ایوب 33

1 ای ایوب، خواهش می‌کنم به حرفهای من گوش بده،

Men hør nu, Job, på min tale og lytt til alle mine ord!

2 چون می‌خواهم با تو صحبت کنم.

Se, jeg har åpnet mine leber, allerede taler min tunge i min munn.

3 من با اخلاص و صداقت کامل، حقیقت را خواهم گفت،

Ærlige og opriktige er mine ord, og hvad jeg vet, skal mine leber uttale likefrem.

4 زیرا روح خدا مرا آفریده است و نَفَس قادر مطلق به من زندگی بخشیده است.

Guds Ånd har skapt mig, og den Allmektiges ånde holder mig live.

5 اگر توانستی جوابم را بدهی درنگ نکن، دعوی خود را آماده کن و در برابرم بایست.

Hvis du kan, så svar mig! Rust dig mot mig, tred frem!

6 من هم مثل تو از گِل سرشته شده‌ام و هر دو ما مخلوق خدا هستیم،

Se, jeg er din like for Gud, også jeg er dannet av ler.

7 پس لزومی ندارد از من بترسی. من تو را نخواهم ترساند و در تنگنا قرار نخواهم داد.

Redsel for mig skal ikke overvelde dig, og min myndighet ikke tynge dig.

8 من خود، این حرف را از دهان تو شنیده‌ام که گفته‌ای:

Sannelig, du har sagt i mitt nærvær, så lød dine ord som jeg hørte:

9 «پاک و بی‌تقصیرم و مرتکب هیچ گناهی نشده‌ام.

Ren er jeg, uten brøde, plettfri er jeg og fri for misgjerning;

10 خدا پی بهانه می‌گردد تا در من خطایی بیابد و مرا دشمن خود محسوب کند.

men Gud søker grunn til fiendskap mot mig, han akter mig for sin uvenn;

11 خدا پای مرا در کنده می‌گذارد و کوچکترین حرکت مرا زیر نظر می‌گیرد.»

han setter mine føtter i stokken og vokter på alle mine veier.

12 اما ایوب تو اشتباه می‌کنی، زیرا خدا از انسان بزرگتر است.

Nei, i dette har du ikke rett, svarer jeg dig; Gud er jo større enn et menneske.

13 چرا شکایت می‌کنی که خدا برای کارهایی که می‌کند توضیحی به انسان نمی‌دهد؟

Hvorfor går du i rette med ham? Han svarer jo ikke et eneste ord.

14 خدا به شیوه‌های گوناگون با انسان سخن می‌گوید، اما انسان توجه نمی‌کند.

Men én gang taler Gud, ja to ganger hvis mennesket ikke akter på det.

15 هنگامی که خواب عمیق انسان را در بسترش فرو می‌گیرد، خدا به‌وسیلۀ خوابها و رؤیاهای شب با او حرف می‌زند.

I drøm, i nattlig syn, når dyp søvn faller på menneskene, når de slumrer på sitt leie,

16 گوشهای او را باز می‌کند و به او هشداری می‌دهد تا

da åpner han deres ører og trykker sitt segl på advarselen til dem,

17 او را از گناه و تکبر باز دارد.

for å få mennesket til å la sin gjerning fare og for å utrydde overmotet hos mannen,

18 او انسان را از هلاکت و مرگ می‌رهاند.

for å berge hans sjel fra graven og hans liv fra å rammes av det drepende spyd.

19 و نیز او را در بستر بیماری با درد تأدیب می‌کند، و چنان دردی در استخوانهایش ایجاد می‌شود

Mennesket tuktes også med smerter på sitt leie, og en stadig uro går gjennem marg og ben.

20 که او اشتهایش را از دست داده، حتی از لذیذترین خوراکها نیز بیزار می‌شود.

Han vemmes ved brød og hans sjel ved lekker mat.

21 به قدری لاغر و ضعیف می‌شود که جز پوست و استخوان چیزی از او باقی نمی‌ماند

Hans kjøtt tæres bort, så en ikke ser det mere, og hans ben, som en før ikke så, ligger bare;

22 و پایش به لب گور می‌رسد، و جانش به دست حاملان مرگ.

hans sjel kommer nær til graven og hans liv til dødens engler.

23 اما هرگاه یکی از هزاران فرشتۀ خدا، یک پیک مخصوصی، از آسمان ظاهر شود تا برایش شفاعت نموده، او را درستکار اعلام کند،

Er det da hos ham en engel, en tolk, en av tusen, som forkynner mennesket dets rette vei,

24 و او را مورد لطف خود قرار داده، بگوید: «او را از گور برهانید، چون برای او فدیه‌ای یافته‌ام.»

da ynkes Gud over ham og sier: Fri ham fra å fare ned i graven! Jeg har fått løsepenger.

25 آنگاه بدن او مثل بدن یک طفل، سالم شده، دوباره جوان و قوی می‌گردد.

Hans kropp blir da frodigere enn i ungdommen, han blir atter som i sin ungdoms dager.

26 هر وقت به حضور خدا دعا کند، خدا دعایش را شنیده، او را اجابت می‌کند و او با شادی خدا را پرستش می‌نماید و خدا او را به وضع خوب گذشته‌اش بر می‌گرداند.

Han beder til Gud, og han er ham nådig; han ser Guds åsyn med jubel, og han gir mennesket dets rettferdighet tilbake.

27 سپس او به مردم خواهد گفت: «من گناه کردم و به راستی عمل ننمودم ولی خدا از سر تقصیرم گذشت.

Han synger for menneskene og sier: Jeg hadde syndet og gjort det rette kroket, men han gjengjeldte mig det ikke;

28 او نگذاشت بمیرم و از نور زندگی محروم گردم.»

han har fridd min sjel fra å fare ned i graven, og mitt liv ser lyset med lyst.

29 خدا بارها این کار را برای انسان انجام می‌دهد

Se, alt dette gjør Gud to ganger, ja tre, mot en mann

30 و جان او را از مرگ می‌رهاند تا نور زندگی بر او بتابد.

for å frelse hans sjel fra graven, så han omstråles av de levendes lys.

31 ای ایوب، به آنچه که گفتم خوب توجه کن و بگذار به سخنانم ادامه دهم؛

Gi akt, Job, hør på mig! Ti, så jeg får tale.

32 ولی اگر چیزی برای گفتن داری، بگو؛ می‌خواهم آن را بشنوم، چون به هیچ وجه مایل نیستم که ابهامی برایت باقی بماند.

Har du ord, så svar mig, tal! Jeg vil gjerne gi dig rett.

33 اما اگر حرفی برای گفتن نداری به من گوش بده و خاموش باش تا به تو حکمت بیاموزم!

Hvis ikke, så hør du på mig! Ti, så jeg får lære dig visdom.