ایوب 33

1 ای ایوب، خواهش می‌کنم به حرفهای من گوش بده،

Howbeit, Job, I pray thee, hear my speech, and hearken to all my words.

2 چون می‌خواهم با تو صحبت کنم.

Behold now, I have opened my mouth, my tongue hath spoken in my mouth.

3 من با اخلاص و صداقت کامل، حقیقت را خواهم گفت،

My words shall utter the uprightness of my heart; and that which my lips know they shall speak sincerely.

4 زیرا روح خدا مرا آفریده است و نَفَس قادر مطلق به من زندگی بخشیده است.

The spirit of God hath made me, and the breath of the Almighty given me life.

5 اگر توانستی جوابم را بدهی درنگ نکن، دعوی خود را آماده کن و در برابرم بایست.

If thou canst, answer thou me, set thy words in order before me, stand forth.

6 من هم مثل تو از گِل سرشته شده‌ام و هر دو ما مخلوق خدا هستیم،

Behold, I am toward God even as thou art; I also am formed out of the clay.

7 پس لزومی ندارد از من بترسی. من تو را نخواهم ترساند و در تنگنا قرار نخواهم داد.

Behold, my terror shall not make thee afraid, neither shall my pressure be heavy upon thee.

8 من خود، این حرف را از دهان تو شنیده‌ام که گفته‌ای:

Surely thou hast spoken in my hearing, and I have heard the voice of thy words;

9 «پاک و بی‌تقصیرم و مرتکب هیچ گناهی نشده‌ام.

'I am clean, without transgression, I am innocent, neither is there iniquity in me;

10 خدا پی بهانه می‌گردد تا در من خطایی بیابد و مرا دشمن خود محسوب کند.

Behold, He findeth occasions against me, He counteth me for His enemy;

11 خدا پای مرا در کنده می‌گذارد و کوچکترین حرکت مرا زیر نظر می‌گیرد.»

He putteth my feet in the stocks, He marketh all my paths.'

12 اما ایوب تو اشتباه می‌کنی، زیرا خدا از انسان بزرگتر است.

Behold, I answer thee: In this thou art not right, that God is too great for man;

13 چرا شکایت می‌کنی که خدا برای کارهایی که می‌کند توضیحی به انسان نمی‌دهد؟

Why hast thou striven against Him? seeing that He will not answer any of his words.

14 خدا به شیوه‌های گوناگون با انسان سخن می‌گوید، اما انسان توجه نمی‌کند.

For God speaketh in one way, yea in two, though man perceiveth it not.

15 هنگامی که خواب عمیق انسان را در بسترش فرو می‌گیرد، خدا به‌وسیلۀ خوابها و رؤیاهای شب با او حرف می‌زند.

In a dream, in a vision of the night, when deep sleep falleth upon men, in slumberings upon the bed;

16 گوشهای او را باز می‌کند و به او هشداری می‌دهد تا

Then He openeth the ears of men, and by their chastisement sealeth the decree,

17 او را از گناه و تکبر باز دارد.

That men may put away their purpose, and that He may hide pride from man;

18 او انسان را از هلاکت و مرگ می‌رهاند.

That He may keep back his soul from the pit, and his life from perishing by the sword.

19 و نیز او را در بستر بیماری با درد تأدیب می‌کند، و چنان دردی در استخوانهایش ایجاد می‌شود

He is chastened also with pain upon his bed, and all his bones grow stiff;

20 که او اشتهایش را از دست داده، حتی از لذیذترین خوراکها نیز بیزار می‌شود.

So that his life maketh him to abhor bread, and his soul dainty food.

21 به قدری لاغر و ضعیف می‌شود که جز پوست و استخوان چیزی از او باقی نمی‌ماند

His flesh is consumed away, that it cannot be seen; and his bones corrode to unsightliness.

22 و پایش به لب گور می‌رسد، و جانش به دست حاملان مرگ.

Yea, his soul draweth near unto the pit, and his life to the destroyers.

23 اما هرگاه یکی از هزاران فرشتۀ خدا، یک پیک مخصوصی، از آسمان ظاهر شود تا برایش شفاعت نموده، او را درستکار اعلام کند،

If there be for him an angel, an intercessor, one among a thousand, to vouch for a man's uprightness;

24 و او را مورد لطف خود قرار داده، بگوید: «او را از گور برهانید، چون برای او فدیه‌ای یافته‌ام.»

Then He is gracious unto him, and saith: 'Deliver him from going down to the pit, I have found a ransom.'

25 آنگاه بدن او مثل بدن یک طفل، سالم شده، دوباره جوان و قوی می‌گردد.

His flesh is tenderer than a child's; he returneth to the days of his youth;

26 هر وقت به حضور خدا دعا کند، خدا دعایش را شنیده، او را اجابت می‌کند و او با شادی خدا را پرستش می‌نماید و خدا او را به وضع خوب گذشته‌اش بر می‌گرداند.

He prayeth unto God, and He is favourable unto him; so that he seeth His face with joy; and He restoreth unto man his righteousness.

27 سپس او به مردم خواهد گفت: «من گناه کردم و به راستی عمل ننمودم ولی خدا از سر تقصیرم گذشت.

He cometh before men, and saith: 'I have sinned, and perverted that which was right, and it profited me not.'

28 او نگذاشت بمیرم و از نور زندگی محروم گردم.»

So He redeemeth his soul from going into the pit, and his life beholdeth the light.

29 خدا بارها این کار را برای انسان انجام می‌دهد

Lo, all these things doth God work, twice, yea thrice, with a man,

30 و جان او را از مرگ می‌رهاند تا نور زندگی بر او بتابد.

To bring back his soul from the pit, that he may be enlightened with the light of the living.

31 ای ایوب، به آنچه که گفتم خوب توجه کن و بگذار به سخنانم ادامه دهم؛

Mark well, O Job, hearken unto me; hold thy peace, and I will speak.

32 ولی اگر چیزی برای گفتن داری، بگو؛ می‌خواهم آن را بشنوم، چون به هیچ وجه مایل نیستم که ابهامی برایت باقی بماند.

If thou hast any thing to say, answer me; speak, for I desire to justify thee.

33 اما اگر حرفی برای گفتن نداری به من گوش بده و خاموش باش تا به تو حکمت بیاموزم!

If not, hearken thou unto me; hold thy peace, and I will teach thee wisdom.