسی باشد خدا قدرتمندان را خرد و متلاشی می‌کند و دیگران را به جای آنها می‌نشاند، | 24 |
Han knuser de mektige uten å granske deres sak og setter så andre i deres sted.
| زیرا او از کارهای ایشان آگاه است و در یک شب ایشان را سرنگون می‌سازد. | 25 |
Ja, han kjenner deres gjerninger, og han slår dem ned om natten så de går til grunne.
| او آنها را در حضور همگان به سزای اعمالشان می‌رساند، | 26 |
Han tukter dem som ugjerningsmenn, på et sted hvor alle kan se det;
| چون از پیروی او انحراف ورزیده به احکام او توجهی نکرده‌اند، | 27 |
for derfor vek de bort fra ham og aktet ikke på nogen av hans veier,
| و آنچنان بر فقرا ظلم نموده‌اند که فریادشان به گوش خدا رسیده است. بله، خدا نالهٔ مظلومان را می‌شنود. | 28 |
forat de skulde la de fattiges skrik komme for ham, forat han skulde høre de undertryktes rop.
| وقتی او آرام است، کیست که بتواند او را مضطرب کند؟ و چون روی خود را بپوشاند، کیست که بتواند او را ببیند؟ هیچ قومی و هیچ انسانی نمی‌تواند. | 29 |
Lar han være å skride inn, hvem tør da fordømme ham? Skjuler han sitt åsyn, hvem får da se ham? Både med et folk og med et enkelt menneske gjør han jo således,
| او نمی‌گذارد بدکاران بر مردم حکومت رانند و آنها را اسیر کنند. | 30 |
forat et gudløst menneske ikke skal herske, forat det ikke skal være snarer for folket.
| ای ایوب، آیا گناهانت را پیش خدا اعتراف نموده‌ای؟ آیا به او قول داده‌ای که دیگر گناه نکنی؟ | 31 |
For har vel et slikt menneske nogensinne sagt til Gud: Jeg har vært overmodig, jeg vil herefter ikke gjøre det som ondt er;
| آیا از خدا خواسته‌ای که خطاهایت را به تو نشان دهد؟ آیا حاضری از آنها دست بکشی؟ | 32 |
det jeg ikke ser, det må du lære mig; har jeg gjort urett, så vil jeg ikke gjøre det mere?
| آیا عدالت خدا باید مطابق خواسته های تو باشد؟ حال آنکه تو او را طرد کرده‌ای؟ تصمیم با توست، نه با من. بگو چه فکر می‌کنی. | 33 |
Skulde han vel gjengjelde efter ditt tykke? Du har jo klandret ham. Så må du velge og ikke jeg, og hvad du vet, får du si.
| هر انسان فهمیده و با شعوری این حرف مرا تصدیق خواهد کرد که تو مثل آدم نادان حرف می‌زنی. | 34 |
Forstandige menn vil si til mig, ja hver vismann som hører på mig:
| 35 |
Job taler uten skjønnsomhet, og hans ord er ikke forstandige.
| ای ایوب، کاش به نهایت آزموده شوی، چون مثل شریران پاسخ می‌د‌هی | 36 |
Gid Job måtte bli prøvd uavlatelig, fordi han har svart på onde menneskers vis!
| و نافرمانی را بر گناهان دیگر خود افزوده‌ای و با بی‌حرمتی و با خشم بر ضد خدا سخن می‌گویی. | 37 |
For til sin synd legger han brøde; her iblandt oss klapper han i hendene og bruker mange ord om Gud.
