ایوب 34
| ای مردان حکیم و دانا به من گوش دهید. | 1 |
Et Elihou, continuant dit:
| 2 |
Ecoutez-moi, sages et savants; prêtez-moi une oreille attentive,
| همچنانکه زبان طعم غذای خوب را می‌فهمد همان‌گونه نیز گوش سخنان درست را تشخیص می‌دهد؛ | 3 |
Car l'oreille juge les paroles, comme le gosier goûte les aliments.
| پس بیایید آنچه را که خوب و درست است تشخیص داده، آن را اختیار کنیم. | 4 |
Servons-nous en pour décider; discernons entre elles ce qui est bon.
| ایوب گفته است: «من گناهی ندارم، ولی خدا مرا گناهکار می‌داند. | 5 |
Job a dit: Je suis juste, le Seigneur m'a exclu du jugement;
| هر چند که تقصیری ندارم او مرا دروغگو می‌داند. با اینکه هیچ خطایی نکرده‌ام، اما سخت تنبیه شده‌ام.» | 6 |
Il m'a rendu suspect par son arrêt; le trait a été violent, sans que j'eusse commis d'iniquité.
| ببینید ایوب چه حرفهای توهین‌آمیزی می‌زند! حتماً با بدکاران همنشین بوده است! | 7 |
Quel est l'homme qu'autant que Job on ait abreuvé de railleries, comme on abreuve d'eau?
| 8 |
Et je n'ai point péché, je n'ai rien fait contre Dieu; je n'ai rien de commun avec les méchants; je n'ai point marché avec les impies.
| زیرا می‌گوید: «برای انسان چه فایده‌ای دارد که در صدد خشنود ساختن خدا برآید؟» | 9 |
Ne tiens pas ce langage, car ce qui échappe à la surveillance de l'homme n'échappe pas à celle de Dieu;
| ای کسانی که فهم و شعور دارید، به من گوش دهید. چطور ممکن است خدای قادر مطلق، بدی و ظلم بکند؟ | 10 |
C'est pourquoi, vous qui m'êtes unis par le cœur, soyez attentifs; puissé-je n'être point impie devant le Seigneur, et satisfaire à ce qui est juste devant le Tout-Puissant.
| او هر کس را موافق عملش جزا می‌دهد. | 11 |
Qu'il rétribue chacun selon ses œuvres, et il saura bien trouver un homme sur sa voie.
| براستی که خدای قادر مطلق، بدی و بی‌انصافی نمی‌کند. | 12 |
Penses-tu Job, que le Seigneur fasse des choses vaines? Le Tout-Puissant fausse-t-il la justice, lui qui a créé la terre?
| اقتدار و اختیار تمام جهان در دست اوست. | 13 |
Qui donc a fait l'étendue que le ciel recouvre et tout ce qui l'habite?
| اگر خدا اراده کند که روح و نفس خود را از انسان بگیرد، | 14 |
S'il lui plaisait de s'abstenir, de retenir son souffle,
| اثری از زندگی در او باقی نمی‌ماند و او به خاک باز می‌گردد. | 15 |
Toute chair au même instant périrait; tout homme retournerait à la terre dont il a été formé.
| حال، اگر فهم داری، گوش کن. | 16 |
S'il ne t'a pas averti, écoute ce que je vais te dire, que tes oreilles le recueillent.
| اگر خدا از عدالت و انصاف متنفر بود آیا می‌توانست جهان را اداره کند؟ آیا می‌خواهی آن داور بزرگ را محکوم کنی؟ | 17 |
Considère toi-même celui qui hait les pervers, celui qui extermine les méchants, celui qui est éternellement juste.
| او کسی است که پادشاهان و نجبا را به بدکاری و بی‌انصافی متهم می‌کند، | 18 |
Celui qui ne craint pas d'appeler un roi impie; ni de dire aux grands: vous êtes corrompus, vous vivez dans le péché.
| هرگز از قدرتمندان طرفداری نمی‌نماید و ثروتمند را بر فقیر ترجیح نمی‌دهد، زیرا همهٔ انسانها آفریدهٔ دست او هستند. | 19 |
Celui qui n'a aucun égard pour le rang; qui ne sait point honorer la force ni lui rendre des respects.
| خدا می‌تواند نیمه‌شب در یک لحظه جان انسان را بگیرد و با یک اشاره قدرتمندترین انسانها را از پای درآورد. | 20 |
A prier un homme qui pratique l'iniquité, qui méconnaît les pauvres, on n'obtiendra que des choses vaines.
| خدا تمام کارهای انسان را به دقت زیر نظر دارد و همه را می‌بیند. | 21 |
Mais Dieu voit les œuvres des mortels; rien de ce qu'ils font ne lui est caché.
| هیچ ظلمتی نمی‌تواند آدمهای بدکار را از نظر او پنهان سازد. | 22 |
Il n'est point de lieu où les pervers puissent se soustraire à ses regards.
| پس خدا احتیاجی ندارد که برای داوری کردن انسان صبر کند. | 23 |
Il ne s'y prend pas à deux fois pour juger un homme.
| بی‌آنکه نیازی به تحقیق و بررسی باشد خدا قدرتمندان را خرد و متلاشی می‌کند و دیگران را به جای آنها می‌نشاند، | 24 |
Le Seigneur surveille tout; il est l'auteur d'une multitude de merveilles incompréhensibles et glorieuses.
| زیرا او از کارهای ایشان آگاه است و در یک شب ایشان را سرنگون می‌سازد. | 25 |
Il connaît les travaux des humains, sur eux il ramènera la nuit et ils seront humiliés.
| او آنها را در حضور همگان به سزای اعمالشان می‌رساند، | 26 |
Il a éteint les impies; il ne lui est point échappé
| چون از پیروی او انحراف ورزیده به احکام او توجهی نکرده‌اند، | 27 |
Qu'ils s'étaient écartés de la loi de Dieu, et qu'ils avaient méconnu ses préceptes.
| و آنچنان بر فقرا ظلم نموده‌اند که فریادشان به گوش خدا رسیده است. بله، خدا نالهٔ مظلومان را می‌شنود. | 28 |
Ils avaient contraint les pauvres de l'invoquer, et il exaucera toujours les indigents.
| وقتی او آرام است، کیست که بتواند او را مضطرب کند؟ و چون روی خود را بپوشاند، کیست که بتواند او را ببیند؟ هیچ قومی و هیچ انسانی نمی‌تواند. | 29 |
Seul il donne la paix, et qui donc fera condamner celui à qui il l'accorde? S'il cache son front, qui le verra? Il juge les nations comme les individus.
| او نمی‌گذارد بدکاران بر مردم حکومت رانند و آنها را اسیر کنند. | 30 |
Il place sur le trône un roi hypocrite, à cause des caprices du peuple.
| ای ایوب، آیا گناهانت را پیش خدا اعتراف نموده‌ای؟ آیا به او قول داده‌ای که دیگر گناه نکنی؟ | 31 |
Il en est qui disent au Tout-Puissant: Si j'ai pris, je ne retiendrai rien en gage.
| آیا از خدا خواسته‌ای که خطاهایت را به تو نشان دهد؟ آیا حاضری از آنها دست بکشی؟ | 32 |
Je ne puis voir par moi-même; faites-moi connaître si j'ai commis quelque iniquité, et je ne recommencerai pas.
| آیا عدالت خدا باید مطابق خواسته های تو باشد؟ حال آنکه تو او را طرد کرده‌ای؟ تصمیم با توست، نه با من. بگو چه فکر می‌کنی. | 33 |
Est-il juste que vous m'en punissiez; ne deviez-vous pas la prévenir; n'est-ce pas vous qui choisissez et non moi? Ce que vous savez, déclarez-le.
| هر انسان فهمیده و با شعوری این حرف مرا تصدیق خواهد کرد که تو مثل آدم نادان حرف می‌زنی. | 34 |
S'il est vrai que des cœurs intelligents peuvent parler en ces termes, d'autre part c'est à un homme sage que je parle, et il m'écoute.
| 35 |
Job n'a point raisonné en homme habile, ses discours ne montrent pas de savoir.
| ای ایوب، کاش به نهایت آزموده شوی، چون مثل شریران پاسخ می‌د‌هی | 36 |
O Job, réfléchis donc; ne réponds pas derechef à la manière des insensés.
| و نافرمانی را بر گناهان دیگر خود افزوده‌ای و با بی‌حرمتی و با خشم بر ضد خدا سخن می‌گویی. | 37 |
De peur que nous n'ajoutions pas à nos fautes; car il nous sera imputé à péché de nous étendre en longs discours devant le Seigneur.
