ایوب 32

1 آن سه دوست ایوب، دیگر به او جواب ندادند، چون ایوب بر بی‌گناهی خود پافشاری می‌کرد.

Así que estos tres hombres dejaron de responder a Job, porque era justo a sus ojos.

2 شخصی به نام الیهو، پسر برکئیل بوزی، از طایفهٔ رام، که شاهد این گفتگو بود خشمگین شد، زیرا ایوب نمی‌خواست قبول کند که گناهکار است و خدا به حق او را مجازات کرده است.

Entonces se encendió la ira de Elihú, hijo de Baraquel, buzita, de la familia de Ram, contra Job. Su ira se encendió porque él se justificaba a sí mismo antes que a Dios.

3 او از آن سه رفیق ایوب نیز خشمگین بود، چون بدون اینکه پاسخ قانع کننده‌ای برای ایوب داشته باشند، او را محکوم می‌کردند.

También se encendió su ira contra sus tres amigos, porque no habían encontrado respuesta, y sin embargo habían condenado a Job.

4 الیهو برای سخن گفتن با ایوب صبر کرده بود چون سایرین از او بزرگتر بودند.

Ahora bien, Elihú había esperado para hablar con Job, porque ellos eran mayores que él.

5 اما وقتی که دید آنها دیگر جوابی ندارند، برآشفت.

Cuando Elihú vio que no había respuesta en la boca de estos tres hombres, se encendió su ira.

6 الیهو به سخن آمده چنین گفت: من جوانم و شما پیر. به همین علّت لب فرو بستم و جرأت نکردم عقیده‌ام را برای شما بیان کنم،

Eliú, hijo de Baraquel, el buzita, respondió, “Yo soy joven, y tú eres muy viejo. Por eso me contuve y no me atreví a mostrarte mi opinión.

7 زیرا گفته‌اند که پیران داناترند.

Dije: “Los días deben hablar, y la multitud de años debe enseñar la sabiduría”.

8 ولی حکمت و دانایی فقط بستگی به سن و سال ندارد، بلکه آن روحی که در انسان قرار دارد و نفس خدای قادر مطلق است، به انسان حکمت می‌بخشد.

Pero hay un espíritu en el hombre, y el Espíritu del Todopoderoso les da entendimiento.

9

No son los grandes los que son sabios, ni a los ancianos que entienden de justicia.

10 پس به من گوش بدهید و بگذارید عقیده‌ام را بیان کنم.

Por eso le dije: “Escúchame; Yo también mostraré mi opinión”.

11 من در تمام این مدت صبر کردم و با دقت به سخنان و دلایل شما گوش دادم. هیچ‌کدام از شما نتوانستید پاسخ ایوب را بدهید و یا ثابت کنید که او گناهکار است.

“He aquí que he esperado tus palabras, y escuché su razonamiento, mientras buscabas qué decir.

12

Sí, te he prestado toda mi atención, pero no hubo nadie que convenciera a Job, o que respondió a sus palabras, entre vosotros.

13 به من نگویید: «ایوب بسیار حکیم است. فقط خدا می‌تواند او را قانع کند.»

Tened cuidado, no sea que digáis: “Hemos encontrado la sabiduría”. Dios puede refutarlo, no el hombre;’

14 اگر ایوب با من به مباحثه پرداخته بود، با این نوع منطق پاسخ او را نمی‌دادم!

pues no ha dirigido sus palabras contra mí; tampoco le responderé con sus discursos.

15 شما حیران نشسته‌اید و هیچ جوابی ندارید.

“Están asombrados. No responden más. No tienen nada que decir.

16 آیا حال که شما سکوت کرده‌اید من هم باید همچنان صبر کنم و ساکت بمانم؟

¿Debo esperar, porque ellos no hablan, porque se quedan quietos y no responden más?

17 نه، من به سهم خود جواب می‌دهم.

Yo también responderé a mi parte, y también mostraré mi opinión.

18 حرفهای زیادی برای گفتن دارم و دیگر نمی‌توانم صبر کنم.

Porque estoy lleno de palabras. El espíritu dentro de mí me constriñe.

19 مانند مشکی هستم که از شراب پر شده و نزدیک ترکیدن است.

He aquí que mi pecho es como el vino que no tiene salida; como los odres nuevos, está a punto de reventar.

20 باید حرف بزنم تا راحت شوم. پس بگذارید من هم به سهم خود جواب بدهم.

Voy a hablar para que me refresquen. Abriré mis labios y responderé.

21 من قصد ندارم از کسی طرفداری کنم و سخنان تملق‌آمیز بگویم،

Por favor, no permitas que respete la persona de ningún hombre, ni daré títulos lisonjeros a ningún hombre.

22 چون انسان چاپلوسی نیستم و گرنه خالقم مرا هلاک می‌کرد.

Porque no sé dar títulos halagadores, o si no, mi Hacedor me llevaría pronto.