ایوب 34

1 ای مردان حکیم و دانا به من گوش دهید.

And Elius continued, and said,

2

Hear me, you wise men; listen, you that have knowledge.

3 همچنانکه زبان طعم غذای خوب را می‌فهمد همان‌گونه نیز گوش سخنان درست را تشخیص می‌دهد؛

For the ear tries words, and the mouth tastes meat.

4 پس بیایید آنچه را که خوب و درست است تشخیص داده، آن را اختیار کنیم.

Let us choose judgment to ourselves: let us know amount ourselves what is right.

5 ایوب گفته است: «من گناهی ندارم، ولی خدا مرا گناهکار می‌داند.

For Job has said, I am righteous: the Lord has removed my judgment.

6 هر چند که تقصیری ندارم او مرا دروغگو می‌داند. با اینکه هیچ خطایی نکرده‌ام، اما سخت تنبیه شده‌ام.»

And he has erred in my judgment: my wound is severe without unrighteousness [of mine].

7 ببینید ایوب چه حرفهای توهین‌آمیزی می‌زند! حتماً با بدکاران همنشین بوده است!

What man is as Job, drinking scorning like water?

8

[saying], I have not sinned, nor committed ungodliness, nor had fellowship with workers of iniquity, to go with the ungodly.

9 زیرا می‌گوید: «برای انسان چه فایده‌ای دارد که در صدد خشنود ساختن خدا برآید؟»

For you should not say, There shall be no visitation of a man, whereas [there is] a visitation on him from the Lord.

10 ای کسانی که فهم و شعور دارید، به من گوش دهید. چطور ممکن است خدای قادر مطلق، بدی و ظلم بکند؟

Therefore hear me, you that are wise in heart: far be it from me to sin before the Lord, and to pervert righteousness before the almighty.

11 او هر کس را موافق عملش جزا می‌دهد.

Yes, he renders to a man accordingly as each of them does, and in a man's path he will find him.

12 براستی که خدای قادر مطلق، بدی و بی‌انصافی نمی‌کند.

And think you that the Lord will do wrong, or will the Almighty who made the earth wrest judgment?

13 اقتدار و اختیار تمام جهان در دست اوست.

And who is he that made [the whole world] under heaven, and all things therein?

14 اگر خدا اراده کند که روح و نفس خود را از انسان بگیرد،

For if he would confine, and restrain his spirit with himself;

15 اثری از زندگی در او باقی نمی‌ماند و او به خاک باز می‌گردد.

all flesh would die together, and every mortal would return to the earth, whence also he was formed.

16 حال، اگر فهم داری، گوش کن.

Take heed lest he rebuke [you]: hear this, listen to the voice of words.

17 اگر خدا از عدالت و انصاف متنفر بود آیا می‌توانست جهان را اداره کند؟ آیا می‌خواهی آن داور بزرگ را محکوم کنی؟

Behold then the one that hates iniquities, and that destroys the wicked, who is for ever just.

18 او کسی است که پادشاهان و نجبا را به بدکاری و بی‌انصافی متهم می‌کند،

[He is] ungodly that says to a king, You are a transgressor, [that says] to princes, O most ungodly one.

19 هرگز از قدرتمندان طرفداری نمی‌نماید و ثروتمند را بر فقیر ترجیح نمی‌دهد، زیرا همهٔ انسانها آفریدهٔ دست او هستند.

[Such a one] as would not reverence the face of an honorable man, neither knows how to give honor to the great, so as that their persons should be respected.

20 خدا می‌تواند نیمه‌شب در یک لحظه جان انسان را بگیرد و با یک اشاره قدرتمندترین انسانها را از پای درآورد.

But it shall turn out vanity to them, to cry and beseech a man; for they dealt unlawfully, the poor being turned aside [from their right].

21 خدا تمام کارهای انسان را به دقت زیر نظر دارد و همه را می‌بیند.

For he surveys the works of men, and nothing of what they do has escaped him.

22 هیچ ظلمتی نمی‌تواند آدمهای بدکار را از نظر او پنهان سازد.

Neither shall there be a place for the workers of iniquity to hide themselves.

23 پس خدا احتیاجی ندارد که برای داوری کردن انسان صبر کند.

For he will not lay upon a man more [than right].

24 بی‌آنکه نیازی به تحقیق و بررسی باشد خدا قدرتمندان را خرد و متلاشی می‌کند و دیگران را به جای آنها می‌نشاند،

For the Lord looks down upon all men, who comprehends unsearchable things, glorious also and excellent things without number.

25 زیرا او از کارهای ایشان آگاه است و در یک شب ایشان را سرنگون می‌سازد.

Who discovers their works, and will bring night about [upon them], and they shall be brought low.

26 او آنها را در حضور همگان به سزای اعمالشان می‌رساند،

And he quite destroys the ungodly, for they are seen before him.

27 چون از پیروی او انحراف ورزیده به احکام او توجهی نکرده‌اند،

Because they turned aside from the law of God, and did not regard his ordinances,

28 و آنچنان بر فقرا ظلم نموده‌اند که فریادشان به گوش خدا رسیده است. بله، خدا نالهٔ مظلومان را می‌شنود.

so as to bring before him the cry of the needy; for he will hear the cry of the poor.

29 وقتی او آرام است، کیست که بتواند او را مضطرب کند؟ و چون روی خود را بپوشاند، کیست که بتواند او را ببیند؟ هیچ قومی و هیچ انسانی نمی‌تواند.

And he will give quiet, and who will condemn? and he will hide his face, and who shall see him? whether [it be done] against a nation, or against a man also:

30 او نمی‌گذارد بدکاران بر مردم حکومت رانند و آنها را اسیر کنند.

causing a hypocrite to be king, because of the waywardness of the people.

31 ای ایوب، آیا گناهانت را پیش خدا اعتراف نموده‌ای؟ آیا به او قول داده‌ای که دیگر گناه نکنی؟

For [there is] one that says to the Mighty One, I have received [blessings]; I will not take a pledge:

32 آیا از خدا خواسته‌ای که خطاهایت را به تو نشان دهد؟ آیا حاضری از آنها دست بکشی؟

I will see apart from myself: do you show me if I have done unrighteousness; I will not do [so] any more.

33 آیا عدالت خدا باید مطابق خواسته های تو باشد؟ حال آنکه تو او را طرد کرده‌ای؟ تصمیم با توست، نه با من. بگو چه فکر می‌کنی.

Will he take vengeance for it on you, whereas you will put [it] far [from you]? for you shall choose, and not I; and what you know, speak you.

34 هر انسان فهمیده و با شعوری این حرف مرا تصدیق خواهد کرد که تو مثل آدم نادان حرف می‌زنی.

Because the wise in heart shall say this, and a wise man listens to my word.

35

But Job has not spoken with understanding, his words are not [uttered] with knowledge.

36 ای ایوب، کاش به نهایت آزموده شوی، چون مثل شریران پاسخ می‌د‌هی

Howbeit do you learn, Job: no longer make answer as the foolish:

37 و نافرمانی را بر گناهان دیگر خود افزوده‌ای و با بی‌حرمتی و با خشم بر ضد خدا سخن می‌گویی.

that we add not to our sins: for iniquity will be reckoned against us, if [we] speak many words before the Lord.