ایوب 33

1 ای ایوب، خواهش می‌کنم به حرفهای من گوش بده،

“But now, Job, listen carefully to all that I am going to say [DOU].

2 چون می‌خواهم با تو صحبت کنم.

I am ready to tell you [MTY, DOU] [what I think].

3 من با اخلاص و صداقت کامل، حقیقت را خواهم گفت،

I know that I am speaking honestly and that I am speaking [MTY] sincerely.

4 زیرا روح خدا مرا آفریده است و نَفَس قادر مطلق به من زندگی بخشیده است.

Almighty God has created me [as well as you], and his breath has caused me to live.

5 اگر توانستی جوابم را بدهی درنگ نکن، دعوی خود را آماده کن و در برابرم بایست.

So, answer [what] I [say] if you can; think carefully [about how you will reply to me].

6 من هم مثل تو از گِل سرشته شده‌ام و هر دو ما مخلوق خدا هستیم،

“God considers that you, and I are both [equal]; he formed both of us from clay.

7 پس لزومی ندارد از من بترسی. من تو را نخواهم ترساند و در تنگنا قرار نخواهم داد.

So you do not need to be afraid of me; I will not crush/oppress you [by what I say] [MTY].

8 من خود، این حرف را از دهان تو شنیده‌ام که گفته‌ای:

I have heard you [DOU] speaking, and this is what you have said:

9 «پاک و بی‌تقصیرم و مرتکب هیچ گناهی نشده‌ام.

‘I am innocent; I have not committed any sins; I am pure; I have not done things that are wrong.

10 خدا پی بهانه می‌گردد تا در من خطایی بیابد و مرا دشمن خود محسوب کند.

But God finds reasons to accuse me, and he considers that I am his enemy.

11 خدا پای مرا در کنده می‌گذارد و کوچکترین حرکت مرا زیر نظر می‌گیرد.»

[It is as though] he has put my feet (in stocks/between wooden blocks to prevent me from walking away), and he watches everything that I do.’ [MTY]

12 اما ایوب تو اشتباه می‌کنی، زیرا خدا از انسان بزرگتر است.

But what you have said is wrong, and I will tell you [what you have said that is wrong]. God is much greater than any human.

13 چرا شکایت می‌کنی که خدا برای کارهایی که می‌کند توضیحی به انسان نمی‌دهد؟

So, (why are you arguing against God, saying ‘He never answers my questions’?/you should not be arguing against God, saying ‘He never answers my questions.’) [RHQ]

14 خدا به شیوه‌های گوناگون با انسان سخن می‌گوید، اما انسان توجه نمی‌کند.

God does speak [to us] in various ways, but we do not pay any attention to what he says.

15 هنگامی که خواب عمیق انسان را در بسترش فرو می‌گیرد، خدا به‌وسیلۀ خوابها و رؤیاهای شب با او حرف می‌زند.

[Sometimes he speaks to us] at night in dreams and visions, when we are on our beds, asleep [DOU].

16 گوشهای او را باز می‌کند و به او هشداری می‌دهد تا

He reveals things [MTY] to us and terrifies us by the things he warns us about.

17 او را از گناه و تکبر باز دارد.

He tell us those things in order that we stop doing [evil] things and to prevent us from becoming proud.

18 او انسان را از هلاکت و مرگ می‌رهاند.

He does not want us to be destroyed [MTY]; he wants to prevent us from dying [MTY] [while we are still young].

19 و نیز او را در بستر بیماری با درد تأدیب می‌کند، و چنان دردی در استخوانهایش ایجاد می‌شود

God also [sometimes] corrects us by forcing us to lie on our beds suffering much pain and with fever/aching in our bones.

20 که او اشتهایش را از دست داده، حتی از لذیذترین خوراکها نیز بیزار می‌شود.

The result is that we do not desire any food, not even very special food.

21 به قدری لاغر و ضعیف می‌شود که جز پوست و استخوان چیزی از او باقی نمی‌ماند

Our bodies become very thin, with the result that we look like skeletons [HYP], and our bones stick out.

22 و پایش به لب گور می‌رسد، و جانش به دست حاملان مرگ.

[We know that] we will soon die and go to the place where dead people are.

23 اما هرگاه یکی از هزاران فرشتۀ خدا، یک پیک مخصوصی، از آسمان ظاهر شود تا برایش شفاعت نموده، او را درستکار اعلام کند،

“But sometimes an angel [may come to one of us], one of the thousands of angels who come to intervene between us and God, to tell us what are the right things for us [to do].

24 و او را مورد لطف خود قرار داده، بگوید: «او را از گور برهانید، چون برای او فدیه‌ای یافته‌ام.»

The angel is kind to us and says to God, ‘Release that person, so that he does not descend to the place where dead people are! Do that because I have found the money to pay so that he can be released!

25 آنگاه بدن او مثل بدن یک طفل، سالم شده، دوباره جوان و قوی می‌گردد.

Allow his body to be strong again; allow him to be strong like he was when he was a youth!’

26 هر وقت به حضور خدا دعا کند، خدا دعایش را شنیده، او را اجابت می‌کند و او با شادی خدا را پرستش می‌نماید و خدا او را به وضع خوب گذشته‌اش بر می‌گرداند.

When that happens, that person will pray to God, and God will accept/answer him; he will (enter God’s presence/worship God) joyfully, and then he will tell others how God saved him [from dying].

27 سپس او به مردم خواهد گفت: «من گناه کردم و به راستی عمل ننمودم ولی خدا از سر تقصیرم گذشت.

He will sing as he tells everyone, ‘I sinned, and I did things that were not right, but God did not punish me in the way that I deserved.

28 او نگذاشت بمیرم و از نور زندگی محروم گردم.»

He has saved me from dying and going to the place where dead people are, and I will continue to enjoy being alive.’

29 خدا بارها این کار را برای انسان انجام می‌دهد

God does all these things for us many times;

30 و جان او را از مرگ می‌رهاند تا نور زندگی بر او بتابد.

he keeps us [SYN] from [dying and] going to the place where the dead are, in order that we can continue to enjoy being alive [IDM].

31 ای ایوب، به آنچه که گفتم خوب توجه کن و بگذار به سخنانم ادامه دهم؛

So Job, listen to me; do not say anything more; just allow me to speak.

32 ولی اگر چیزی برای گفتن داری، بگو؛ می‌خواهم آن را بشنوم، چون به هیچ وجه مایل نیستم که ابهامی برایت باقی بماند.

[After I speak], if you have something more that you want to say to me, say it, because I would like to find a way to declare that you (are innocent/have not done what is wrong).

33 اما اگر حرفی برای گفتن نداری به من گوش بده و خاموش باش تا به تو حکمت بیاموزم!

But if you have nothing more that you want to say, then just listen to me, and I will teach you how to become wise.”