ایوب 33

1 ای ایوب، خواهش می‌کنم به حرفهای من گوش بده،

Nun aber, Hiob, höre doch meine Reden, und nimm zu Ohren alle meine Worte.

2 چون می‌خواهم با تو صحبت کنم.

Siehe doch, ich habe meinen Mund aufgetan, meine Zunge redet in meinem Gaumen.

3 من با اخلاص و صداقت کامل، حقیقت را خواهم گفت،

Meine Worte sollen die Geradheit meines Herzens sein, und was meine Lippen wissen, sollen sie rein heraussagen.

4 زیرا روح خدا مرا آفریده است و نَفَس قادر مطلق به من زندگی بخشیده است.

Der Geist Gottes [El] hat mich gemacht, und der Odem des Allmächtigen belebt mich.

5 اگر توانستی جوابم را بدهی درنگ نکن، دعوی خود را آماده کن و در برابرم بایست.

Wenn du kannst, so antworte mir; rüste dich vor mir, stelle dich!

6 من هم مثل تو از گِل سرشته شده‌ام و هر دو ما مخلوق خدا هستیم،

Siehe, ich bin Gottes, [El] wie du; vom Tone abgekniffen bin auch ich.

7 پس لزومی ندارد از من بترسی. من تو را نخواهم ترساند و در تنگنا قرار نخواهم داد.

Siehe, mein Schrecken wird dich nicht ängstigen, und mein Druck wird nicht schwer auf dir lasten.

8 من خود، این حرف را از دهان تو شنیده‌ام که گفته‌ای:

Fürwahr, du hast vor meinen Ohren gesprochen, und ich hörte die Stimme der Worte:

9 «پاک و بی‌تقصیرم و مرتکب هیچ گناهی نشده‌ام.

Ich bin rein, ohne Übertretung; ich bin makellos, und keine Ungerechtigkeit ist an mir.

10 خدا پی بهانه می‌گردد تا در من خطایی بیابد و مرا دشمن خود محسوب کند.

Siehe, er erfindet Feindseligkeiten wider mich; er hält mich für seinen Feind.

11 خدا پای مرا در کنده می‌گذارد و کوچکترین حرکت مرا زیر نظر می‌گیرد.»

Er legt meine Füße in den Stock, beobachtet alle meine Pfade. -

12 اما ایوب تو اشتباه می‌کنی، زیرا خدا از انسان بزرگتر است.

Siehe, darin hast du nicht recht, antworte ich dir; denn Gott ist erhabener als ein Mensch.

13 چرا شکایت می‌کنی که خدا برای کارهایی که می‌کند توضیحی به انسان نمی‌دهد؟

Warum hast du wider ihn gehadert? Denn [O. wider ihn, daß er?] über all sein Tun gibt er keine Antwort. [O. daß er keine seiner [des Menschen] Worte beantwortet?]

14 خدا به شیوه‌های گوناگون با انسان سخن می‌گوید، اما انسان توجه نمی‌کند.

Doch in einer Weise redet Gott [El] und in zweien, ohne daß man es beachtet.

15 هنگامی که خواب عمیق انسان را در بسترش فرو می‌گیرد، خدا به‌وسیلۀ خوابها و رؤیاهای شب با او حرف می‌زند.

Im Traume, im Nachtgesicht, wenn tiefer Schlaf die Menschen befällt, im Schlummer auf dem Lager:

16 گوشهای او را باز می‌کند و به او هشداری می‌دهد تا

dann öffnet er das Ohr der Menschen und besiegelt die Unterweisung, die er ihnen gibt, [W. ihre Unterweisung]

17 او را از گناه و تکبر باز دارد.

um den Menschen von seinem Tun abzuwenden, und auf daß er Übermut vor dem Manne verberge;

18 او انسان را از هلاکت و مرگ می‌رهاند.

daß er seine Seele zurückhalte von der Grube, und sein Leben vom Rennen ins Geschoß. [Eig. Speer, Wurfspieß; so auch Kap. 36,12]

19 و نیز او را در بستر بیماری با درد تأدیب می‌کند، و چنان دردی در استخوانهایش ایجاد می‌شود

Auch wird er gezüchtigt mit Schmerzen auf seinem Lager und mit beständigem Kampf in seinen Gebeinen.

20 که او اشتهایش را از دست داده، حتی از لذیذترین خوراکها نیز بیزار می‌شود.

Und sein Leben verabscheut das Brot, und seine Seele die Lieblingsspeise;

21 به قدری لاغر و ضعیف می‌شود که جز پوست و استخوان چیزی از او باقی نمی‌ماند

sein Fleisch zehrt ab, daß man es nicht mehr sieht, und entblößt sind seine Knochen, die nicht gesehen wurden;

22 و پایش به لب گور می‌رسد، و جانش به دست حاملان مرگ.

und seine Seele nähert sich der Grube, und sein Leben den Würgern. [Eig. den Tötenden]

23 اما هرگاه یکی از هزاران فرشتۀ خدا، یک پیک مخصوصی، از آسمان ظاهر شود تا برایش شفاعت نموده، او را درستکار اعلام کند،

Wenn es nun für ihn einen Gesandten gibt, einen Ausleger, einen aus tausend, um dem Menschen seine Geradheit kundzutun, [d. h. um ihn zur Erkenntnis und zum Selbstgericht zu führen]

24 و او را مورد لطف خود قرار داده، بگوید: «او را از گور برهانید، چون برای او فدیه‌ای یافته‌ام.»

so wird er sich seiner erbarmen und sprechen: Erlöse ihn, daß er nicht in die Grube hinabfahre; ich habe eine Sühnung [O. ein Lösegeld; wie Kap. 36,18] gefunden.

25 آنگاه بدن او مثل بدن یک طفل، سالم شده، دوباره جوان و قوی می‌گردد.

Sein Fleisch wird frischer sein als in der Jugend; [O. wird strotzen von Jugendfrische] er wird zurückkehren zu den Tagen seiner Jünglingskraft.

26 هر وقت به حضور خدا دعا کند، خدا دعایش را شنیده، او را اجابت می‌کند و او با شادی خدا را پرستش می‌نماید و خدا او را به وضع خوب گذشته‌اش بر می‌گرداند.

Er wird zu Gott flehen, und Gott [Eig. er] wird ihn wohlgefällig annehmen, und er wird sein Angesicht schauen mit Jauchzen; und Gott [El] wird dem Menschen seine Gerechtigkeit vergelten.

27 سپس او به مردم خواهد گفت: «من گناه کردم و به راستی عمل ننمودم ولی خدا از سر تقصیرم گذشت.

Er wird vor den Menschen singen und sagen: Ich hatte gesündigt und die Geradheit verkehrt, und es ward mir nicht vergolten;

28 او نگذاشت بمیرم و از نور زندگی محروم گردم.»

er hat meine Seele erlöst, daß sie nicht in die Grube fahre, und mein Leben erfreut sich des Lichtes [Eig. sieht seine Lust an dem Lichte.]

29 خدا بارها این کار را برای انسان انجام می‌دهد

Siehe, das alles tut Gott [El] zwei-, dreimal mit dem Manne,

30 و جان او را از مرگ می‌رهاند تا نور زندگی بر او بتابد.

um seine Seele abzuwenden von der Grube, daß sie erleuchtet werde von dem Lichte der Lebendigen.

31 ای ایوب، به آنچه که گفتم خوب توجه کن و بگذار به سخنانم ادامه دهم؛

Merke auf, Hiob, höre mir zu; schweige, und ich will reden.

32 ولی اگر چیزی برای گفتن داری، بگو؛ می‌خواهم آن را بشنوم، چون به هیچ وجه مایل نیستم که ابهامی برایت باقی بماند.

Wenn du Worte hast, so antworte mir; rede, denn ich wünsche dich zu rechtfertigen.

33 اما اگر حرفی برای گفتن نداری به من گوش بده و خاموش باش تا به تو حکمت بیاموزم!

Wenn nicht, so höre du mir zu; schweige, und ich werde dich Weisheit lehren.