ایوب 32
| آن سه دوست ایوب، دیگر به او جواب ندادند، چون ایوب بر بی‌گناهی خود پافشاری می‌کرد. | 1 |
Dei tri mennerne svara ikkje Job meir, av di han heldt seg sjølv for rettferdig.
| شخصی به نام الیهو، پسر برکئیل بوزی، از طایفهٔ رام، که شاهد این گفتگو بود خشمگین شد، زیرا ایوب نمی‌خواست قبول کند که گناهکار است و خدا به حق او را مجازات کرده است. | 2 |
Men då loga harmen upp hjå Elihu, son åt Barak’el, buziten, av Rams-ætti. Han vart harm på Job, av di han heldt seg sjølv rettferdigare enn Gud.
| او از آن سه رفیق ایوب نیز خشمگین بود، چون بدون اینکه پاسخ قانع کننده‌ای برای ایوب داشته باشند، او را محکوم می‌کردند. | 3 |
Han harmast og på dei tri venerne, av di dei ikkje kunde finna noko svar, og endå dømde Job skuldig.
| الیهو برای سخن گفتن با ایوب صبر کرده بود چون سایرین از او بزرگتر بودند. | 4 |
For Elihu hadde venta med å tala til Job, av di dei andre var eldre enn han;
| اما وقتی که دید آنها دیگر جوابی ندارند، برآشفت. | 5 |
men då Elihu såg at dei tri mennerne ikkje hadde noko å svara, vart han brennande harm.
| الیهو به سخن آمده چنین گفت: من جوانم و شما پیر. به همین علّت لب فرو بستم و جرأت نکردم عقیده‌ام را برای شما بیان کنم، | 6 |
Og Elihu, son åt Barak’el, buziten, tok til ords og sagde: «Ung er eg etter år å rekna; de derimot er gamle menn. Difor eg blygdest og var rædd å segja til dykk det eg veit.
| زیرا گفته‌اند که پیران داناترند. | 7 |
Eg tenkte: «Åri tala lyt og alderen forkynna visdom.»
| ولی حکمت و دانایی فقط بستگی به سن و سال ندارد، بلکه آن روحی که در انسان قرار دارد و نفس خدای قادر مطلق است، به انسان حکمت می‌بخشد. | 8 |
Nei, ånd lyt til hjå menneski; og Allvalds ande gjev deim vit.
| 9 |
Dei gamle er’kje alltid vise, kvithærde veit’kje stødt det rette.
| پس به من گوش بدهید و بگذارید عقیده‌ام را بیان کنم. | 10 |
Difor eg segjer: Høyr på meg; eg vil og segja det eg veit.
| من در تمام این مدت صبر کردم و با دقت به سخنان و دلایل شما گوش دادم. هیچ‌کدام از شما نتوانستید پاسخ ایوب را بدهید و یا ثابت کنید که او گناهکار است. | 11 |
Eg venta hev på dykkar ord og lydde vel på dykkar lærdom, alt med de leita etter ord.
| 12 |
Og eg gav nøgje agt på dykk, men ingen sagde Job imot, ingen av dykk gav honom svar.
| به من نگویید: «ایوب بسیار حکیم است. فقط خدا می‌تواند او را قانع کند.» | 13 |
Seg ikkje: «Visdom der me fann; Gud slå han ned, folk kann det ikkje.»
| اگر ایوب با من به مباحثه پرداخته بود، با این نوع منطق پاسخ او را نمی‌دادم! | 14 |
Han hev’kje tala imot meg, og ei med dykkar ord eg svarar.
| شما حیران نشسته‌اید و هیچ جوابی ندارید. | 15 |
Dei er forstøkte, svarar ikkje, dei vantar ord å føra fram.
| آیا حال که شما سکوت کرده‌اید من هم باید همچنان صبر کنم و ساکت بمانم؟ | 16 |
Treng eg vel venta når dei tegjer og stend der reint forutan svar?
| نه، من به سهم خود جواب می‌دهم. | 17 |
Eg vil og svara, eg for meg, eg vil og segja det eg veit.
| حرفهای زیادی برای گفتن دارم و دیگر نمی‌توانم صبر کنم. | 18 |
For eg er full av ord til svars; i bringa sprengjer åndi på.
| مانند مشکی هستم که از شراب پر شده و نزدیک ترکیدن است. | 19 |
Mitt indre er som innstengd vin, lik nye vinhit vil det sprengjast.
| باید حرف بزنم تا راحت شوم. پس بگذارید من هم به سهم خود جواب بدهم. | 20 |
Eg tala vil so eg fær luft, vil opna lipporne og svara.
| من قصد ندارم از کسی طرفداری کنم و سخنان تملق‌آمیز بگویم، | 21 |
Eg ikkje tek parti for nokon og smeikjer ei for nokor mann;
| چون انسان چاپلوسی نیستم و گرنه خالقم مرا هلاک می‌کرد. | 22 |
å smeikja kann eg ikkje med; min skapar elles burt meg reiv.
