ایوب 33

1 ای ایوب، خواهش می‌کنم به حرفهای من گوش بده،

Men høyr no, Job, på talen min, lyd vel på alle mine ord!

2 چون می‌خواهم با تو صحبت کنم.

Sjå eg hev opna mine lippor, og tunga talar i min munn.

3 من با اخلاص و صداقت کامل، حقیقت را خواهم گفت،

Frå ærlegt hjarta kjem min tale, rein kunnskap lipporne ber fram.

4 زیرا روح خدا مرا آفریده است و نَفَس قادر مطلق به من زندگی بخشیده است.

Guds ånd er det som meg hev skapt, og Allvalds ande gjev meg liv.

5 اگر توانستی جوابم را بدهی درنگ نکن، دعوی خود را آماده کن و در برابرم بایست.

Um du det kann, so gjev meg svar! Væpna deg mot meg, og stig fram!

6 من هم مثل تو از گِل سرشته شده‌ام و هر دو ما مخلوق خدا هستیم،

Eg er din likemann for Gud, eg og av leiret forma er.

7 پس لزومی ندارد از من بترسی. من تو را نخواهم ترساند و در تنگنا قرار نخواهم داد.

Du tarv’kje vera rædd for meg, min trykk skal ikkje tyngja deg.

8 من خود، این حرف را از دهان تو شنیده‌ام که گفته‌ای:

Men du hev sagt for øyro mine - eg høyrde ljoden av ditt ord -:

9 «پاک و بی‌تقصیرم و مرتکب هیچ گناهی نشده‌ام.

«Eg skuldfri er og utan synd, eg flekkfri er og utan skuld;

10 خدا پی بهانه می‌گردد تا در من خطایی بیابد و مرا دشمن خود محسوب کند.

men han fører uvensgrunnar mot meg og held meg for sin fiendsmann;

11 خدا پای مرا در کنده می‌گذارد و کوچکترین حرکت مرا زیر نظر می‌گیرد.»

han legg i stokken mine føter og vaktar alle mine vegar.»

12 اما ایوب تو اشتباه می‌کنی، زیرا خدا از انسان بزرگتر است.

Men du hev urett, svarar eg; Gud større er enn menneskja.

13 چرا شکایت می‌کنی که خدا برای کارهایی که می‌کند توضیحی به انسان نمی‌دهد؟

Men kvifor vil du klaga på han: Han aldri svarar i sin sak?

14 خدا به شیوه‌های گوناگون با انسان سخن می‌گوید، اما انسان توجه نمی‌کند.

På eit vis talar Gud, ja tvo, um enn dei ikkje agtar på det.

15 هنگامی که خواب عمیق انسان را در بسترش فرو می‌گیرد، خدا به‌وسیلۀ خوابها و رؤیاهای شب با او حرف می‌زند.

I draumar og i syn ved natt, når tunge svevnen fell på folk, når dei på lægjet ligg og blundar,

16 گوشهای او را باز می‌کند و به او هشداری می‌دهد تا

då let han øyro upp på folk, og innsiglar åtvaring til deim,

17 او را از گناه و تکبر باز دارد.

for burt frå synd å driva mannen, og rydja ovmod ut or honom

18 او انسان را از هلاکت و مرگ می‌رهاند.

og berga sjæli hans frå gravi og livet hans frå spjotodd-daude.

19 و نیز او را در بستر بیماری با درد تأدیب می‌کند، و چنان دردی در استخوانهایش ایجاد می‌شود

Han tuktast og med sjukelægje, med stendig uro inn til beini,

20 که او اشتهایش را از دست داده، حتی از لذیذترین خوراکها نیز بیزار می‌شود.

hans liv fær mothug imot brød, og sjæli hans mot lostemat.

21 به قدری لاغر و ضعیف می‌شود که جز پوست و استخوان چیزی از او باقی نمی‌ماند

Hans misser holdet, vert usjåleg, og beini morknar, syner ikkje,

22 و پایش به لب گور می‌رسد، و جانش به دست حاملان مرگ.

og sjæli ned mot gravi lutar, hans liv mot daude-englarne.

23 اما هرگاه یکی از هزاران فرشتۀ خدا، یک پیک مخصوصی، از آسمان ظاهر شود تا برایش شفاعت نموده، او را درستکار اعلام کند،

Er det då yver han ein engel, ein millommann, ein utav tusund, som lærer mannen um hans plikt,

24 و او را مورد لطف خود قرار داده، بگوید: «او را از گور برهانید، چون برای او فدیه‌ای یافته‌ام.»

Han ynkast yver han og segjer: «Frels honom frå i grav å ganga! Eg hev ei løysepening funne.»

25 آنگاه بدن او مثل بدن یک طفل، سالم شده، دوباره جوان و قوی می‌گردد.

Hans likam skal av helsa bløma, sin ungdom skal han atter få.

26 هر وقت به حضور خدا دعا کند، خدا دعایش را شنیده، او را اجابت می‌کند و او با شادی خدا را پرستش می‌نماید و خدا او را به وضع خوب گذشته‌اش بر می‌گرداند.

Han bed til Gud og nåde fær, so han hans åsyn ser med jubel. Og so fær mannen att si rettferd.

27 سپس او به مردم خواهد گفت: «من گناه کردم و به راستی عمل ننمودم ولی خدا از سر تقصیرم گذشت.

Han syng for folk og segjer so: «Eg synda hev og krenkt det rette, men hev’kje fenge lika for det;

28 او نگذاشت بمیرم و از نور زندگی محروم گردم.»

mi sjæl frå gravi berga han, med gleda fær eg ljoset sjå.»

29 خدا بارها این کار را برای انسان انجام می‌دهد

Og sjå: alt dette gjerer Gud tvo gonger, ja tri gong’ mot mannen,

30 و جان او را از مرگ می‌رهاند تا نور زندگی بر او بتابد.

og ber hans sjæl frå gravi burt, so livsens ljos kann lysa for han.

31 ای ایوب، به آنچه که گفتم خوب توجه کن و بگذار به سخنانم ادامه دهم؛

So gjev no gaum og høyr meg, Job, ver tagall du, so eg kann tala!

32 ولی اگر چیزی برای گفتن داری، بگو؛ می‌خواهم آن را بشنوم، چون به هیچ وجه مایل نیستم که ابهامی برایت باقی بماند.

Um du hev ord, so gjev meg svar! Tala, eg gjev deg gjerne rett.

33 اما اگر حرفی برای گفتن نداری به من گوش بده و خاموش باش تا به تو حکمت بیاموزم!

I anna fall so høyr på meg, teg medan eg deg visdom lærer!»