ایوب 32

1 آن سه دوست ایوب، دیگر به او جواب ندادند، چون ایوب بر بی‌گناهی خود پافشاری می‌کرد.

Tada prestaše ona tri èovjeka odgovarati Jovu, jer se èinjaše da je pravedan.

2 شخصی به نام الیهو، پسر برکئیل بوزی، از طایفهٔ رام، که شاهد این گفتگو بود خشمگین شد، زیرا ایوب نمی‌خواست قبول کند که گناهکار است و خدا به حق او را مجازات کرده است.

A Elijuj sin Varahilov od Vuza, roda Ramova, razgnjevi se na Jova što se sam graðaše pravedniji od Boga;

3 او از آن سه رفیق ایوب نیز خشمگین بود، چون بدون اینکه پاسخ قانع کننده‌ای برای ایوب داشته باشند، او را محکوم می‌کردند.

I na tri prijatelja njegova razgnjevi se što ne naðoše odgovora i opet osuðivahu Jova.

4 الیهو برای سخن گفتن با ایوب صبر کرده بود چون سایرین از او بزرگتر بودند.

Jer Elijuj èekaše dokle oni govorahu s Jovom, jer bijahu stariji od njega.

5 اما وقتی که دید آنها دیگر جوابی ندارند، برآشفت.

Pa kad vidje Elijuj da nema odgovora u ustima ona tri èovjeka, raspali se gnjev njegov.

6 الیهو به سخن آمده چنین گفت: من جوانم و شما پیر. به همین علّت لب فرو بستم و جرأت نکردم عقیده‌ام را برای شما بیان کنم،

I progovori Elijuj sin Varahilov od Vuza, i reèe: ja sam najmlaði, a vi ste starci, zato se bojah i ne smijah vam kazati što mislim.

7 زیرا گفته‌اند که پیران داناترند.

Mišljah: neka govori starost, i mnoge godine neka objave mudrost.

8 ولی حکمت و دانایی فقط بستگی به سن و سال ندارد، بلکه آن روحی که در انسان قرار دارد و نفس خدای قادر مطلق است، به انسان حکمت می‌بخشد.

Ali je duh u ljudima, i duh svemoguæega urazumljuje ih.

9

Veliki nijesu svagda mudri, i starci ne znaju svagda šta je pravo.

10 پس به من گوش بدهید و بگذارید عقیده‌ام را بیان کنم.

Zato velim: poslušaj me da kažem i ja kako mislim.

11 من در تمام این مدت صبر کردم و با دقت به سخنان و دلایل شما گوش دادم. هیچ‌کدام از شما نتوانستید پاسخ ایوب را بدهید و یا ثابت کنید که او گناهکار است.

Eto, èekao sam da vi izgovorite, slušao sam razloge vaše dokle izviðaste besjedu.

12

Pazio sam, ali gle, nijedan od vas ne sapre Jova, ne odgovori na njegove rijeèi.

13 به من نگویید: «ایوب بسیار حکیم است. فقط خدا می‌تواند او را قانع کند.»

Može biti da æete reæi: naðosmo mudrost, Bog æe ga oboriti, ne èovjek.

14 اگر ایوب با من به مباحثه پرداخته بود، با این نوع منطق پاسخ او را نمی‌دادم!

Nije na me upravio besjede, ni ja mu neæu odgovarati vašim rijeèima.

15 شما حیران نشسته‌اید و هیچ جوابی ندارید.

Smeli su se, ne odgovaraju više, nestalo im je rijeèi.

16 آیا حال که شما سکوت کرده‌اید من هم باید همچنان صبر کنم و ساکت بمانم؟

Èekao sam, ali ne govore, stadoše, i više ne odgovaraju.

17 نه، من به سهم خود جواب می‌دهم.

Odgovoriæu i ja za se, kazaæu i ja kako mislim.

18 حرفهای زیادی برای گفتن دارم و دیگر نمی‌توانم صبر کنم.

Jer sam pun rijeèi, tijesno je duhu u meni.

19 مانند مشکی هستم که از شراب پر شده و نزدیک ترکیدن است.

Gle, trbuh je moj kao vino bez oduške, i raspukao bi se kao nov mijeh.

20 باید حرف بزنم تا راحت شوم. پس بگذارید من هم به سهم خود جواب بدهم.

Govoriæu da odahnem, otvoriæu usne svoje, i odgovoriæu.

21 من قصد ندارم از کسی طرفداری کنم و سخنان تملق‌آمیز بگویم،

Neæu gledati ko je ko, i èovjeku æu govoriti bez laskanja.

22 چون انسان چاپلوسی نیستم و گرنه خالقم مرا هلاک می‌کرد.

Jer ne umijem laskati; odmah bi me uzeo tvorac moj.