ایوب 34

1 ای مردان حکیم و دانا به من گوش دهید.

Furthermore Elihu answered and said,

2

Hear my words, O ye wise [men; ] and give ear unto me, ye that have knowledge.

3 همچنانکه زبان طعم غذای خوب را می‌فهمد همان‌گونه نیز گوش سخنان درست را تشخیص می‌دهد؛

For the ear trieth words, as the mouth tasteth meat.

4 پس بیایید آنچه را که خوب و درست است تشخیص داده، آن را اختیار کنیم.

Let us choose to us judgment: let us know among ourselves what [is] good.

5 ایوب گفته است: «من گناهی ندارم، ولی خدا مرا گناهکار می‌داند.

For Job hath said, I am righteous: and God hath taken away my judgment.

6 هر چند که تقصیری ندارم او مرا دروغگو می‌داند. با اینکه هیچ خطایی نکرده‌ام، اما سخت تنبیه شده‌ام.»

Should I lie against my right? my wound [is] incurable without transgression.

7 ببینید ایوب چه حرفهای توهین‌آمیزی می‌زند! حتماً با بدکاران همنشین بوده است!

What man [is] like Job, [who] drinketh up scorning like water?

8

Which goeth in company with the workers of iniquity, and walketh with wicked men.

9 زیرا می‌گوید: «برای انسان چه فایده‌ای دارد که در صدد خشنود ساختن خدا برآید؟»

For he hath said, It profiteth a man nothing that he should delight himself with God.

10 ای کسانی که فهم و شعور دارید، به من گوش دهید. چطور ممکن است خدای قادر مطلق، بدی و ظلم بکند؟

Therefore hearken unto me, ye men of understanding: far be it from God, [that he should do] wickedness; and [from] the Almighty, [that he should commit] iniquity.

11 او هر کس را موافق عملش جزا می‌دهد.

For the work of a man shall he render unto him, and cause every man to find according to [his] ways.

12 براستی که خدای قادر مطلق، بدی و بی‌انصافی نمی‌کند.

Yea, surely God will not do wickedly, neither will the Almighty pervert judgment.

13 اقتدار و اختیار تمام جهان در دست اوست.

Who hath given him a charge over the earth? or who hath disposed the whole world?

14 اگر خدا اراده کند که روح و نفس خود را از انسان بگیرد،

If he set his heart upon man, [if] he gather unto himself his spirit and his breath;

15 اثری از زندگی در او باقی نمی‌ماند و او به خاک باز می‌گردد.

All flesh shall perish together, and man shall turn again unto dust.

16 حال، اگر فهم داری، گوش کن.

If now [thou hast] understanding, hear this: hearken to the voice of my words.

17 اگر خدا از عدالت و انصاف متنفر بود آیا می‌توانست جهان را اداره کند؟ آیا می‌خواهی آن داور بزرگ را محکوم کنی؟

Shall even he that hateth right govern? and wilt thou condemn him that is most just?

18 او کسی است که پادشاهان و نجبا را به بدکاری و بی‌انصافی متهم می‌کند،

[Is it fit] to say to a king, [Thou art] wicked? [and] to princes, [Ye are] ungodly?

19 هرگز از قدرتمندان طرفداری نمی‌نماید و ثروتمند را بر فقیر ترجیح نمی‌دهد، زیرا همهٔ انسانها آفریدهٔ دست او هستند.

[How much less to him] that accepteth not the persons of princes, nor regardeth the rich more than the poor? for they all [are] the work of his hands.

20 خدا می‌تواند نیمه‌شب در یک لحظه جان انسان را بگیرد و با یک اشاره قدرتمندترین انسانها را از پای درآورد.

In a moment shall they die, and the people shall be troubled at midnight, and pass away: and the mighty shall be taken away without hand.

21 خدا تمام کارهای انسان را به دقت زیر نظر دارد و همه را می‌بیند.

For his eyes [are] upon the ways of man, and he seeth all his goings.

22 هیچ ظلمتی نمی‌تواند آدمهای بدکار را از نظر او پنهان سازد.

[There is] no darkness, nor shadow of death, where the workers of iniquity may hide themselves.

23 پس خدا احتیاجی ندارد که برای داوری کردن انسان صبر کند.

For he will not lay upon man more [than right; ] that he should enter into judgment with God.

24 بی‌آنکه نیازی به تحقیق و بررسی باشد خدا قدرتمندان را خرد و متلاشی می‌کند و دیگران را به جای آنها می‌نشاند،

He shall break in pieces mighty men without number, and set others in their stead.

25 زیرا او از کارهای ایشان آگاه است و در یک شب ایشان را سرنگون می‌سازد.

Therefore he knoweth their works, and he overturneth [them] in the night, so that they are destroyed.

26 او آنها را در حضور همگان به سزای اعمالشان می‌رساند،

He striketh them as wicked men in the open sight of others;

27 چون از پیروی او انحراف ورزیده به احکام او توجهی نکرده‌اند،

Because they turned back from him, and would not consider any of his ways:

28 و آنچنان بر فقرا ظلم نموده‌اند که فریادشان به گوش خدا رسیده است. بله، خدا نالهٔ مظلومان را می‌شنود.

So that they cause the cry of the poor to come unto him, and he heareth the cry of the afflicted.

29 وقتی او آرام است، کیست که بتواند او را مضطرب کند؟ و چون روی خود را بپوشاند، کیست که بتواند او را ببیند؟ هیچ قومی و هیچ انسانی نمی‌تواند.

When he giveth quietness, who then can make trouble? and when he hideth [his] face, who then can behold him? whether [it be done] against a nation, or against a man only:

30 او نمی‌گذارد بدکاران بر مردم حکومت رانند و آنها را اسیر کنند.

That the hypocrite reign not, lest the people be ensnared.

31 ای ایوب، آیا گناهانت را پیش خدا اعتراف نموده‌ای؟ آیا به او قول داده‌ای که دیگر گناه نکنی؟

Surely it is meet to be said unto God, I have borne [chastisement], I will not offend [any more: ]

32 آیا از خدا خواسته‌ای که خطاهایت را به تو نشان دهد؟ آیا حاضری از آنها دست بکشی؟

[That which] I see not teach thou me: if I have done iniquity, I will do no more.

33 آیا عدالت خدا باید مطابق خواسته های تو باشد؟ حال آنکه تو او را طرد کرده‌ای؟ تصمیم با توست، نه با من. بگو چه فکر می‌کنی.

[Should it be] according to thy mind? he will recompense it, whether thou refuse, or whether thou choose; and not I: therefore speak what thou knowest.

34 هر انسان فهمیده و با شعوری این حرف مرا تصدیق خواهد کرد که تو مثل آدم نادان حرف می‌زنی.

Let men of understanding tell me, and let a wise man hearken unto me.

35

Job hath spoken without knowledge, and his words [were] without wisdom.

36 ای ایوب، کاش به نهایت آزموده شوی، چون مثل شریران پاسخ می‌د‌هی

My desire [is that] Job may be tried unto the end because of [his] answers for wicked men.

37 و نافرمانی را بر گناهان دیگر خود افزوده‌ای و با بی‌حرمتی و با خشم بر ضد خدا سخن می‌گویی.

For he addeth rebellion unto his sin, he clappeth [his hands] among us, and multiplieth his words against God.