ایوب 32
| آن سه دوست ایوب، دیگر به او جواب ندادند، چون ایوب بر بی‌گناهی خود پافشاری می‌کرد. | 1 |
Job's three friends stopped responding to him because he kept on protesting his innocence.
| شخصی به نام الیهو، پسر برکئیل بوزی، از طایفهٔ رام، که شاهد این گفتگو بود خشمگین شد، زیرا ایوب نمی‌خواست قبول کند که گناهکار است و خدا به حق او را مجازات کرده است. | 2 |
Then Elihu, the son of Barachel the Buzite, of the family of Ram, grew angry. He was angry with Job for claiming he was right rather than God.
| او از آن سه رفیق ایوب نیز خشمگین بود، چون بدون اینکه پاسخ قانع کننده‌ای برای ایوب داشته باشند، او را محکوم می‌کردند. | 3 |
Elihu was also angry at Job's three friends because they made it seem that God was wrong, because they had not been able to answer Job.
| الیهو برای سخن گفتن با ایوب صبر کرده بود چون سایرین از او بزرگتر بودند. | 4 |
Elihu had waited to for the other three to speak with Job since they were older than he was.
| اما وقتی که دید آنها دیگر جوابی ندارند، برآشفت. | 5 |
But when he saw that they could not answer Job, he grew very angry.
| الیهو به سخن آمده چنین گفت: من جوانم و شما پیر. به همین علّت لب فرو بستم و جرأت نکردم عقیده‌ام را برای شما بیان کنم، | 6 |
Elihu, the son of Barachel the Buzite, said, “I am young, and you are old, which is why I was reluctant to tell you what I know.
| زیرا گفته‌اند که پیران داناترند. | 7 |
I told myself, ‘Those who are older should speak—those who are elderly should teach wisdom.’
| ولی حکمت و دانایی فقط بستگی به سن و سال ندارد، بلکه آن روحی که در انسان قرار دارد و نفس خدای قادر مطلق است، به انسان حکمت می‌بخشد. | 8 |
However, there is a spirit in human beings, the breath of the Almighty, that gives them understanding.
| 9 |
It is not the old who are wise, or the elderly who know what is right.
| پس به من گوش بدهید و بگذارید عقیده‌ام را بیان کنم. | 10 |
That's why I'm telling you to listen to me now—let me tell you what I know.
| من در تمام این مدت صبر کردم و با دقت به سخنان و دلایل شما گوش دادم. هیچ‌کدام از شما نتوانستید پاسخ ایوب را بدهید و یا ثابت کنید که او گناهکار است. | 11 |
Well, I waited to hear what you had to say, listening for your insights as you looked for the right words to speak.
| 12 |
I paid close attention to all of you, and none of you have proved Job wrong or answered his arguments.
| به من نگویید: «ایوب بسیار حکیم است. فقط خدا می‌تواند او را قانع کند.» | 13 |
Don't say to yourselves, ‘We are so wise,’ for God will prove him wrong, not a human being.
| اگر ایوب با من به مباحثه پرداخته بود، با این نوع منطق پاسخ او را نمی‌دادم! | 14 |
Job didn't line up his arguments against me, and I won't answer him the way you did.
| شما حیران نشسته‌اید و هیچ جوابی ندارید. | 15 |
You sit there speechless with nothing left to say.
| آیا حال که شما سکوت کرده‌اید من هم باید همچنان صبر کنم و ساکت بمانم؟ | 16 |
Should I continue to wait since you're no longer talking, just standing there saying nothing?
| نه، من به سهم خود جواب می‌دهم. | 17 |
No—now I'll give my answer too. I'll tell you what I know.
| حرفهای زیادی برای گفتن دارم و دیگر نمی‌توانم صبر کنم. | 18 |
I have so much to say I can't hold the words back!
| مانند مشکی هستم که از شراب پر شده و نزدیک ترکیدن است. | 19 |
Inside I'm like fermenting wine all bottled up; like new wineskins ready to explode!
| باید حرف بزنم تا راحت شوم. پس بگذارید من هم به سهم خود جواب بدهم. | 20 |
I have to speak before I burst; I will open my lips to answer him.
| من قصد ندارم از کسی طرفداری کنم و سخنان تملق‌آمیز بگویم، | 21 |
I will not take sides, and I'm not going to flatter anyone.
| چون انسان چاپلوسی نیستم و گرنه خالقم مرا هلاک می‌کرد. | 22 |
I don't know how to flatter, and if I did my Creator would soon destroy me.
