< ایوب 34 >

ای مردان حکیم و دانا به من گوش دهید. 1
And Elihu proceeded, and said:
2
Hear my words, ye wise men! Give ear to me, ye that have knowledge!
همچنانکه زبان طعم غذای خوب را می‌فهمد همان‌گونه نیز گوش سخنان درست را تشخیص می‌دهد؛ 3
For the ear trieth words, As the mouth tasteth meat.
پس بیایید آنچه را که خوب و درست است تشخیص داده، آن را اختیار کنیم. 4
Let us examine for ourselves what is right; Let us know among ourselves what is true.
ایوب گفته است: «من گناهی ندارم، ولی خدا مرا گناهکار می‌داند. 5
Job hath said, “I am righteous, And God refuseth me justice.
هر چند که تقصیری ندارم او مرا دروغگو می‌داند. با اینکه هیچ خطایی نکرده‌ام، اما سخت تنبیه شده‌ام.» 6
Though I am innocent, I am made a liar; My wound is incurable, though I am free from transgression.”
ببینید ایوب چه حرفهای توهین‌آمیزی می‌زند! حتماً با بدکاران همنشین بوده است! 7
Where is the man like Job, Who drinketh impiety like water;
8
Who goeth in company with evil-doers, And walketh with wicked men?
زیرا می‌گوید: «برای انسان چه فایده‌ای دارد که در صدد خشنود ساختن خدا برآید؟» 9
For he hath said, “A man hath no advantage, When he delighteth himself in God.”
ای کسانی که فهم و شعور دارید، به من گوش دهید. چطور ممکن است خدای قادر مطلق، بدی و ظلم بکند؟ 10
Wherefore hearken to me, ye men of understanding! Far be iniquity from God; Yea, far be injustice from the Almighty!
او هر کس را موافق عملش جزا می‌دهد. 11
For what a man hath done he will requite him, And render to every one according to his deeds.
براستی که خدای قادر مطلق، بدی و بی‌انصافی نمی‌کند. 12
Surely God will not do iniquity, Nor will the Almighty pervert justice.
اقتدار و اختیار تمام جهان در دست اوست. 13
Who hath given him the charge of the earth? Or who hath created the whole world?
اگر خدا اراده کند که روح و نفس خود را از انسان بگیرد، 14
Should he set his heart against man, Should he take back his spirit and his breath,
اثری از زندگی در او باقی نمی‌ماند و او به خاک باز می‌گردد. 15
Then would all flesh expire together; Yea, man would return to the dust.
حال، اگر فهم داری، گوش کن. 16
If thou hast understanding, hear this! Give ear to the voice of my words!
اگر خدا از عدالت و انصاف متنفر بود آیا می‌توانست جهان را اداره کند؟ آیا می‌خواهی آن داور بزرگ را محکوم کنی؟ 17
Shall he, that hateth justice, govern? Wilt thou then condemn the just and mighty One?
او کسی است که پادشاهان و نجبا را به بدکاری و بی‌انصافی متهم می‌کند، 18
Is it fit to say to a king, Thou art wicked; Or to princes, Ye are unrighteous?
هرگز از قدرتمندان طرفداری نمی‌نماید و ثروتمند را بر فقیر ترجیح نمی‌دهد، زیرا همهٔ انسانها آفریدهٔ دست او هستند. 19
How much less to him that is not partial to princes, Nor regardeth the rich more than the poor? For they are all the work of his hands.
خدا می‌تواند نیمه‌شب در یک لحظه جان انسان را بگیرد و با یک اشاره قدرتمندترین انسانها را از پای درآورد. 20
In a moment they die; yea, at midnight Do the people stagger and pass away, And the mighty are destroyed without hand.
خدا تمام کارهای انسان را به دقت زیر نظر دارد و همه را می‌بیند. 21
For his eyes are upon the ways of man; He seeth all his steps.
هیچ ظلمتی نمی‌تواند آدمهای بدکار را از نظر او پنهان سازد. 22
There is no darkness, nor shadow of death, Where evil-doers may hide themselves.
پس خدا احتیاجی ندارد که برای داوری کردن انسان صبر کند. 23
He needeth not attend long to a man, That he may go into judgment before God;
بی‌آنکه نیازی به تحقیق و بررسی باشد خدا قدرتمندان را خرد و متلاشی می‌کند و دیگران را به جای آنها می‌نشاند، 24
He dasheth in pieces the mighty without inquiry, And setteth up others in their stead.
زیرا او از کارهای ایشان آگاه است و در یک شب ایشان را سرنگون می‌سازد. 25
Therefore he knoweth their works, And in a night he overthroweth them, so that they are destroyed.
او آنها را در حضور همگان به سزای اعمالشان می‌رساند، 26
On account of their wickedness he smiteth them, In the presence of many beholders;
چون از پیروی او انحراف ورزیده به احکام او توجهی نکرده‌اند، 27
Because they turned away from him, And had no regard to his ways,
و آنچنان بر فقرا ظلم نموده‌اند که فریادشان به گوش خدا رسیده است. بله، خدا نالهٔ مظلومان را می‌شنود. 28
And caused the cry of the poor to come before him; For he heareth the cry of the oppressed.
وقتی او آرام است، کیست که بتواند او را مضطرب کند؟ و چون روی خود را بپوشاند، کیست که بتواند او را ببیند؟ هیچ قومی و هیچ انسانی نمی‌تواند. 29
When he giveth rest, who can cause trouble? And when he hideth his face, Who can behold him?
او نمی‌گذارد بدکاران بر مردم حکومت رانند و آنها را اسیر کنند. 30
So is it with nations and individuals alike! That the wicked may no more rule, And may not be snares to the people.
ای ایوب، آیا گناهانت را پیش خدا اعتراف نموده‌ای؟ آیا به او قول داده‌ای که دیگر گناه نکنی؟ 31
Surely thou shouldst say unto God, “I have received chastisement; I will no more offend;
آیا از خدا خواسته‌ای که خطاهایت را به تو نشان دهد؟ آیا حاضری از آنها دست بکشی؟ 32
What I see not, teach thou me! If I have done iniquity, I will do it no more.”
آیا عدالت خدا باید مطابق خواسته های تو باشد؟ حال آنکه تو او را طرد کرده‌ای؟ تصمیم با توست، نه با من. بگو چه فکر می‌کنی. 33
Shall he recompense according to thy mind, Because thou refusest, or because thou choosest, and not he? Speak, if thou hast knowledge!
هر انسان فهمیده و با شعوری این حرف مرا تصدیق خواهد کرد که تو مثل آدم نادان حرف می‌زنی. 34
Men of understanding, Wise men, who hear me, will say,
35
“Job hath spoken without knowledge, And his words are without wisdom.”
ای ایوب، کاش به نهایت آزموده شوی، چون مثل شریران پاسخ می‌د‌هی 36
I desire that Job may be tried to the last, For answering like wicked men.
و نافرمانی را بر گناهان دیگر خود افزوده‌ای و با بی‌حرمتی و با خشم بر ضد خدا سخن می‌گویی. 37
For he addeth impiety to his sin; He clappeth his hands among us, And multiplieth words against God.

< ایوب 34 >