ایوب 32

1 آن سه دوست ایوب، دیگر به او جواب ندادند، چون ایوب بر بی‌گناهی خود پافشاری می‌کرد.

A když přestali ti tři muži odpovídati Jobovi, proto že se spravedlivý sobě zdál,

2 شخصی به نام الیهو، پسر برکئیل بوزی، از طایفهٔ رام، که شاهد این گفتگو بود خشمگین شد، زیرا ایوب نمی‌خواست قبول کند که گناهکار است و خدا به حق او را مجازات کرده است.

Tedy rozpáliv se hněvem Elihu, syn Barachele Buzitského z rodu Syrského, na Joba, rozhněval se, proto že spravedlivější pravil býti duši svou nad Boha.

3 او از آن سه رفیق ایوب نیز خشمگین بود، چون بدون اینکه پاسخ قانع کننده‌ای برای ایوب داشته باشند، او را محکوم می‌کردند.

Ano i na ty tři z přátel jeho roznítil se hněv jeho, proto že nenalézajíce odpovědi, však potupovali Joba.

4 الیهو برای سخن گفتن با ایوب صبر کرده بود چون سایرین از او بزرگتر بودند.

Nebo Elihu očekával na Joba a na ně s řečí, proto že starší byli věkem než on.

5 اما وقتی که دید آنها دیگر جوابی ندارند، برآشفت.

Ale vida Elihu, že nebylo žádné odpovědi v ústech těch tří mužů, zažhl se v hněvě svém.

6 الیهو به سخن آمده چنین گفت: من جوانم و شما پیر. به همین علّت لب فرو بستم و جرأت نکردم عقیده‌ام را برای شما بیان کنم،

I mluvil Elihu syn Barachele Buzitského, řka: Já jsem nejmladší, vy pak jste starci, pročež ostýchaje se, nesměl jsem vám oznámiti zdání svého.

7 زیرا گفته‌اند که پیران داناترند.

Myslil jsem: Staří mluviti budou, a mnoho let mající v známost uvedou moudrost.

8 ولی حکمت و دانایی فقط بستگی به سن و سال ندارد، بلکه آن روحی که در انسان قرار دارد و نفس خدای قادر مطلق است، به انسان حکمت می‌بخشد.

Ale vidím, že Duch Boží v člověku a nadšení Všemohoucího činí lidi rozumné.

9

Slavní ne vždycky jsou moudří, aniž starci vždycky rozumějí soudu.

10 پس به من گوش بدهید و بگذارید عقیده‌ام را بیان کنم.

A protož pravím: Poslouchejte mne, oznámím i já také zdání své.

11 من در تمام این مدت صبر کردم و با دقت به سخنان و دلایل شما گوش دادم. هیچ‌کدام از شما نتوانستید پاسخ ایوب را بدهید و یا ثابت کنید که او گناهکار است.

Aj, očekával jsem na slova vaše, poslouchal jsem důvodů vašich dotud, dokudž jste vyhledávali řeči,

12

A bedlivě vás soudě, spatřil jsem, že žádného není, kdo by Joba přemohl, není z vás žádného, ješto by odpovídal řečem jeho.

13 به من نگویید: «ایوب بسیار حکیم است. فقط خدا می‌تواند او را قانع کند.»

Ale díte snad: Nalezli jsme moudrost, Bůh silný stihá jej, ne člověk.

14 اگر ایوب با من به مباحثه پرداخته بود، با این نوع منطق پاسخ او را نمی‌دادم!

Odpovím: Ač Job neobracel proti mně řeči, a však slovy vašimi nebudu jemu odpovídati.

15 شما حیران نشسته‌اید و هیچ جوابی ندارید.

Bojí se, neodpovídají více, zavrhli od sebe slova.

16 آیا حال که شما سکوت کرده‌اید من هم باید همچنان صبر کنم و ساکت بمانم؟

Èekal jsem zajisté, však poněvadž nemluví, ale mlčí, a neodpovídají více,

17 نه، من به سهم خود جواب می‌دهم.

Odpovím i já také za sebe, oznámím zdání své i já.

18 حرفهای زیادی برای گفتن دارم و دیگر نمی‌توانم صبر کنم.

Nebo pln jsem řečí, těsno ve mně duchu života mého.

19 مانند مشکی هستم که از شراب پر شده و نزدیک ترکیدن است.

Aj, břicho mé jest jako mest nemající průduchu, jako sudové noví rozpuklo by se.

20 باید حرف بزنم تا راحت شوم. پس بگذارید من هم به سهم خود جواب بدهم.

Mluviti budu, a vydchnu sobě, otevru rty své, a odpovídati budu.

21 من قصد ندارم از کسی طرفداری کنم و سخنان تملق‌آمیز بگویم،

Nebuduť pak šetřiti osoby žádného, a k člověku bez proměňování jména mluviti budu.

22 چون انسان چاپلوسی نیستم و گرنه خالقم مرا هلاک می‌کرد.

Nebo neumím jmen proměňovati, nebo tudíž by mne zachvátil stvořitel můj.