< ایوب 34 >

ای مردان حکیم و دانا به من گوش دهید. 1
Ještě mluvil Elihu, a řekl:
2
Poslouchejte, moudří, řečí mých, a rozumní, ušima pozorujte.
همچنانکه زبان طعم غذای خوب را می‌فهمد همان‌گونه نیز گوش سخنان درست را تشخیص می‌دهد؛ 3
Nebo ucho řečí zkušuje, tak jako dásně okoušejí pokrmu.
پس بیایید آنچه را که خوب و درست است تشخیص داده، آن را اختیار کنیم. 4
Soud sobě zvolme, a vyhledejme mezi sebou, co by bylo dobrého.
ایوب گفته است: «من گناهی ندارم، ولی خدا مرا گناهکار می‌داند. 5
Nebo řekl Job: Spravedliv jsem, a Bůh silný zavrhl při mou.
هر چند که تقصیری ندارم او مرا دروغگو می‌داند. با اینکه هیچ خطایی نکرده‌ام، اما سخت تنبیه شده‌ام.» 6
Své-liž bych pře ukrývati měl? Přeplněna jest bolestí rána má bez provinění.
ببینید ایوب چه حرفهای توهین‌آمیزی می‌زند! حتماً با بدکاران همنشین بوده است! 7
Který muž jest podobný Jobovi, ješto by pil posměch jako vodu?
8
A že by všel v tovaryšství s činiteli nepravosti, a chodil by s lidmi nešlechetnými?
زیرا می‌گوید: «برای انسان چه فایده‌ای دارد که در صدد خشنود ساختن خدا برآید؟» 9
Nebo řekl: Neprospívá to člověku líbiti se Bohu.
ای کسانی که فهم و شعور دارید، به من گوش دهید. چطور ممکن است خدای قادر مطلق، بدی و ظلم بکند؟ 10
A protož, muži rozumní, poslouchejte mne. Odstup od Boha silného nešlechetnost a od Všemohoucího nepravost.
او هر کس را موافق عملش جزا می‌دهد. 11
Nebo on podlé skutků člověka odplací, a podlé toho, jaká jest čí cesta, působí, aby to nalézal.
براستی که خدای قادر مطلق، بدی و بی‌انصافی نمی‌کند. 12
A naprosto Bůh silný nečiní nic nešlechetně, a Všemohoucí nepřevrací soudu.
اقتدار و اختیار تمام جهان در دست اوست. 13
Kdo svěřil jemu zemi? A kdo zpořádal všecken okršlek?
اگر خدا اراده کند که روح و نفس خود را از انسان بگیرد، 14
Kdyby se na něj obrátil, a ducha jeho i duši jeho k sobě vzal,
اثری از زندگی در او باقی نمی‌ماند و او به خاک باز می‌گردد. 15
Umřelo by všeliké tělo pojednou, a tak by člověk do prachu se navrátil.
حال، اگر فهم داری، گوش کن. 16
Máš-li tedy rozum, poslyš toho, pusť v uši své hlas řečí mých.
اگر خدا از عدالت و انصاف متنفر بود آیا می‌توانست جهان را اداره کند؟ آیا می‌خواهی آن داور بزرگ را محکوم کنی؟ 17
Ješto ten, kterýž by v nenávisti měl soud, zdaliž by panovati mohl? Èili toho, jenž jest svrchovaně spravedlivý, za nešlechetného vyhlásíš?
او کسی است که پادشاهان و نجبا را به بدکاری و بی‌انصافی متهم می‌کند، 18
Zdaliž sluší králi říci: Ó nešlechetný, a šlechticům: Ó bezbožní?
هرگز از قدرتمندان طرفداری نمی‌نماید و ثروتمند را بر فقیر ترجیح نمی‌دهد، زیرا همهٔ انسانها آفریدهٔ دست او هستند. 19
Mnohem méně tomu, kterýž nepřijímá osob knížat, aniž u něho má přednost urozený před nuzným; nebo dílo rukou jeho jsou všickni.
خدا می‌تواند نیمه‌شب در یک لحظه جان انسان را بگیرد و با یک اشاره قدرتمندترین انسانها را از پای درآورد. 20
V okamžení umírají, třebas o půl noci postrčeni bývají lidé, a pomíjejí, a zachvácen bývá silný ne rukou lidskou.
خدا تمام کارهای انسان را به دقت زیر نظر دارد و همه را می‌بیند. 21
Nebo oči jeho hledí na cesty člověka, a všecky kroky jeho on spatřuje.
هیچ ظلمتی نمی‌تواند آدمهای بدکار را از نظر او پنهان سازد. 22
Neníť žádných temností, ani stínu smrti, kdež by se skryli činitelé nepravosti.
پس خدا احتیاجی ندارد که برای داوری کردن انسان صبر کند. 23
Aniž zajisté vzkládá na koho více, tak aby se s Bohem silným souditi mohl.
بی‌آنکه نیازی به تحقیق و بررسی باشد خدا قدرتمندان را خرد و متلاشی می‌کند و دیگران را به جای آنها می‌نشاند، 24
Pyšné stírá bez počtu, a postavuje jiné na místa jejich.
زیرا او از کارهای ایشان آگاه است و در یک شب ایشان را سرنگون می‌سازد. 25
Nebo zná skutky jejich; pročež na ně obrací noc, a potříni bývají.
او آنها را در حضور همگان به سزای اعمالشان می‌رساند، 26
Jakožto bezbožné rozráží je na místě patrném,
چون از پیروی او انحراف ورزیده به احکام او توجهی نکرده‌اند، 27
Proto že odstoupili od něho, a žádných cest jeho nešetřili,
و آنچنان بر فقرا ظلم نموده‌اند که فریادشان به گوش خدا رسیده است. بله، خدا نالهٔ مظلومان را می‌شنود. 28
Aby dokázal, že připouští k sobě křik nuzného, a volání chudých že vyslýchá.
وقتی او آرام است، کیست که بتواند او را مضطرب کند؟ و چون روی خود را بپوشاند، کیست که بتواند او را ببیند؟ هیچ قومی و هیچ انسانی نمی‌تواند. 29
(Nebo když on spokojí, kdo znepokojí? A když skryje tvář svou, kdo jej spatří?) Tak celý národ, jako i každého člověka jednostejně,
او نمی‌گذارد بدکاران بر مردم حکومت رانند و آنها را اسیر کنند. 30
Aby nekraloval člověk pokrytý, aby nebylo lidem ourazu.
ای ایوب، آیا گناهانت را پیش خدا اعتراف نموده‌ای؟ آیا به او قول داده‌ای که دیگر گناه نکنی؟ 31
Jistě žeť k Bohu silnému raději toto mluveno býti má: Ponesuť, nezruším.
آیا از خدا خواسته‌ای که خطاهایت را به تو نشان دهد؟ آیا حاضری از آنها دست بکشی؟ 32
Mimo to, nevidím-li čeho, ty vyuč mne; jestliže jsem nepravost páchal, neučiním toho víc.
آیا عدالت خدا باید مطابق خواسته های تو باشد؟ حال آنکه تو او را طرد کرده‌ای؟ تصمیم با توست، نه با من. بگو چه فکر می‌کنی. 33
Nebo zdali vedlé tvého zdání odplacovati má, že bys ty toho neliboval, že bys ono zvoloval, a ne on? Pakli co víš jiného, mluv.
هر انسان فهمیده و با شعوری این حرف مرا تصدیق خواهد کرد که تو مثل آدم نادان حرف می‌زنی. 34
Muži rozumní se mnou řeknou, i každý moudrý poslouchaje mne,
35
Že Job hloupě mluví, a slova jeho nejsou rozumná.
ای ایوب، کاش به نهایت آزموده شوی، چون مثل شریران پاسخ می‌د‌هی 36
Ó by zkušen byl Job dokonale, pro odmlouvání nám jako lidem nepravým,
و نافرمانی را بر گناهان دیگر خود افزوده‌ای و با بی‌حرمتی و با خشم بر ضد خدا سخن می‌گویی. 37
Poněvadž k hříchu svému přidává i nešlechetnost, mezi námi také jen chloubu svou vynáší, a rozmnožuje řeči své proti Bohu.

< ایوب 34 >