ایوب 32

1 آن سه دوست ایوب، دیگر به او جواب ندادند، چون ایوب بر بی‌گناهی خود پافشاری می‌کرد.

So these three men ceased to answer Job, because he was righteous in his own eyes.

2 شخصی به نام الیهو، پسر برکئیل بوزی، از طایفهٔ رام، که شاهد این گفتگو بود خشمگین شد، زیرا ایوب نمی‌خواست قبول کند که گناهکار است و خدا به حق او را مجازات کرده است.

Then was kindled the wrath of Elihu, the son of Barachel, the Buzite, of the family of Ram; against Job was his wrath kindled, because he accounted himself righteous rather than God.

3 او از آن سه رفیق ایوب نیز خشمگین بود، چون بدون اینکه پاسخ قانع کننده‌ای برای ایوب داشته باشند، او را محکوم می‌کردند.

Against his three friends also was his wrath kindled, because they had not found an answer, and yet had condemned Job.

4 الیهو برای سخن گفتن با ایوب صبر کرده بود چون سایرین از او بزرگتر بودند.

Now Elihu had delayed to reply to Job, because they were older than himself.

5 اما وقتی که دید آنها دیگر جوابی ندارند، برآشفت.

But when Elihu saw that there was no answer in the mouth of these three men, his wrath was kindled.

6 الیهو به سخن آمده چنین گفت: من جوانم و شما پیر. به همین علّت لب فرو بستم و جرأت نکردم عقیده‌ام را برای شما بیان کنم،

Then spake Elihu, the son of Barachel, the Buzite, and said: I am young, and ye are very old; Therefore I was afraid, And durst not make known to you my opinion.

7 زیرا گفته‌اند که پیران داناترند.

I said, “Days should speak, And the multitude of years should teach wisdom.”

8 ولی حکمت و دانایی فقط بستگی به سن و سال ندارد، بلکه آن روحی که در انسان قرار دارد و نفس خدای قادر مطلق است، به انسان حکمت می‌بخشد.

But it is the spirit in man, Even the inspiration of the Almighty, that giveth him understanding.

9

Great men are not always wise, Nor do the aged always understand what is right.

10 پس به من گوش بدهید و بگذارید عقیده‌ام را بیان کنم.

Therefore, I pray, listen to me: I also will declare my opinion.

11 من در تمام این مدت صبر کردم و با دقت به سخنان و دلایل شما گوش دادم. هیچ‌کدام از شما نتوانستید پاسخ ایوب را بدهید و یا ثابت کنید که او گناهکار است.

Behold, I have waited for your words, I have listened to your arguments, Whilst ye searched out what to say;

12

Yea, I have attended to you; And behold, none of you hath refuted Job, Nor answered his words.

13 به من نگویید: «ایوب بسیار حکیم است. فقط خدا می‌تواند او را قانع کند.»

Say not, then, “We have found out wisdom; God must conquer him, not man.”

14 اگر ایوب با من به مباحثه پرداخته بود، با این نوع منطق پاسخ او را نمی‌دادم!

He hath not directed his discourse against me, And with speeches like yours will I not answer him.

15 شما حیران نشسته‌اید و هیچ جوابی ندارید.

They were confounded! they answered no more! They could say nothing!

16 آیا حال که شما سکوت کرده‌اید من هم باید همچنان صبر کنم و ساکت بمانم؟

I waited, but they spake not; They stood still; they answered no more!

17 نه، من به سهم خود جواب می‌دهم.

Therefore will I answer, on my part; I also will show my opinion.

18 حرفهای زیادی برای گفتن دارم و دیگر نمی‌توانم صبر کنم.

For I am full of matter; The spirit within me constraineth me.

19 مانند مشکی هستم که از شراب پر شده و نزدیک ترکیدن است.

Behold, my bosom is as wine that hath no vent; Like bottles of new wine, which are bursting.

20 باید حرف بزنم تا راحت شوم. پس بگذارید من هم به سهم خود جواب بدهم.

I will speak, that I may be relieved; I will open my lips and answer.

21 من قصد ندارم از کسی طرفداری کنم و سخنان تملق‌آمیز بگویم،

I will not be partial to any man's person, Nor will I flatter any man.

22 چون انسان چاپلوسی نیستم و گرنه خالقم مرا هلاک می‌کرد.

For I know not how to flatter; Soon would my Maker take me away.