ایوب 32

1 آن سه دوست ایوب، دیگر به او جواب ندادند، چون ایوب بر بی‌گناهی خود پافشاری می‌کرد.

Alors ces trois hommes cessèrent de répondre à Job, parce qu'il se croyait un homme juste.

2 شخصی به نام الیهو، پسر برکئیل بوزی، از طایفهٔ رام، که شاهد این گفتگو بود خشمگین شد، زیرا ایوب نمی‌خواست قبول کند که گناهکار است و خدا به حق او را مجازات کرده است.

Et Elihu fils de Barakéel, Buzite, de la famille de Ram, fut embrasé de colère contre Job, parce qu'il se justifiait plus qu'il [ne justifiait] Dieu.

3 او از آن سه رفیق ایوب نیز خشمگین بود، چون بدون اینکه پاسخ قانع کننده‌ای برای ایوب داشته باشند، او را محکوم می‌کردند.

Sa colère fut aussi embrasée contre ses trois amis, parce qu'ils n'avaient pas trouvé de quoi répondre, et toutefois ils avaient condamné Job.

4 الیهو برای سخن گفتن با ایوب صبر کرده بود چون سایرین از او بزرگتر بودند.

Or Elihu avait attendu que Job eût parlé, à cause qu'ils étaient tous plus âgés que lui.

5 اما وقتی که دید آنها دیگر جوابی ندارند، برآشفت.

Mais Elihu voyant qu'il n'y avait aucune réponse dans la bouche de ces trois hommes, il fut embrasé de colère.

6 الیهو به سخن آمده چنین گفت: من جوانم و شما پیر. به همین علّت لب فرو بستم و جرأت نکردم عقیده‌ام را برای شما بیان کنم،

C'est pourquoi Elihu fils de Barakéel Buzite prit la parole, et dit: Je suis moins âgé que vous, et vous êtes fort vieux; c'est pourquoi j'ai eu peur et j'ai craint de vous dire mon avis.

7 زیرا گفته‌اند که پیران داناترند.

Je disais [en moi-même]; les jours parleront, et le grand nombre des années fera connaître la sagesse.

8 ولی حکمت و دانایی فقط بستگی به سن و سال ندارد، بلکه آن روحی که در انسان قرار دارد و نفس خدای قادر مطلق است، به انسان حکمت می‌بخشد.

L'esprit est bien en l'homme, mais c'est l'inspiration du Tout-puissant qui les rend intelligents.

9

Les grands ne sont pas [toujours] sages, et les anciens n'entendent pas [toujours] le droit.

10 پس به من گوش بدهید و بگذارید عقیده‌ام را بیان کنم.

C'est pourquoi je dis: Ecoute-moi, et je dirai aussi mon avis.

11 من در تمام این مدت صبر کردم و با دقت به سخنان و دلایل شما گوش دادم. هیچ‌کدام از شما نتوانستید پاسخ ایوب را بدهید و یا ثابت کنید که او گناهکار است.

Voici, j'ai attendu que vous eussiez parlé; j'ai prêté l'oreille à tout ce que vous avez voulu faire entendre, jusqu'à ce que vous avez eu examiné les discours.

12

Je vous ai, dis-je, bien considérés, et voilà, il n'y a pas un de vous qui ait convaincu Job, et qui ait répondu à ses discours.

13 به من نگویید: «ایوب بسیار حکیم است. فقط خدا می‌تواند او را قانع کند.»

Afin qu'il ne vous arrive pas de dire: Nous avons trouvé la sagesse; [savoir], que c'est le [Dieu] Fort qui le poursuit, et non point un homme.

14 اگر ایوب با من به مباحثه پرداخته بود، با این نوع منطق پاسخ او را نمی‌دادم!

Or [comme] ce n'est pas contre moi qu'il a arrangé ses discours, ce ne sera pas aussi selon vos paroles, que je lui répondrai.

15 شما حیران نشسته‌اید و هیچ جوابی ندارید.

Ils ont été étonnés, ils n'ont plus rien répondu, on leur a fait perdre la parole.

16 آیا حال که شما سکوت کرده‌اید من هم باید همچنان صبر کنم و ساکت بمانم؟

Et j'ai attendu jusqu'à ce qu'ils n'ont plus rien dit; car ils sont demeurés muets, et ils n'ont plus répliqué;

17 نه، من به سهم خود جواب می‌دهم.

Je répondrai [donc] pour moi et je dirai mon avis.

18 حرفهای زیادی برای گفتن دارم و دیگر نمی‌توانم صبر کنم.

Car je suis gros de parler, et l'esprit dont je me sens rempli, me presse.

19 مانند مشکی هستم که از شراب پر شده و نزدیک ترکیدن است.

Voici, mon ventre est comme [un vaisseau] de vin qui n'a point d'air; et il crèverait comme des vaisseaux neufs.

20 باید حرف بزنم تا راحت شوم. پس بگذارید من هم به سهم خود جواب بدهم.

Je parlerai donc, et je me mettrai au large; j'ouvrirai mes lèvres, et je répondrai.

21 من قصد ندارم از کسی طرفداری کنم و سخنان تملق‌آمیز بگویم،

A Dieu ne plaise que j'aie acception des personnes, je n'userai point de mots couverts en parlant à un homme.

22 چون انسان چاپلوسی نیستم و گرنه خالقم مرا هلاک می‌کرد.

Car je ne sais point user de mots couverts; celui qui m'a fait m'enlèverait tout aussitôt.