ایوب 32

1 آن سه دوست ایوب، دیگر به او جواب ندادند، چون ایوب بر بی‌گناهی خود پافشاری می‌کرد.

Así que estos tres hombres no dieron más respuestas a Job, porque él parecía tener razón.

2 شخصی به نام الیهو، پسر برکئیل بوزی، از طایفهٔ رام، که شاهد این گفتگو بود خشمگین شد، زیرا ایوب نمی‌خواست قبول کند که گناهکار است و خدا به حق او را مجازات کرده است.

Y Eliu, el hijo de Baraquel el Buzita, de la familia de Ram, estaba enojado, ardiendo de ira contra Job, porque se parecía a sí mismo más justo que Dios;

3 او از آن سه رفیق ایوب نیز خشمگین بود، چون بدون اینکه پاسخ قانع کننده‌ای برای ایوب داشته باشند، او را محکوم می‌کردند.

Y estaba enojado con sus tres amigos, porque no habían podido darle una respuesta, y no habían dejado claro el pecado de Job.

4 الیهو برای سخن گفتن با ایوب صبر کرده بود چون سایرین از او بزرگتر بودند.

Ahora Eliú había guardado silencio mientras Job estaba hablando, porque eran más viejos que él;

5 اما وقتی که دید آنها دیگر جوابی ندارند، برآشفت.

Y cuando Eliu vio que no había respuesta en la boca de los tres hombres, se enojó mucho.

6 الیهو به سخن آمده چنین گفت: من جوانم و شما پیر. به همین علّت لب فرو بستم و جرأت نکردم عقیده‌ام را برای شما بیان کنم،

Y Eliú, el hijo de Baraquel el Buzita, respondió y dijo: Soy joven, y tú eres muy viejo, así que tenía miedo, y evité poner mi conocimiento delante de ti.

7 زیرا گفته‌اند که پیران داناترند.

Me dije a mí mismo: que los días hablarán y que muestren su sabiduría los muchos en años.

8 ولی حکمت و دانایی فقط بستگی به سن و سال ندارد، بلکه آن روحی که در انسان قرار دارد و نفس خدای قادر مطلق است، به انسان حکمت می‌بخشد.

Pero en verdad es el espíritu del Todopoderoso en el hombre, lo que les da conocimiento.

9

No son los viejos los que son sabios, y los que están llenos de años no tienen el conocimiento de lo que es correcto.

10 پس به من گوش بدهید و بگذارید عقیده‌ام را بیان کنم.

Por eso digo: “Escúchame, y expondré mi conocimiento”.

11 من در تمام این مدت صبر کردم و با دقت به سخنان و دلایل شما گوش دادم. هیچ‌کدام از شما نتوانستید پاسخ ایوب را بدهید و یا ثابت کنید که او گناهکار است.

Esperaba tus palabras, escuchaba tus sabios dichos; mientras estabas buscando qué decir,

12

Estaba tomando nota; y verdaderamente ninguno de ustedes pudo aclarar el error de Job, o dar una respuesta a sus palabras.

13 به من نگویید: «ایوب بسیار حکیم است. فقط خدا می‌تواند او را قانع کند.»

Cuida de no decir: Hemos encontrado la sabiduría; Dios puede vencerlo, pero no el hombre.

14 اگر ایوب با من به مباحثه پرداخته بود، با این نوع منطق پاسخ او را نمی‌دادم!

No propondré palabras como éstas, ni haré uso de tus palabras para responderle.

15 شما حیران نشسته‌اید و هیچ جوابی ندارید.

El miedo los ha vencido, no tienen más respuestas que dar; Han llegado a su fin.

16 آیا حال که شما سکوت کرده‌اید من هم باید همچنان صبر کنم و ساکت بمانم؟

¿Y voy a seguir esperando mientras no tienen nada que decir? ¿Mientras se callan y no dan más respuestas?

17 نه، من به سهم خود جواب می‌دهم.

Daré mi respuesta; Voy a presentar mis conocimientos.

18 حرفهای زیادی برای گفتن دارم و دیگر نمی‌توانم صبر کنم.

Porque estoy lleno de palabras, el espíritu dentro de mi me constriñe.

19 مانند مشکی هستم که از شراب پر شده و نزدیک ترکیدن است.

Mi estómago es como el vino que no puede salir; Como las pieles llenas de vino nuevo, casi se rompe.

20 باید حرف بزنم تا راحت شوم. پس بگذارید من هم به سهم خود جواب بدهم.

Déjame decir lo que tengo en mente, para que pueda consolarme; Déjame contestar con la boca abierta.

21 من قصد ندارم از کسی طرفداری کنم و سخنان تملق‌آمیز بگویم،

No permitas que respete a ningún hombre, o que le dé nombres de honor a ningún ser vivo.

22 چون انسان چاپلوسی نیستم و گرنه خالقم مرا هلاک می‌کرد.

Porque no puedo dar nombres de honor a ningún hombre; y si lo hiciera, mi Creador me llevaría rápidamente.