ایوب 34

1 ای مردان حکیم و دانا به من گوش دهید.

Und Elihu hob wieder an und sprach:

2

Höret, ihr Weisen, meine Worte, und ihr Verständigen, merket auf mich!

3 همچنانکه زبان طعم غذای خوب را می‌فهمد همان‌گونه نیز گوش سخنان درست را تشخیص می‌دهد؛

Denn das Ohr prüft die Rede, wie der Gaumen die Speise schmeckt.

4 پس بیایید آنچه را که خوب و درست است تشخیص داده، آن را اختیار کنیم.

Das Rechte wollen wir uns erwählen und untereinander ausmachen, was gut ist.

5 ایوب گفته است: «من گناهی ندارم، ولی خدا مرا گناهکار می‌داند.

Denn Hiob behauptet: «Ich bin gerecht, aber Gott hat mir mein Recht entzogen.

6 هر چند که تقصیری ندارم او مرا دروغگو می‌داند. با اینکه هیچ خطایی نکرده‌ام، اما سخت تنبیه شده‌ام.»

Bei all meinem Recht werde ich zum Lügner gestempelt, tödlich verwundet bin ich vom Pfeil, ohne Schuld!»

7 ببینید ایوب چه حرفهای توهین‌آمیزی می‌زند! حتماً با بدکاران همنشین بوده است!

Wo ist ein Mann wie Hiob, der Lästerung trinkt wie Wasser,

8

der so wie er in Gesellschaft der Übeltäter wandelt und mit gottlosen Leuten umgeht?

9 زیرا می‌گوید: «برای انسان چه فایده‌ای دارد که در صدد خشنود ساختن خدا برآید؟»

Denn er hat gesagt: «Es nützt dem Menschen nichts, wenn er mit Gott Freundschaft pflegt!»

10 ای کسانی که فهم و شعور دارید، به من گوش دهید. چطور ممکن است خدای قادر مطلق، بدی و ظلم بکند؟

Darum, ihr verständigen Männer, hört mir zu: Fern sei es von Gott, sich Gewalttätigkeiten zu erlauben, und von dem Allmächtigen, Unrecht zu tun;

11 او هر کس را موافق عملش جزا می‌دهد.

sondern er bezahlt dem Menschen, wie er es verdient, und läßt einem jeden widerfahren nach seinem Wandel.

12 براستی که خدای قادر مطلق، بدی و بی‌انصافی نمی‌کند.

Ja wahrlich, Gott tut kein Unrecht, und der Allmächtige beugt das Recht nicht!

13 اقتدار و اختیار تمام جهان در دست اوست.

Wessen Obhut ist die Erde unterstellt, und wer gibt acht auf die ganze Welt?

14 اگر خدا اراده کند که روح و نفس خود را از انسان بگیرد،

Wenn er nur noch auf sich selbst achtete und seinen Geist und Odem wieder zu sich nähme,

15 اثری از زندگی در او باقی نمی‌ماند و او به خاک باز می‌گردد.

so würde alles Fleisch miteinander vergehen und der Mensch wieder zum Staube kehren.

16 حال، اگر فهم داری، گوش کن.

Hast du nun Verstand, so höre dies und merke auf die Stimme meiner Worte!

17 اگر خدا از عدالت و انصاف متنفر بود آیا می‌توانست جهان را اداره کند؟ آیا می‌خواهی آن داور بزرگ را محکوم کنی؟

Könnte auch einer, der das Recht haßt, herrschen, oder willst du den Gerechten, den Mächtigen, verdammen?

18 او کسی است که پادشاهان و نجبا را به بدکاری و بی‌انصافی متهم می‌کند،

Darf man zum König sagen: Du Nichtsnutz! und zu den Edlen: Ihr seid ungerecht?

19 هرگز از قدرتمندان طرفداری نمی‌نماید و ثروتمند را بر فقیر ترجیح نمی‌دهد، زیرا همهٔ انسانها آفریدهٔ دست او هستند.

wieviel weniger zu dem, der die Person der Fürsten nicht ansieht und den Reichen nicht mehr achtet als den Armen; denn sie sind alle seiner Hände Werk.

20 خدا می‌تواند نیمه‌شب در یک لحظه جان انسان را بگیرد و با یک اشاره قدرتمندترین انسانها را از پای درآورد.

Plötzlich sterben sie, mitten in der Nacht; Völker wanken und gehen dahin, und er beseitigt Tyrannen ohne Menschenhand.

21 خدا تمام کارهای انسان را به دقت زیر نظر دارد و همه را می‌بیند.

Denn Gottes Augen sind auf die Wege eines jeden gerichtet, und er sieht jeden Schritt, den einer macht.

22 هیچ ظلمتی نمی‌تواند آدمهای بدکار را از نظر او پنهان سازد.

Es gibt keine Finsternis und keinen Todesschatten, wo die Übeltäter sich verbergen könnten.

23 پس خدا احتیاجی ندارد که برای داوری کردن انسان صبر کند.

Ja, er braucht den Menschen, der vor Gott zu Gerichte geht, nicht erst noch zu untersuchen.

24 بی‌آنکه نیازی به تحقیق و بررسی باشد خدا قدرتمندان را خرد و متلاشی می‌کند و دیگران را به جای آنها می‌نشاند،

Er zerschmettert Gewaltige ohne Untersuchung und setzt andere an deren Statt.

25 زیرا او از کارهای ایشان آگاه است و در یک شب ایشان را سرنگون می‌سازد.

Weil er ihre Werke kennt, darum kehrt er sie um über Nacht, und sie werden zermalmt.

26 او آنها را در حضور همگان به سزای اعمالشان می‌رساند،

Als Gottlose züchtigt er sie vor aller Augen darum,

27 چون از پیروی او انحراف ورزیده به احکام او توجهی نکرده‌اند،

daß sie von ihm abgefallen sind und keinen seiner Wege beachtet haben,

28 و آنچنان بر فقرا ظلم نموده‌اند که فریادشان به گوش خدا رسیده است. بله، خدا نالهٔ مظلومان را می‌شنود.

und weil des Armen Geschrei zu ihm gelangt ist und er das Schreien der Unterdrückten erhört hat.

29 وقتی او آرام است، کیست که بتواند او را مضطرب کند؟ و چون روی خود را بپوشاند، کیست که بتواند او را ببیند؟ هیچ قومی و هیچ انسانی نمی‌تواند.

Wenn er Frieden gibt, wer will verdammen? Wenn er aber sein Angesicht verbirgt, wer kann ihn schauen? [So handelt er] sowohl über einem Volk, als auch über dem einzelnen Menschen,

30 او نمی‌گذارد بدکاران بر مردم حکومت رانند و آنها را اسیر کنند.

damit nicht gottlose Menschen regieren und das Volk in Fallstricke gerät.

31 ای ایوب، آیا گناهانت را پیش خدا اعتراف نموده‌ای؟ آیا به او قول داده‌ای که دیگر گناه نکنی؟

Darf man zu Gott sagen: Ich muß [Strafe] tragen und habe doch nichts verbrochen?

32 آیا از خدا خواسته‌ای که خطاهایت را به تو نشان دهد؟ آیا حاضری از آنها دست بکشی؟

[Nein, sondern: ] Was ich nicht sehe, lehre du mich, und habe ich Unrecht getan, so will ich's nicht mehr tun!

33 آیا عدالت خدا باید مطابق خواسته های تو باشد؟ حال آنکه تو او را طرد کرده‌ای؟ تصمیم با توست، نه با من. بگو چه فکر می‌کنی.

Soll Er nach deinem Sinn Vergeltung üben, weil du verwirfst? Denn du mußt wählen, und nicht ich; was du weißt, das sage an!

34 هر انسان فهمیده و با شعوری این حرف مرا تصدیق خواهد کرد که تو مثل آدم نادان حرف می‌زنی.

Verständige Männer werden mir zustimmen und jeder weise Mann, der mir zuhört:

35

Hiob redet wie ein Unwissender, und seine Worte zeugen nicht von Verstand.

36 ای ایوب، کاش به نهایت آزموده شوی، چون مثل شریران پاسخ می‌د‌هی

Möchte Hiob fort und fort geprüft werden, weil er sich zu den gottlosen Leuten geschlagen hat!

37 و نافرمانی را بر گناهان دیگر خود افزوده‌ای و با بی‌حرمتی و با خشم بر ضد خدا سخن می‌گویی.

Denn zu seiner Sünde fügt er Abfall hinzu, er verhöhnt uns und redet viel wider Gott!