ایوب 33

1 ای ایوب، خواهش می‌کنم به حرفهای من گوش بده،

Howbeit, Job, I pray thee, hear my speech, and hearken to all my words.

2 چون می‌خواهم با تو صحبت کنم.

Behold now, I have opened my mouth, my tongue hath spoken in my mouth.

3 من با اخلاص و صداقت کامل، حقیقت را خواهم گفت،

My words [shall utter] the uprightness of my heart: and that which my lips know they shall speak sincerely.

4 زیرا روح خدا مرا آفریده است و نَفَس قادر مطلق به من زندگی بخشیده است.

The spirit of God hath made me, and the breath of the Almighty giveth me life.

5 اگر توانستی جوابم را بدهی درنگ نکن، دعوی خود را آماده کن و در برابرم بایست.

If thou canst, answer thou me; set [thy words] in order before me, stand forth.

6 من هم مثل تو از گِل سرشته شده‌ام و هر دو ما مخلوق خدا هستیم،

Behold, I am toward God even as thou art: I also am formed out of the clay.

7 پس لزومی ندارد از من بترسی. من تو را نخواهم ترساند و در تنگنا قرار نخواهم داد.

Behold, my terror shall not make thee afraid, neither shall my pressure be heavy upon thee.

8 من خود، این حرف را از دهان تو شنیده‌ام که گفته‌ای:

Surely thou hast spoken in mine hearing, and I have heard the voice of [thy] words, [saying],

9 «پاک و بی‌تقصیرم و مرتکب هیچ گناهی نشده‌ام.

I am clean, without transgression; I am innocent, neither is there iniquity in me:

10 خدا پی بهانه می‌گردد تا در من خطایی بیابد و مرا دشمن خود محسوب کند.

Behold, he findeth occasions against me, he counteth me for his enemy;

11 خدا پای مرا در کنده می‌گذارد و کوچکترین حرکت مرا زیر نظر می‌گیرد.»

He putteth my feet in the stocks, he marketh all my paths.

12 اما ایوب تو اشتباه می‌کنی، زیرا خدا از انسان بزرگتر است.

Behold, I will answer thee, in this thou art not just; for God is greater than man.

13 چرا شکایت می‌کنی که خدا برای کارهایی که می‌کند توضیحی به انسان نمی‌دهد؟

Why dost thou strive against him? for he giveth not account of any of his matters.

14 خدا به شیوه‌های گوناگون با انسان سخن می‌گوید، اما انسان توجه نمی‌کند.

For God speaketh once, yea twice, [though man] regardeth it not.

15 هنگامی که خواب عمیق انسان را در بسترش فرو می‌گیرد، خدا به‌وسیلۀ خوابها و رؤیاهای شب با او حرف می‌زند.

In a dream, in a vision of the night, when deep sleep falleth upon men, in slumberings upon the bed;

16 گوشهای او را باز می‌کند و به او هشداری می‌دهد تا

Then he openeth the ears of men, and sealeth their instruction,

17 او را از گناه و تکبر باز دارد.

That he may withdraw man [from his] purpose, and hide pride from man;

18 او انسان را از هلاکت و مرگ می‌رهاند.

He keepeth back his soul from the pit, and his life from perishing by the sword.

19 و نیز او را در بستر بیماری با درد تأدیب می‌کند، و چنان دردی در استخوانهایش ایجاد می‌شود

He is chastened also with pain upon his bed, and with continual strife in his bones:

20 که او اشتهایش را از دست داده، حتی از لذیذترین خوراکها نیز بیزار می‌شود.

So that his life abhorreth bread, and his soul dainty meat.

21 به قدری لاغر و ضعیف می‌شود که جز پوست و استخوان چیزی از او باقی نمی‌ماند

His flesh is consumed away, that it cannot be seen; and his bones that were not seen stick out.

22 و پایش به لب گور می‌رسد، و جانش به دست حاملان مرگ.

Yea, his soul draweth near unto the pit, and his life to the destroyers.

23 اما هرگاه یکی از هزاران فرشتۀ خدا، یک پیک مخصوصی، از آسمان ظاهر شود تا برایش شفاعت نموده، او را درستکار اعلام کند،

If there be with him an angel, an interpreter, one among a thousand, to shew unto man what is right for him;

24 و او را مورد لطف خود قرار داده، بگوید: «او را از گور برهانید، چون برای او فدیه‌ای یافته‌ام.»

Then he is gracious unto him, and saith, Deliver him from going down to the pit, I have found a ransom.

25 آنگاه بدن او مثل بدن یک طفل، سالم شده، دوباره جوان و قوی می‌گردد.

His flesh shall be fresher than a child’s; he returneth to the days of his youth:

26 هر وقت به حضور خدا دعا کند، خدا دعایش را شنیده، او را اجابت می‌کند و او با شادی خدا را پرستش می‌نماید و خدا او را به وضع خوب گذشته‌اش بر می‌گرداند.

He prayeth unto God, and he is favourable unto him; so that he seeth his face with joy: and he restoreth unto man his righteousness.

27 سپس او به مردم خواهد گفت: «من گناه کردم و به راستی عمل ننمودم ولی خدا از سر تقصیرم گذشت.

He singeth before men, and saith, I have sinned, and perverted that which was right, and it profited me not:

28 او نگذاشت بمیرم و از نور زندگی محروم گردم.»

He hath redeemed my soul from going into the pit, and my life shall behold the light.

29 خدا بارها این کار را برای انسان انجام می‌دهد

Lo, all these things doth God work, twice, [yea] thrice, with a man,

30 و جان او را از مرگ می‌رهاند تا نور زندگی بر او بتابد.

To bring back his soul from the pit, that he may be enlightened with the light of the living.

31 ای ایوب، به آنچه که گفتم خوب توجه کن و بگذار به سخنانم ادامه دهم؛

Mark well, O Job, hearken unto me: hold thy peace, and I will speak.

32 ولی اگر چیزی برای گفتن داری، بگو؛ می‌خواهم آن را بشنوم، چون به هیچ وجه مایل نیستم که ابهامی برایت باقی بماند.

If thou hast any thing to say, answer me: speak, for I desire to justify thee.

33 اما اگر حرفی برای گفتن نداری به من گوش بده و خاموش باش تا به تو حکمت بیاموزم!

If not, hearken thou unto me: hold thy peace, and I will teach thee wisdom.