ایوب 33

1 ای ایوب، خواهش می‌کنم به حرفهای من گوش بده،

Portanto, Jó, ouve, por favor, meus dizeres, e dá ouvidos a todas as minhas palavras.

2 چون می‌خواهم با تو صحبت کنم.

Eis que já abri minha boca; minha língua já fala debaixo do meu céu da boca.

3 من با اخلاص و صداقت کامل، حقیقت را خواهم گفت،

Meus dizeres pronunciarão a integridade do meu coração, e o puro conhecimento dos meus lábios.

4 زیرا روح خدا مرا آفریده است و نَفَس قادر مطلق به من زندگی بخشیده است.

O Espírito de Deus me fez, e o sopro do Todo-Poderoso me deu vida.

5 اگر توانستی جوابم را بدهی درنگ نکن، دعوی خود را آماده کن و در برابرم بایست.

Se puderes, responde-me; dispõe-te perante mim, e persiste.

6 من هم مثل تو از گِل سرشته شده‌ام و هر دو ما مخلوق خدا هستیم،

Eis que para Deus eu sou como tu; do barro também eu fui formado.

7 پس لزومی ندارد از من بترسی. من تو را نخواهم ترساند و در تنگنا قرار نخواهم داد.

Eis que meu terror não te espantará, nem minha mão será pesada sobre ti.

8 من خود، این حرف را از دهان تو شنیده‌ام که گفته‌ای:

Certamente tu disseste a meus ouvidos, e eu ouvi a voz de tuas palavras,

9 «پاک و بی‌تقصیرم و مرتکب هیچ گناهی نشده‌ام.

[Que diziam]: Eu sou limpo e sem transgressão; sou inocente, e não tenho culpa.

10 خدا پی بهانه می‌گردد تا در من خطایی بیابد و مرا دشمن خود محسوب کند.

Eis que [Deus] buscou pretextos contra mim, [e] me tem por seu inimigo.

11 خدا پای مرا در کنده می‌گذارد و کوچکترین حرکت مرا زیر نظر می‌گیرد.»

Ele pôs meus pés no tronco, e observa todas as minhas veredas.

12 اما ایوب تو اشتباه می‌کنی، زیرا خدا از انسان بزرگتر است.

Eis que nisto não foste justo, eu te respondo; pois Deus é maior que o ser humano.

13 چرا شکایت می‌کنی که خدا برای کارهایی که می‌کند توضیحی به انسان نمی‌دهد؟

Por que razão brigas contra ele por não dar resposta às palavras do ser humano?

14 خدا به شیوه‌های گوناگون با انسان سخن می‌گوید، اما انسان توجه نمی‌کند.

Contudo Deus fala uma ou duas vezes, ainda que [o ser humano] não entenda.

15 هنگامی که خواب عمیق انسان را در بسترش فرو می‌گیرد، خدا به‌وسیلۀ خوابها و رؤیاهای شب با او حرف می‌زند.

Em sonho [ou em] visão noturna, quando o sono profundo cai sobre as pessoas, [e] adormecem na cama.

16 گوشهای او را باز می‌کند و به او هشداری می‌دهد تا

Então o revela ao ouvido das pessoas, e os sela com advertências;

17 او را از گناه و تکبر باز دارد.

Para desviar ao ser humano de sua obra, e do homem a soberba.

18 او انسان را از هلاکت و مرگ می‌رهاند.

Para desviar a sua alma da perdição, e sua vida de passar pela espada.

19 و نیز او را در بستر بیماری با درد تأدیب می‌کند، و چنان دردی در استخوانهایش ایجاد می‌شود

Também em sua cama é castigado com dores, com luta constante em seus ossos,

20 که او اشتهایش را از دست داده، حتی از لذیذترین خوراکها نیز بیزار می‌شود.

De modo que sua vida detesta [até] o pão, e sua alma a comida deliciosa.

21 به قدری لاغر و ضعیف می‌شود که جز پوست و استخوان چیزی از او باقی نمی‌ماند

Sua carne desaparece da vista, e seus ossos, que antes não se viam, aparecem.

22 و پایش به لب گور می‌رسد، و جانش به دست حاملان مرگ.

Sua alma se aproxima da cova, e sua vida dos que causam a morte.

23 اما هرگاه یکی از هزاران فرشتۀ خدا، یک پیک مخصوصی، از آسمان ظاهر شود تا برایش شفاعت نموده، او را درستکار اعلام کند،

Se com ele, pois, houver algum anjo, algum intérprete; um dentre mil, para anunciar ao ser humano o que lhe é correto,

24 و او را مورد لطف خود قرار داده، بگوید: «او را از گور برهانید، چون برای او فدیه‌ای یافته‌ام.»

Então [Deus] terá misericórdia dele, e [lhe] dirá: Livra-o, para que não desça à perdição; [já] achei o resgate.

25 آنگاه بدن او مثل بدن یک طفل، سالم شده، دوباره جوان و قوی می‌گردد.

Sua carne se rejuvenescerá mais do que era na infância, [e] voltará aos dias de sua juventude.

26 هر وقت به حضور خدا دعا کند، خدا دعایش را شنیده، او را اجابت می‌کند و او با شادی خدا را پرستش می‌نماید و خدا او را به وضع خوب گذشته‌اش بر می‌گرداند.

Ele orará a Deus, que se agradará dele; e verá sua face com júbilo, porque ele restituirá ao ser humano sua justiça.

27 سپس او به مردم خواهد گفت: «من گناه کردم و به راستی عمل ننمودم ولی خدا از سر تقصیرم گذشت.

Ele olhará para as pessoas, e dirá: Pequei, e perverti o [que era] correto, o que de nada me aproveitou.

28 او نگذاشت بمیرم و از نور زندگی محروم گردم.»

[Porém] Deus livrou minha alma para que eu não passasse à cova, e [agora] minha vida vê a luz!

29 خدا بارها این کار را برای انسان انجام می‌دهد

Eis que Deus faz tudo isto duas [ou] três vezes com o ser humano,

30 و جان او را از مرگ می‌رهاند تا نور زندگی بر او بتابد.

Para desviar sua alma da perdição, e o iluminar com a luz dos viventes.

31 ای ایوب، به آنچه که گفتم خوب توجه کن و بگذار به سخنانم ادامه دهم؛

Presta atenção, Jó, e ouve-me; cala-te, e eu falarei.

32 ولی اگر چیزی برای گفتن داری، بگو؛ می‌خواهم آن را بشنوم، چون به هیچ وجه مایل نیستم که ابهامی برایت باقی بماند.

Se tiveres o que dizer, responde-me; fala, porque eu quero te justificar.

33 اما اگر حرفی برای گفتن نداری به من گوش بده و خاموش باش تا به تو حکمت بیاموزم!

E se não, escuta-me; cala-te, e eu ensinarei sabedoria.