ایوب 32

1 آن سه دوست ایوب، دیگر به او جواب ندادند، چون ایوب بر بی‌گناهی خود پافشاری می‌کرد.

Y cesaron estos tres varones de responder a Job, por cuanto él era justo en sus ojos.

2 شخصی به نام الیهو، پسر برکئیل بوزی، از طایفهٔ رام، که شاهد این گفتگو بود خشمگین شد، زیرا ایوب نمی‌خواست قبول کند که گناهکار است و خدا به حق او را مجازات کرده است.

Y Eliú, hijo de Baraquel, Buzita, de la familia de Ram, se enojó con furor contra Job: enojóse con furor, por cuanto justificaba su vida más que a Dios.

3 او از آن سه رفیق ایوب نیز خشمگین بود، چون بدون اینکه پاسخ قانع کننده‌ای برای ایوب داشته باشند، او را محکوم می‌کردند.

Enojóse asimismo con furor contra sus tres amigos, por cuanto no hallaban que responder, habiendo condenado a Job.

4 الیهو برای سخن گفتن با ایوب صبر کرده بود چون سایرین از او بزرگتر بودند.

Y Eliú había esperado a Job en la disputa; porque todos eran más viejos de días que él.

5 اما وقتی که دید آنها دیگر جوابی ندارند، برآشفت.

Y viendo Eliú que no había respuesta en la boca de aquellos tres varones, su furor se encendió.

6 الیهو به سخن آمده چنین گفت: من جوانم و شما پیر. به همین علّت لب فرو بستم و جرأت نکردم عقیده‌ام را برای شما بیان کنم،

Y respondió Eliú, hijo de Baraquel, Buzita, y dijo: Yo soy menor de días, y vosotros viejos; por tanto he tenido miedo, y he temido de declararos mi opinión.

7 زیرا گفته‌اند که پیران داناترند.

Yo decía: Los días hablarán, y la muchedumbre de años declarará sabiduría.

8 ولی حکمت و دانایی فقط بستگی به سن و سال ندارد، بلکه آن روحی که در انسان قرار دارد و نفس خدای قادر مطلق است، به انسان حکمت می‌بخشد.

Ciertamente espíritu hay en el hombre, e inspiración del Omnipotente los hace que entiendan.

9

No los grandes son los sabios: ni los viejos entienden el derecho.

10 پس به من گوش بدهید و بگذارید عقیده‌ام را بیان کنم.

Por tanto yo dije: Escuchádme, declararé mi sabiduría yo también.

11 من در تمام این مدت صبر کردم و با دقت به سخنان و دلایل شما گوش دادم. هیچ‌کدام از شما نتوانستید پاسخ ایوب را بدهید و یا ثابت کنید که او گناهکار است.

He aquí, yo he esperado a vuestras razones, he escuchado vuestros argumentos entre tanto que buscáis palabras.

12

Y aun os he considerado, y he aquí, que no hay de vosotros quien redarguya a Job, y responda a sus razones.

13 به من نگویید: «ایوب بسیار حکیم است. فقط خدا می‌تواند او را قانع کند.»

Porque no digáis: Nosotros hemos hallado sabiduría: Dios le desechó, y no hombre.

14 اگر ایوب با من به مباحثه پرداخته بود، با این نوع منطق پاسخ او را نمی‌دادم!

Ni tampoco Job enderezó a mi sus palabras, ni yo le responderé con vuestras razones.

15 شما حیران نشسته‌اید و هیچ جوابی ندارید.

Espantáronse, no respondieron más, quitáronseles las hablas.

16 آیا حال که شما سکوت کرده‌اید من هم باید همچنان صبر کنم و ساکت بمانم؟

Y yo esperé, porque no hablaban: antes pararon, y no respondieron más.

17 نه، من به سهم خود جواب می‌دهم.

Responderé pues también yo mi parte, declararé también yo mi opinión:

18 حرفهای زیادی برای گفتن دارم و دیگر نمی‌توانم صبر کنم.

Porque estoy lleno de palabras: y el espíritu de mi vientre me constriñe.

19 مانند مشکی هستم که از شراب پر شده و نزدیک ترکیدن است.

De cierto mi vientre es como el vino que no tiene respiradero, y se rompe como odres nuevos.

20 باید حرف بزنم تا راحت شوم. پس بگذارید من هم به سهم خود جواب بدهم.

Hablaré pues, y respiraré: abriré mis labios, y responderé.

21 من قصد ندارم از کسی طرفداری کنم و سخنان تملق‌آمیز بگویم،

No haré ahora acepción de personas, ni usaré con hombre de lisonjeros títulos.

22 چون انسان چاپلوسی نیستم و گرنه خالقم مرا هلاک می‌کرد.

Porque no sé hablar lisonjas: de otra manera en breve me consuma mi hacedor.