ایوب 34
| ای مردان حکیم و دانا به من گوش دهید. | 1 |
Elihu hob sodann wieder an und sprach:
| 2 |
Hört, ihr Weisen, meine Worte, und ihr Verständigen leiht mir euer Ohr.
| همچنانکه زبان طعم غذای خوب را می‌فهمد همان‌گونه نیز گوش سخنان درست را تشخیص می‌دهد؛ | 3 |
Denn das Ohr prüft die Worte, wie der Gaumen die Speise kostet.
| پس بیایید آنچه را که خوب و درست است تشخیص داده، آن را اختیار کنیم. | 4 |
Das Rechte wollen wir ausfindig machen, gemeinsam erkennen, was gut ist.
| ایوب گفته است: «من گناهی ندارم، ولی خدا مرا گناهکار می‌داند. | 5 |
Denn Hiob hat gesagt: “Ich bin schuldlos, doch Gott hat mir mein Recht entzogen.
| هر چند که تقصیری ندارم او مرا دروغگو می‌داند. با اینکه هیچ خطایی نکرده‌ام، اما سخت تنبیه شده‌ام.» | 6 |
Trotz meines Rechtes soll ich lügen? Mich traf ein böser Pfeil, ohne mein Verschulden.”
| ببینید ایوب چه حرفهای توهین‌آمیزی می‌زند! حتماً با بدکاران همنشین بوده است! | 7 |
Wo ist ein Mann wie Hiob, der Lästerung wie Wasser trinkt,
| 8 |
zur Genossenschaft mit Übelthätern schreitet und zum Umgang mit Frevlern?
| زیرا می‌گوید: «برای انسان چه فایده‌ای دارد که در صدد خشنود ساختن خدا برآید؟» | 9 |
Denn er hat gesagt: “Der Mensch hat keinen Nutzen davon, daß er mit Gott Freundschaft hält.”
| ای کسانی که فهم و شعور دارید، به من گوش دهید. چطور ممکن است خدای قادر مطلق، بدی و ظلم بکند؟ | 10 |
Darum, ihr Einsichtigen, hört mir zu: Ferne sei es, daß Gott Frevel übte, und der Allmächtige Unrecht!
| او هر کس را موافق عملش جزا می‌دهد. | 11 |
Nein, des Menschen Thun vergilt er ihm und nach des Mannes Wandel läßt er's ihm ergehen.
| براستی که خدای قادر مطلق، بدی و بی‌انصافی نمی‌کند. | 12 |
Ja wahrlich, Gott handelt nicht ungerecht und der Allmächtige beugt nicht das Recht.
| اقتدار و اختیار تمام جهان در دست اوست. | 13 |
Wer hat ihm die Erde anvertraut? Und wer hat die ganze Welt gegründet?
| اگر خدا اراده کند که روح و نفس خود را از انسان بگیرد، | 14 |
Wenn er auf sich nur achtete, seinen Geist und Odem an sich zöge,
| اثری از زندگی در او باقی نمی‌ماند و او به خاک باز می‌گردد. | 15 |
so würde alles Fleisch miteinander vergehen, und der Mensch würde wieder zu Staub.
| حال، اگر فهم داری، گوش کن. | 16 |
Hast du Verstand, so höre dies, leihe dein Ohr dem Laute meiner Worte.
| اگر خدا از عدالت و انصاف متنفر بود آیا می‌توانست جهان را اداره کند؟ آیا می‌خواهی آن داور بزرگ را محکوم کنی؟ | 17 |
Kann auch, wer das Recht haßt, die Zügel führen? Oder willst du den Gerechten, Gewaltigen ins Unrecht setzen?
| او کسی است که پادشاهان و نجبا را به بدکاری و بی‌انصافی متهم می‌کند، | 18 |
Ihn, der zum König spricht: “Du Nichtswürdiger!” “du Gottloser” zu Edlen?
| هرگز از قدرتمندان طرفداری نمی‌نماید و ثروتمند را بر فقیر ترجیح نمی‌دهد، زیرا همهٔ انسانها آفریدهٔ دست او هستند. | 19 |
Der nicht Partei für Fürsten nimmt, noch den Reichen vor dem Armen bevorzugt; denn seiner Hände Werk sind sie alle.
| خدا می‌تواند نیمه‌شب در یک لحظه جان انسان را بگیرد و با یک اشاره قدرتمندترین انسانها را از پای درآورد. | 20 |
Augenblicklich sterben sie und mitten in der Nacht: das Volk wird aufgerüttelt, und sie fahren dahin; und den Starken beseitigt man, ohne eine Hand zu rühren.
| خدا تمام کارهای انسان را به دقت زیر نظر دارد و همه را می‌بیند. | 21 |
Denn seine Augen schauen auf eines jeden Wege, und alle seine Schritte sieht er.
| هیچ ظلمتی نمی‌تواند آدمهای بدکار را از نظر او پنهان سازد. | 22 |
Keine Finsternis giebts und kein so tiefes Dunkel, da sich die Übelthäter bergen könnten.
| پس خدا احتیاجی ندارد که برای داوری کردن انسان صبر کند. | 23 |
Denn er braucht nicht erst auf einen Mann zu achten, damit er vor Gott zum Gericht erscheine.
| بی‌آنکه نیازی به تحقیق و بررسی باشد خدا قدرتمندان را خرد و متلاشی می‌کند و دیگران را به جای آنها می‌نشاند، | 24 |
Er zerschmettert Starke ohne Untersuchung und läßt andre an ihre Stelle treten.
| زیرا او از کارهای ایشان آگاه است و در یک شب ایشان را سرنگون می‌سازد. | 25 |
Somit kennt er ihre Thaten und stürzt sie über Nacht, und sie werden zermalmt.
| او آنها را در حضور همگان به سزای اعمالشان می‌رساند، | 26 |
Ihre Missethat geißelt er, da, wo alle es sehen,
| چون از پیروی او انحراف ورزیده به احکام او توجهی نکرده‌اند، | 27 |
darum, weil sie von ihm abgefallen sind und alle seine Wege außer acht gelassen haben,
| و آنچنان بر فقرا ظلم نموده‌اند که فریادشان به گوش خدا رسیده است. بله، خدا نالهٔ مظلومان را می‌شنود. | 28 |
damit sie das Geschrei des Armen vor ihn brächten, und er das Schreien der Elenden hörte.
| وقتی او آرام است، کیست که بتواند او را مضطرب کند؟ و چون روی خود را بپوشاند، کیست که بتواند او را ببیند؟ هیچ قومی و هیچ انسانی نمی‌تواند. | 29 |
Und wenn er Ruhe schaft, wer will ihn verurteilen? Wenn er das Antlitz verbirgt, wer kann ihn schauen? Und dennoch wacht er über Volk und Menschen,
| او نمی‌گذارد بدکاران بر مردم حکومت رانند و آنها را اسیر کنند. | 30 |
daß nicht ein ruchloser Mensch herrsche, nicht Fallstricke des Volks.
| ای ایوب، آیا گناهانت را پیش خدا اعتراف نموده‌ای؟ آیا به او قول داده‌ای که دیگر گناه نکنی؟ | 31 |
Denn hat man etwa zu Gotte gesagt: “Ich trage, will nicht Übles thun!
| آیا از خدا خواسته‌ای که خطاهایت را به تو نشان دهد؟ آیا حاضری از آنها دست بکشی؟ | 32 |
“Über das, was ich nicht sehe, belehre du mich; wenn ich Unrecht gethan habe, will ich's nicht wieder thun”.
| آیا عدالت خدا باید مطابق خواسته های تو باشد؟ حال آنکه تو او را طرد کرده‌ای؟ تصمیم با توست، نه با من. بگو چه فکر می‌کنی. | 33 |
Soll er es nach deinem Sinne vergelten, weil du verschmähst? Denn du mußt bestimmen und nicht ich! Und was du weißt sprich aus!
| هر انسان فهمیده و با شعوری این حرف مرا تصدیق خواهد کرد که تو مثل آدم نادان حرف می‌زنی. | 34 |
Einsichtige Leute werden mir sagen, und ein weiser Mann, der mir zuhört:
| 35 |
“Hiob redet ohne Einsicht, und seine Worte sind ohne Überlegung.”
| ای ایوب، کاش به نهایت آزموده شوی، چون مثل شریران پاسخ می‌د‌هی | 36 |
O, möchte doch Hiob fort und fort geprüft werden wegen seiner Einwände nach Sünderart!
| و نافرمانی را بر گناهان دیگر خود افزوده‌ای و با بی‌حرمتی و با خشم بر ضد خدا سخن می‌گویی. | 37 |
Denn zu seiner Sünde fügt er Frevel; in unserer Mitte höhnt er und macht viel Redens gegen Gott.
