ایوب 33

1 ای ایوب، خواهش می‌کنم به حرفهای من گوش بده،

Hear, therefore, my discourse, I pray thee, O Job! And attend unto all my words!

2 چون می‌خواهم با تو صحبت کنم.

Behold, I am opening my mouth; My tongue is now speaking in my palate.

3 من با اخلاص و صداقت کامل، حقیقت را خواهم گفت،

My words shall be in the uprightness of my heart; My lips shall utter knowledge purely.

4 زیرا روح خدا مرا آفریده است و نَفَس قادر مطلق به من زندگی بخشیده است.

The spirit of God made me, And the breath of the Almighty gave me life.

5 اگر توانستی جوابم را بدهی درنگ نکن، دعوی خود را آماده کن و در برابرم بایست.

If thou art able, answer me; Set thyself in array against me; stand up!

6 من هم مثل تو از گِل سرشته شده‌ام و هر دو ما مخلوق خدا هستیم،

Behold, I, like thee, am a creature of God; I also was formed of clay.

7 پس لزومی ندارد از من بترسی. من تو را نخواهم ترساند و در تنگنا قرار نخواهم داد.

Behold, my terror cannot dismay thee, Nor can my greatness be heavy upon thee.

8 من خود، این حرف را از دهان تو شنیده‌ام که گفته‌ای:

Surely thou hast said in my hearing, I have heard the sound of thy words:

9 «پاک و بی‌تقصیرم و مرتکب هیچ گناهی نشده‌ام.

“I am pure, and without transgression; I am clean, and there is no iniquity in me.

10 خدا پی بهانه می‌گردد تا در من خطایی بیابد و مرا دشمن خود محسوب کند.

Behold, He seeketh causes of hostility against me; He regardeth me as his enemy.

11 خدا پای مرا در کنده می‌گذارد و کوچکترین حرکت مرا زیر نظر می‌گیرد.»

He putteth my feet in the stocks; He watcheth all my paths.”

12 اما ایوب تو اشتباه می‌کنی، زیرا خدا از انسان بزرگتر است.

Behold, in this thou art not right; I will answer thee; For God is greater than man.

13 چرا شکایت می‌کنی که خدا برای کارهایی که می‌کند توضیحی به انسان نمی‌دهد؟

Why dost thou contend with Him? For he giveth no account of any of his doings.

14 خدا به شیوه‌های گوناگون با انسان سخن می‌گوید، اما انسان توجه نمی‌کند.

For God speaketh once, Yea, twice, when man regardeth it not.

15 هنگامی که خواب عمیق انسان را در بسترش فرو می‌گیرد، خدا به‌وسیلۀ خوابها و رؤیاهای شب با او حرف می‌زند.

In a dream, in a vision of the night, When deep sleep falleth upon men, In slumber upon the bed;

16 گوشهای او را باز می‌کند و به او هشداری می‌دهد تا

Then openeth he the ears of men, And sealeth up for them admonition;

17 او را از گناه و تکبر باز دارد.

That he may turn man from his purpose, And hide pride from man.

18 او انسان را از هلاکت و مرگ می‌رهاند.

Thus he saveth him from the pit, Yea, his life from perishing by the sword.

19 و نیز او را در بستر بیماری با درد تأدیب می‌کند، و چنان دردی در استخوانهایش ایجاد می‌شود

He is chastened also with pain upon his bed, And with a continual agitation of his bones,

20 که او اشتهایش را از دست داده، حتی از لذیذترین خوراکها نیز بیزار می‌شود.

So that his mouth abhorreth bread, And his taste the choicest food;

21 به قدری لاغر و ضعیف می‌شود که جز پوست و استخوان چیزی از او باقی نمی‌ماند

His flesh is consumed, that it cannot be seen, And his bones, that were invisible, are naked;

22 و پایش به لب گور می‌رسد، و جانش به دست حاملان مرگ.

Yea, his soul draweth near to the pit, And his life to the destroyers.

23 اما هرگاه یکی از هزاران فرشتۀ خدا، یک پیک مخصوصی، از آسمان ظاهر شود تا برایش شفاعت نموده، او را درستکار اعلام کند،

But if there be with him a messenger, An interpreter, one of a thousand, Who may show unto man his duty,

24 و او را مورد لطف خود قرار داده، بگوید: «او را از گور برهانید، چون برای او فدیه‌ای یافته‌ام.»

Then will God be gracious to him, and say, “Save him from going down to the pit: I have found a ransom.”

25 آنگاه بدن او مثل بدن یک طفل، سالم شده، دوباره جوان و قوی می‌گردد.

His flesh shall became fresher than a child's; He shall return to the days of his youth.

26 هر وقت به حضور خدا دعا کند، خدا دعایش را شنیده، او را اجابت می‌کند و او با شادی خدا را پرستش می‌نماید و خدا او را به وضع خوب گذشته‌اش بر می‌گرداند.

He shall pray to God, and he will be favorable to him, And permit him to see his face with joy, And restore unto man his righteousness.

27 سپس او به مردم خواهد گفت: «من گناه کردم و به راستی عمل ننمودم ولی خدا از سر تقصیرم گذشت.

He shall sing among men, and say, “I sinned; I acted perversely; Yet hath he not requited me for it:

28 او نگذاشت بمیرم و از نور زندگی محروم گردم.»

He hath delivered me from going down to the pit, And my life beholdeth the light.”

29 خدا بارها این کار را برای انسان انجام می‌دهد

Lo! all these things doeth God Time after time with man,

30 و جان او را از مرگ می‌رهاند تا نور زندگی بر او بتابد.

That he may bring him back from the pit, That he may enjoy the light of the living.

31 ای ایوب، به آنچه که گفتم خوب توجه کن و بگذار به سخنانم ادامه دهم؛

Mark well, O Job! hearken to me! Keep silence, and I will speak.

32 ولی اگر چیزی برای گفتن داری، بگو؛ می‌خواهم آن را بشنوم، چون به هیچ وجه مایل نیستم که ابهامی برایت باقی بماند.

Yet if thou hast any thing to say, answer me! Speak! for I desire to pronounce thee innocent.

33 اما اگر حرفی برای گفتن نداری به من گوش بده و خاموش باش تا به تو حکمت بیاموزم!

But if not, do thou listen to me! Keep silence, and I will teach thee wisdom!