ایوب 34

1 ای مردان حکیم و دانا به من گوش دهید.

Moreover, Elihu continued to speak:

2

“Listen to my words, you wise men; hear me, you who have knowledge.

3 همچنانکه زبان طعم غذای خوب را می‌فهمد همان‌گونه نیز گوش سخنان درست را تشخیص می‌دهد؛

For the ear tries words as the palate tastes food.

4 پس بیایید آنچه را که خوب و درست است تشخیص داده، آن را اختیار کنیم.

Let us choose for ourselves what is just: let us discover among ourselves what is good.

5 ایوب گفته است: «من گناهی ندارم، ولی خدا مرا گناهکار می‌داند.

For Job has said, 'I am righteous, but God has taken away my rights.

6 هر چند که تقصیری ندارم او مرا دروغگو می‌داند. با اینکه هیچ خطایی نکرده‌ام، اما سخت تنبیه شده‌ام.»

Regardless of my rights, I am considered to be a liar. My wound is incurable, although I am without sin.'

7 ببینید ایوب چه حرفهای توهین‌آمیزی می‌زند! حتماً با بدکاران همنشین بوده است!

What man is like Job, who drinks up mockery like water,

8

who goes around in the company of those who do evil, and who walks with wicked men?

9 زیرا می‌گوید: «برای انسان چه فایده‌ای دارد که در صدد خشنود ساختن خدا برآید؟»

For he has said, 'It is no use to a person to take pleasure in doing what God wants.'

10 ای کسانی که فهم و شعور دارید، به من گوش دهید. چطور ممکن است خدای قادر مطلق، بدی و ظلم بکند؟

So listen to me, you men of understanding: far be it from God that he should do wickedness; far be it from the Almighty that he should commit sin.

11 او هر کس را موافق عملش جزا می‌دهد.

For he pays back a person's work; he makes every man come upon the reward of his own ways.

12 براستی که خدای قادر مطلق، بدی و بی‌انصافی نمی‌کند.

Indeed, God does nothing wicked, nor does the Almighty ever pervert justice.

13 اقتدار و اختیار تمام جهان در دست اوست.

Who put him in charge over the earth? Who put the whole world under him?

14 اگر خدا اراده کند که روح و نفس خود را از انسان بگیرد،

If he ever set his intentions only on himself, and if he ever gathered back to himself his spirit and his breath,

15 اثری از زندگی در او باقی نمی‌ماند و او به خاک باز می‌گردد.

then all flesh would perish together; mankind would return to dust again.

16 حال، اگر فهم داری، گوش کن.

If now you have understanding, listen to this; listen to the sound of my words.

17 اگر خدا از عدالت و انصاف متنفر بود آیا می‌توانست جهان را اداره کند؟ آیا می‌خواهی آن داور بزرگ را محکوم کنی؟

Can one who hates justice govern? Will you condemn God, who is righteous and mighty?

18 او کسی است که پادشاهان و نجبا را به بدکاری و بی‌انصافی متهم می‌کند،

God, who says to a king, 'You are vile,' or says to nobles, 'You are wicked'?

19 هرگز از قدرتمندان طرفداری نمی‌نماید و ثروتمند را بر فقیر ترجیح نمی‌دهد، زیرا همهٔ انسانها آفریدهٔ دست او هستند.

God, who does not show favoritism to leaders and does not acknowledge rich people more than poor, for they all are the work of his hands.

20 خدا می‌تواند نیمه‌شب در یک لحظه جان انسان را بگیرد و با یک اشاره قدرتمندترین انسانها را از پای درآورد.

In a moment they will die; at midnight people will be shaken and will pass away; mighty people will be taken away, but not by human hands.

21 خدا تمام کارهای انسان را به دقت زیر نظر دارد و همه را می‌بیند.

For God's eyes are upon a person's ways; he sees all his steps.

22 هیچ ظلمتی نمی‌تواند آدمهای بدکار را از نظر او پنهان سازد.

There is no darkness, no thick gloom where the doers of iniquity may hide themselves.

23 پس خدا احتیاجی ندارد که برای داوری کردن انسان صبر کند.

For God does not need to examine a person further; there is no need for any person to go before him in judgment.

24 بی‌آنکه نیازی به تحقیق و بررسی باشد خدا قدرتمندان را خرد و متلاشی می‌کند و دیگران را به جای آنها می‌نشاند،

He breaks mighty men into pieces for their ways that need no further investigation; he puts others in their places.

25 زیرا او از کارهای ایشان آگاه است و در یک شب ایشان را سرنگون می‌سازد.

In this way he has knowledge of their deeds; he overthrows these people in the night; they are destroyed.

26 او آنها را در حضور همگان به سزای اعمالشان می‌رساند،

In the open sight of others, he kills them for their wicked deeds like criminals

27 چون از پیروی او انحراف ورزیده به احکام او توجهی نکرده‌اند،

because they turned away from following him and refused to acknowledge any of his ways.

28 و آنچنان بر فقرا ظلم نموده‌اند که فریادشان به گوش خدا رسیده است. بله، خدا نالهٔ مظلومان را می‌شنود.

In this way, they made the cry of poor people come to him; he heard the cry of afflicted people.

29 وقتی او آرام است، کیست که بتواند او را مضطرب کند؟ و چون روی خود را بپوشاند، کیست که بتواند او را ببیند؟ هیچ قومی و هیچ انسانی نمی‌تواند.

When he stays silent, who can condemn him? If he hides his face, who can perceive him? He rules over nation and individual alike,

30 او نمی‌گذارد بدکاران بر مردم حکومت رانند و آنها را اسیر کنند.

so that a godless man may not rule, so that there may be no one to entrap people.

31 ای ایوب، آیا گناهانت را پیش خدا اعتراف نموده‌ای؟ آیا به او قول داده‌ای که دیگر گناه نکنی؟

Suppose someone says to God, 'I am certainly guilty, but I will not sin any longer;

32 آیا از خدا خواسته‌ای که خطاهایت را به تو نشان دهد؟ آیا حاضری از آنها دست بکشی؟

teach me what I cannot see; I have committed sin, but I will do it no longer.'

33 آیا عدالت خدا باید مطابق خواسته های تو باشد؟ حال آنکه تو او را طرد کرده‌ای؟ تصمیم با توست، نه با من. بگو چه فکر می‌کنی.

Do you think that God will punish that person's sin, since you dislike what God does? You must choose, not I. So say what it is that you know.

34 هر انسان فهمیده و با شعوری این حرف مرا تصدیق خواهد کرد که تو مثل آدم نادان حرف می‌زنی.

Men of understanding will say to me— indeed, every wise man who hears me will say,

35

'Job speaks without knowledge; his words are without wisdom.'

36 ای ایوب، کاش به نهایت آزموده شوی، چون مثل شریران پاسخ می‌د‌هی

If only Job were put on trial in the smallest details of his case because of his talking like wicked men.

37 و نافرمانی را بر گناهان دیگر خود افزوده‌ای و با بی‌حرمتی و با خشم بر ضد خدا سخن می‌گویی.

For he adds rebellion to his sin; he claps his hands in mockery in our midst; he piles up words against God.”