ایوب 34
| ای مردان حکیم و دانا به من گوش دهید. | 1 |
Und Elihu antwortete und sprach:
| 2 |
Höret, ihr Weisen, meine Rede, und ihr Verständigen, merket auf mich!
| همچنانکه زبان طعم غذای خوب را می‌فهمد همان‌گونه نیز گوش سخنان درست را تشخیص می‌دهد؛ | 3 |
Denn das Ohr prüfet die Rede, und der Mund schmecket die Speise.
| پس بیایید آنچه را که خوب و درست است تشخیص داده، آن را اختیار کنیم. | 4 |
Laßt uns ein Urteil erwählen, daß wir erkennen unter uns, was gut sei.
| ایوب گفته است: «من گناهی ندارم، ولی خدا مرا گناهکار می‌داند. | 5 |
Denn Hiob hat gesagt: Ich bin gerecht, und Gott weigert mir mein Recht.
| هر چند که تقصیری ندارم او مرا دروغگو می‌داند. با اینکه هیچ خطایی نکرده‌ام، اما سخت تنبیه شده‌ام.» | 6 |
Ich muß lügen, ob ich wohl recht habe, und bin gequälet von meinen Pfeilen, ob ich wohl nichts verschuldet habe.
| ببینید ایوب چه حرفهای توهین‌آمیزی می‌زند! حتماً با بدکاران همنشین بوده است! | 7 |
Wer ist ein solcher wie Hiob, der da Spötterei trinket wie Wasser
| 8 |
und auf dem Wege gehet mit den Übeltätern und wandelt mit den gottlosen Leuten?
| زیرا می‌گوید: «برای انسان چه فایده‌ای دارد که در صدد خشنود ساختن خدا برآید؟» | 9 |
Denn er hat gesagt: Wenn jemand schon fromm ist, so gilt er doch nichts bei Gott.
| ای کسانی که فهم و شعور دارید، به من گوش دهید. چطور ممکن است خدای قادر مطلق، بدی و ظلم بکند؟ | 10 |
Darum höret mir zu, ihr weisen Leute: Es sei ferne, daß Gott sollte gottlos sein und der Allmächtige ungerecht,
| او هر کس را موافق عملش جزا می‌دهد. | 11 |
sondern er vergilt dem Menschen, danach er verdienet hat, und trifft einen jeglichen nach seinem Tun.
| براستی که خدای قادر مطلق، بدی و بی‌انصافی نمی‌کند. | 12 |
Ohne Zweifel, Gott verdammet niemand mit Unrecht, und der Allmächtige beuget das Recht nicht.
| اقتدار و اختیار تمام جهان در دست اوست. | 13 |
Wer hat, das auf Erden ist, verordnet, und wer hat den ganzen Erdboden gesetzt?
| اگر خدا اراده کند که روح و نفس خود را از انسان بگیرد، | 14 |
So er sich's würde unterwinden, so würde er aller Geist und Odem zu sich sammeln.
| اثری از زندگی در او باقی نمی‌ماند و او به خاک باز می‌گردد. | 15 |
Alles Fleisch würde miteinander vergehen, und der Mensch würde wieder zu Asche werden.
| حال، اگر فهم داری، گوش کن. | 16 |
Hast du nun Verstand, so höre das und merke auf die Stimme meiner Rede.
| اگر خدا از عدالت و انصاف متنفر بود آیا می‌توانست جهان را اداره کند؟ آیا می‌خواهی آن داور بزرگ را محکوم کنی؟ | 17 |
Sollte einer darum das Recht zwingen, daß er's hasset? Und daß du stolz bist, solltest du darum den Gerechten verdammen?
| او کسی است که پادشاهان و نجبا را به بدکاری و بی‌انصافی متهم می‌کند، | 18 |
Sollt einer zum Könige sagen: Du loser Mann! und zu den Fürsten: Ihr Gottlosen!?
| هرگز از قدرتمندان طرفداری نمی‌نماید و ثروتمند را بر فقیر ترجیح نمی‌دهد، زیرا همهٔ انسانها آفریدهٔ دست او هستند. | 19 |
Der doch nicht ansiehet die Person der Fürsten und kennet den HERRLIchen nicht mehr denn den Armen; denn sie sind alle seiner Hände Werk.
| خدا می‌تواند نیمه‌شب در یک لحظه جان انسان را بگیرد و با یک اشاره قدرتمندترین انسانها را از پای درآورد. | 20 |
Plötzlich müssen die Leute sterben und zu Mitternacht erschrecken und vergehen; die Mächtigen werden kraftlos weggenommen.
| خدا تمام کارهای انسان را به دقت زیر نظر دارد و همه را می‌بیند. | 21 |
Denn seine Augen sehen auf eines jeglichen Wege, und er schaut alle ihre Gänge.
| هیچ ظلمتی نمی‌تواند آدمهای بدکار را از نظر او پنهان سازد. | 22 |
Es ist kein Finsternis noch Dunkel, daß sich da möchten verbergen die Übeltäter.
| پس خدا احتیاجی ندارد که برای داوری کردن انسان صبر کند. | 23 |
Denn es wird niemand gestattet, daß er mit Gott rechte.
| بی‌آنکه نیازی به تحقیق و بررسی باشد خدا قدرتمندان را خرد و متلاشی می‌کند و دیگران را به جای آنها می‌نشاند، | 24 |
Er bringet der Stolzen viel um, die nicht zu zählen sind, und stellet andere an ihre Statt,
| زیرا او از کارهای ایشان آگاه است و در یک شب ایشان را سرنگون می‌سازد. | 25 |
darum daß er kennet ihre Werke und kehret sie um des Nachts, daß sie zerschlagen werden.
| او آنها را در حضور همگان به سزای اعمالشان می‌رساند، | 26 |
Er wirft die Gottlosen über einen Haufen, da man's gerne siehet,
| چون از پیروی او انحراف ورزیده به احکام او توجهی نکرده‌اند، | 27 |
darum daß sie von ihm weggewichen sind und verstunden seiner Wege keinen,
| و آنچنان بر فقرا ظلم نموده‌اند که فریادشان به گوش خدا رسیده است. بله، خدا نالهٔ مظلومان را می‌شنود. | 28 |
daß das Schreien der Armen mußte vor ihn kommen, und er das Schreien der Elenden hörete.
| وقتی او آرام است، کیست که بتواند او را مضطرب کند؟ و چون روی خود را بپوشاند، کیست که بتواند او را ببیند؟ هیچ قومی و هیچ انسانی نمی‌تواند. | 29 |
Wenn er Frieden gibt, wer will verdammen? und wenn er das Antlitz verbirget, wer will ihn schauen unter den Völkern und Leuten?
| او نمی‌گذارد بدکاران بر مردم حکومت رانند و آنها را اسیر کنند. | 30 |
Und läßt über sie regieren einen Heuchler, das Volk zu drängen.
| ای ایوب، آیا گناهانت را پیش خدا اعتراف نموده‌ای؟ آیا به او قول داده‌ای که دیگر گناه نکنی؟ | 31 |
Ich muß für Gott reden und kann's nicht lassen.
| آیا از خدا خواسته‌ای که خطاهایت را به تو نشان دهد؟ آیا حاضری از آنها دست بکشی؟ | 32 |
Hab ich's nicht getroffen, so lehre du mich's besser; hab ich unrecht gehandelt, ich will's nicht mehr tun.
| آیا عدالت خدا باید مطابق خواسته های تو باشد؟ حال آنکه تو او را طرد کرده‌ای؟ تصمیم با توست، نه با من. بگو چه فکر می‌کنی. | 33 |
Man wartet der Antwort von dir, denn du verwirfst alles; und du hast's angefangen und nicht ich. Weißest du nun was, so sage an!
| هر انسان فهمیده و با شعوری این حرف مرا تصدیق خواهد کرد که تو مثل آدم نادان حرف می‌زنی. | 34 |
Weise Leute lasse ich mir sagen, und ein weiser Mann gehorchet mir.
| 35 |
Aber Hiob redete mit Unverstand, und seine Worte sind nicht klug.
| ای ایوب، کاش به نهایت آزموده شوی، چون مثل شریران پاسخ می‌د‌هی | 36 |
Mein Vater! laß Hiob versucht werden bis ans Ende, darum daß er sich zu unrechten Leuten kehret.
| و نافرمانی را بر گناهان دیگر خود افزوده‌ای و با بی‌حرمتی و با خشم بر ضد خدا سخن می‌گویی. | 37 |
Er hat über seine Sünde dazu noch gelästert; darum laß Ihn zwischen uns geschlagen werden und danach viel wider Gott plaudern.
